Άγρια και επικίνδυνη τροπή παίρνει το πόκερ μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών τη στιγμή που η ερχόμενη εβδομάδα θα είναι καθοριστική για τις διαπραγματεύσεις.
Οι τόνοι από την πλευρά των πιστωτών διαρκώς ανεβαίνουν, οι συγκεκαλυμμένες αλλά ενίοτε και προκλητικές απειλές τους προς την Ελλάδα διαδέχονται η μία την άλλη σε ένα κρεσέντο που τεντώνει απειλητικά το σκοινί.
Σουλτς και Γκάμπριελ που ανήκουν στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα πήραν τη σκυτάλη από τους χριστιανοδημοκράτες και τους χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας και πυροβολούν ασταμάτητα την ελληνική κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα.
Από την πλευρά της η ελληνική κυβέρνηση τεντώνει το σκοινί είτε με non paper από το Μαξίμου, είτε με συνεντεύξεις όπως εκείνη του Βαρουφάκη, ο οποίος ρίχνει κυριολεκτικά λάδι στη φωτιά όταν λέει πως θα ξανασκεφτεί το θέμα του ΦΠΑ στα νησιά και κυρίως όταν δηλώνει αποφασισμένος να μην υπογράψει συμφωνία η οποία δεν θα μας οδηγεί στην έξοδο από τη σημερινή κατάσταση, είτε με την πολεμοχαρή ανακοίνωση της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ που καταλήγει με τη φράση “Θα νικήσουμε”.
Πάντως, το Μαξίμου μετά την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή τηρεί σιγή αποφεύγοντας να ρίξει λάδι στη φωτιά με ανοιχτές και επίσημες τοποθετήσεις.
Όταν γίνεται λόγος για τις σκληρές επιθέσεις κυρίως από Γερμανούς πολιτικούς, αλλά και τον Σλοβάκο υπουργό Οικονομικών αποφεύγουν να κάνουν σχόλια όπως αυτό που έκανε άλλος κυβερνητικός αξιωματούχος ο οποίος είπε απερίφραστα πως «οι δανειστές είχαν κακομάθει από την υποχωρητικότητα των προηγούμενων κυβερνήσεων μπροστά στις απειλές για Grexit και τώρα εκνευρίζονται όταν διαπιστώνουν πως η σημερινή κυβέρνηση δεν υποχωρεί».
Το πόσο αληθινή και πόσο επικίνδυνη για ένα ατύχημα μπορεί να είναι μία τέτοια εκτίμηση μένει να φανεί και δυστυχώς όταν φανεί μπορεί να έχει επέλθει το μοιραίο ατύχημα..
Το σίγουρο είναι πως η κυβέρνηση με την τακτική της όχι μόνο τεντώνει το σχοινί, αλλά τοποθετεί απέναντί της πολιτικούς ηγέτες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να λειτουργήσουν θετικά στις διαπραγματεύσεις. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ο οποίος εμφανίζεται δυσαρεστημένος από τη στάση της κυβέρνησης αλλά και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή.
Αποκαλυπτικό για την δυσαρέσκεια Γιούνκερ είναι το επεισόδιο με το τηλεφώνημα το οποίο σύμφωνα με το Ρόιτερ ζήτησε ο Τσίπρας, αλλά δεν αποδέχθηκε ο Πρόεδρος της Κομισιόν.
Το γεγονός ότι το Μαξίμου με non paper διέψευσε ότι υπήρξε αίτημα για τηλεφωνική επικοινωνία των δυο ανδρών, αλλά δεν το διέψευσαν οι Βρυξέλλες, πράγμα που θα γινόταν πολύ γρήγορα στο παρελθόν αν δεν ίσχυε, φανερώνει την ψυχρότητα που υπάρχει τις τελευταίες μέρες ανάμεσά τους.
Πάντως, η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να δείξει πως κρατά ψύχραιμη στάση και δεν ανησυχεί από την κορύφωση των πιέσεων και των δηλώσεων. Στο σημείο αυτό αξιοπρόσεκτη είναι η εκτίμηση κυβερνητικού αξιωματούχου πως όσο κορυφώνεται η διαπραγμάτευση και όσο πλησιάζουμε στην τελική ευθεία οι κορώνες, οι απειλές, οι προκλητικές δηλώσεις θα πυκνώνουν, γιατί, όπως προσθέτει, αυτό επιτάσσει το επικοινωνιακό παιχνίδι.
Προς το παρόν πάντως, η κυβέρνηση αποτιμά θετικά το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει ανάλογη αντίδραση από την καγκελαρία και ποντάρει πολλά στο γεγονός ότι η κυρία Μέρκελ επιθυμεί διακαώς την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, πράγμα που δήλωσε και ο κύριος Γκάμπριελ παρά την αγανακτισμένη δήλωση ότι η Ευρώπη έχει φτάσει στα όριά της με την Ελλάδα.
Στα θετικά προσμετρά η κυβέρνηση και την υποχώρηση του Σόιμπλε στη δεύτερη γραμμή από το προσκήνιο που ήταν και καθοδηγούσε τη στάση των δανειστών απέναντι στην Αθήνα.
Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να κάμψει τους δανειστές στηρίζει πολλές ελπίδες στο G7 και στους Αμερικανούς. Όμως, στους υπολογισμούς θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η αινιγματική δήλωση της Μέρκελ ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί κεντρικό ζήτημα της συνάντησης και ότι απλώς θα γίνει αναφορά για το που βρισκόμαστε
