Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας προσπάθησε να σκιαγραφήσει το μέγεθος του προβλήματος. Όλα τα σενάρια που διατυπώνει η έρευνα καταδεικνύουν ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας στο μέλλον θα μειωθεί σημαντικά. Σήμερα ο πληθυσμός της χώρας είναι σχεδόν 11 εκατομμύρια. Το 2050 υπολογίζεται ότι στην καλύτερη περίπτωση θα είναι 10 εκατομμύρια και στην χειρότερη 8,3 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ σήμερα το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού με ηλικία 65 ετών είναι περίπου 20%, το 2050 θα φθάνει στο 34%, επομένως θα έχουμε 1,2 εκατομμύρια περισσότερα άτομα άνω των 65 ετών, σε σχέση με σήμερα.
Η ανεργία που πλήττει τον νεανικό πληθυσμό μαζί με τις μειώσεις εισοδημάτων, τις αυξήσεις φόρων, τις έκτακτες εισφορές, κάνουν την εξίσωση του δημογραφικού προβλήματος εξαιρετικά δισεπίλυτη. Υπό αυτές τις συνθήκες, πώς θα αποφασίσει ένα νέο ζευγάρι να προχωρήσει στην απόκτηση έστω και ενός παιδιού; Δύσκολα ή και καθόλου είναι η απάντηση. Με αυτά τα δεδομένα, όσα συζητάμε σήμερα για την οικονομία, την κοινωνία, το κράτος, το μέλλον, σε λίγες δεκαετίες δεν θα έχουν πια καμία σημασία, σε μία χώρα χωρίς ενεργό, οικονομικά και αναπαραγωγικά, πληθυσμό. Ήδη, οι επιπτώσεις της συρρίκνωσης και γήρανσης του πληθυσμού στην παιδεία, στην οικονομία, στο ασφαλιστικό, είναι εμφανείς και έντονα ανησυχητικές.
Όσο πολύπλοκος και αν μοιάζει ένας ολοκληρωμένος, μακρόπνοος σχεδιασμός αντιμετώπισης του προβλήματος, ειδικά εν μέσω οικονομικής κρίσης, η Πολιτεία οφείλει τάχιστα να τον καταστρώσει. Πρέπει να συνειδητοποιήσει την καταστροφή που συντελείται από την επιδείνωση του δημογραφικού και να προχωρήσει σε πρωτοβουλίες και δράσεις που θα στοχεύουν στην ενίσχυση της γεννητικότητας, τη μεταβολή του δείκτη νέων ηλικιών, την αποκατάσταση του ισοζυγίου ενεργού πληθυσμού. Λύση στο δημογραφικό πρόβλημα μπορεί να δώσει η στήριξη των νέων γονέων να αποκτήσουν παιδιά και να τα εντάξουν στην οικογένεια, με φορολογικά και οικονομικά κίνητρα, με προώθηση πιο ευέλικτων μορφών εργασίας για τους νέους γονείς, με την παροχή των αναγκαίων δομών -π.χ. βρεφονηπιακοί σταθμοί- και υποδομών -π.χ. πάρκα, ράμπες, πεζοδρόμια- και με άλλα μέτρα. Μέτρα που πρωτίστως ενδυναμώνουν την οικογένεια, που διαχρονικά στην ελληνική πραγματικότητα συνιστά τον πιο ισχυρό υποστηρικτικό θεσμό του ατόμου και της κοινωνίας.
* Η Νίκη Κεραμέως είναι υπεύθυνη τομέα Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Νέας Δημοκρατίας και βουλευτής Επικρατείας