Ο αγαπημένος Γκεραρντάκης της Κρήτης, ήρθε στην Ελλάδα το 1985 για λογαριασμό του ΟΦΗ κι έγινε «ένα» με την Κρήτη.
Εμεινε στην ομάδα της Κρήτης μέχρι το 2000 και κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1987. Τη σεζόν 1985-1986, ο ΟΦΗ τερμάτισε στη 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Α’ Εθνικής. Λίγο μακριά, μόλις πέντε πόντους πίσω από πρωταθλητή Ελλάδας Παναθηναϊκό. Την επόμενη σεζόν ήταν 3ος, πίσω από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό.
Την περίοδο 1986-1987 ήταν στον πάγκο του πρώτου ευρωπαϊκού αγώνα στην ιστορία του ΟΦΗ, που νίκησε 1-0 τη Χάιντουκ Σπλιτ στο Κύπελλο UEFA. Στη ρεβάνς, οι Κρητικοί έχασαν με 1-4 και αποκλείστηκαν. Ο ίδιος οδήγησε την ομάδα της Κρήτης στη φάση των «16» του Κυπέλλου Κυπελλούχων (1996), έπειτα από νίκη με 2-0 επί της Ατλέτικο στο Ηράκλειο και την ανατροπή του 0-1 στο «Βιθέντε Καλδερόν».
Επειτα εργάστηκε στην ΑΕΚ, στον ΑΠΟΕΛ, στον Ηρακλή και στην Παναχαϊκή.
O Εγκε έγινε… Ευγένιος και ο Γκέραρντ… Γκεραρντάκης, όταν πήρε την ελληνική υποκοότητα. Και πώς να μην την έπαιρνε.
Η Κρήτη βασικά, και ακολούθως η Ελλάδα ήταν η δεύτερη πατρίδα του, που εν συνεχεία έγινε πρώτη μετά την Ολλανδία. Βαθύ το δέσιμό του με τους Κρητικούς.
«Γκεραρντάκης» ονόμασε και τα κρασιά που έβγαζε από τα αμπέλια του όταν αποφάσισε να απομακρυνθεί από τους πάγκους. Τα τελευταία χρόνια έμενε στο χωριό Ελιά, μαζί με τη σύζυγο του Κατερίνα και εξέπνευσε ταλαιπωρημένος πολύ από την υγεία του.
Προ καιρού, ο Ηλίας Πουρσανίδης είχε διοργανώσει φιλικό αγώνα προς τιμήν του στην Κρήτη. Το κλίμα ήταν αρκετά φορτισμένο, τα δάκρυα κυλούσαν ποτάμι και τα ξεσπάσματα των παιχτών που τον αγάπησαν πολύ και δεν άντεχαν να τον βλέπουν αδύναμο αμέτρητα. Αυτή ήταν η τελευταία δημόσια εμφάνιση του…
Γεννήθηκε στο Μπρούνσουμ της Ολλανδίας στις 7 Μαΐου του 1940 και έμαθε την προπονητική στη σχολή της Κολωνίας.
Ως ποδοσφαιριστής έπαιξε στην ολλανδική Φορτούνα Σίταρντ και αποσύρθηκε σε ηλικία 32 ετών. Το 1974 ανέλαβε βοηθός προπονητή της Ρόντα ΤΚΚ, στην οποία παρέμεινε 11 χρόνια. Επειτα ο… δρόμος του τον έβγαλε στην αγαπημένη του Κρήτη.
