Αν παρατηρήσει κάποιος με προσοχή τις τελευταίες κινήσεις και δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα θα διαπιστώσει εύκολα ότι ο λόγος αλλά και οι πράξεις του είναι πια τελείως διαφορετικές.

Κατ’ αρχήν με την προώθηση των σκληρών μέτρων δείχνει αποφασισμένος να κάνει ότι απαιτείται ανεξαρτήτως κόστους, προκειμένου να ολοκληρωθεί με επιτυχία η επικείμενη αξιολόγηση και μετά να δρομολογηθεί η αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας.

Είναι πια προφανές ότι θέτει αυτόν ως υπέρτατο στόχο με όποιο τίμημα…

Αλλά και σε θέματα ταμπού για το ΣΥΡΙΖΑ όπως η αντίληψη τους δημοσίους υπαλλήλους παρουσιάζεται τελείως διαφορετικός. Αναγνώρισε λάθη της κυβέρνησης του στον πειθαρχικό τους έλεγχο και προέτρεψε τους υπουργούς του να τα παραδεχθούν και να τα αλλάξουν.

Αν συνυπολογίσουμε τις ιδιωτικοποιήσεις που πρέπει να προωθηθούν και τις περικοπές μισθών και συντάξεων που επίκεινται αντιλαμβανόμαστε ότι το κυβερνών κόμμα μεταλλάσσεται ταχύτατα από ακτιβιστικό και αντιδραστικό σε τυπικό κεντροαριστερό ευρωπαϊκό κόμμα εξουσίας.

Τον τόνο δίνει ο ίδιος ο Τσίπρας γνωρίζοντας ότι είναι ο μόνος που μπορεί να το κάνει. Οι σύντροφοί του θα πρέπει να τον ακολουθήσουν.

Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα μετάλλαξη που θα κριθεί μόνο από την αποτελεσματικότητα της.

Οι προθέσεις πια είναι σαφείς. Και σωστές. Μένει να φανεί αν είναι και δυνατό να εφαρμοστούν.

Ο Τσίπρας δείχνει μοναδική προσαρμοστικότητα και προοπτική να κυριαρχήσει πολιτικά σε ένα πολύ ευρύτερο χώρο από αυτόν που απευθυνόταν ως πριν λίγους μήνες.