Από σήμερα όλα είναι διαφορετικά. Η ψήφος εμπιστοσύνης που έλαβε ο Αλ. Τσίπρας σημαίνει και την έναρξη μιας απολύτως νέας πραγματικότητας και καινούργιων ισορροπιών που δεν έχουν καμία σχέση με αυτή του Ιανουαρίου. Αρχίζει έτσι για τη κυβέρνηση η δύσκολη περίοδος εφαρμογής και διαχείρισης του δικού της μνημονίου. Θα είναι επώδυνη και φθοροποιός όπως έχει συμβεί με κάθε ευρωπαϊκή κυβέρνηση που έπραξε τα ανάλογα. Δε θα είναι όμως και αυτονόητα καταστροφική αν δει κανείς το πρόσφατο παράδειγμα της Πορτογαλίας που ο μνημονιακός Κοέλιο επανεξελέγη.

Όμως τόσο η κοινωνία όσο και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις θα αντιδράσουν. Το επόμενο διάστημα θα είναι ιδιαιτέρως έντονο. Γιατί οι πολίτες μπορεί να ψήφισαν τη σημερινή κυβέρνηση γνωρίζοντας το πρόγραμμα που θα εφαρμόσει αλλά διατηρούν ακόμη την ελπίδα ότι τα μέτρα που θα εφαρμόσει θα είναι ηπιότερα του αναμενομένου και θα βρεθούν ισοδύναμα ώστε τα βάρη να τα επωμιστούν άλλοι.

Όταν θα καταστεί σαφές ότι αυτό δεν ισχύει και με δεδομένη τη εξάντληση της κοινωνίας μετά από 6 χρόνια ύφεσης η αντίδραση θα είναι μονόδρομος.
Μονόδρομος όμως είναι και η εφαρμογή τους ώστε επιτέλους η Ελλάδα να καταφέρει να εφαρμόσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα και να βγει από το τέλμα.
Η ισορροπία θα είναι πολύ δύσκολη. Θα αγγίζει ή και θα ξεπερνά τα όρια της ακροβασίας.

Και από την επιτυχία της θα εξαρτηθεί το μέλλον της κυβέρνησης αλλά και το μέλλον της χώρας.