Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για το ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ.

Κριτική για έλλειψη προετοιμασίας στη συζήτηση με τον Κλίντον για την προσέγγιση επενδυτών, σχόλια για τη χρήση της αγγλικής γλώσσας και για την αμηχανία που επέδειξε κάποιες στιγμές ο Έλληνας πρωθυπουργός.

Μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί.

Όμως υπάρχει και κάτι ακόμη που διαμορφώνει μια άλλη πιο συνολική εικόνα.

Όσοι ζουν από κοντά την ατμόσφαιρα του ταξιδιού αυτού περιγράφουν ένα τελείως διαφορετικό κλίμα για τον Τσίπρα σε σχέση με προηγούμενες διεθνείς επαφές του.

Αντιμετωπίζεται πια διαφορετικά. Οχι ως προσωρινός η αντισυστημικός αλλά ως ένας ηγέτης που πρέπει να γίνει αποδεκτός . Η ψήφιση του μνημονίου και η επανεκλογή του τον επέβαλαν.

Έδειξαν οτι ήρθε για να μείνει και οτι ξέρει να προσπερνά κατά τη διακυβερνησή του την ανατρεπτική προεκλογική ρητορική του.

Ετσι ασκεί και αυτός τη γοητεία που εκπέμπει στην καρδιά του καπιταλισμού κάθε αριστερός ηγέτης που υπερβαίνει τα εσκαμμένα του.

Το ίδιο είχε γίνει στο παρελθόν με τον Α Παπανδρέου αλλά και πολλούς ηγέτες χωρών της λατινικής Αμερικής που προέρχονταν απο αριστερά κόμματα. Και οι επενδυτές ξέρουν να”μυρίζουν” τις ευκαιρίες. Αν λοιπόν η Ελλάδα σταθεροποιηθεί, ρυθμιστεί το θέμα του χρέους και φανεί θετική διάθεση προς τις ιδιωτικές επενδύσεις δε θα διστάσουν να έρθουν.

Οι συνθήκες γίνονται ευνοϊκές. Απο τον ίδιο τον πρωθυπουργό και την κυβερνηση του εξαρτάται αν θα τις αξιοποιήσουν.