Οι τελευταίες εβδομάδες γεννούν αλλεπάλληλα θετικά πρόδρομα μηνύματα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Οι αποκρατικοποιήσεις που επιτέλους ξεκίνησαν, τα βήματα εξυγίανσης του δημοσίου, οι τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με επιτυχία, μεγάλα έργα όπως οι δρόμοι που ξανάρχισαν και μια σειρά από δημοσιεύματα του ξένου τύπου αποπνέουν μια αντεστραμμένη εικόνα για τη χώρα σε σχέση με αυτή προ 8μήνου.
Ειδικά η πώληση από τη Hoctief του ποσοστού της στο «Ελ. Βενιζέλος» σε ένα καναδικό ασφαλιστικό ταμείο στρατιωτικών και αστυνομικών δείχνει ότι ακόμη και συντηρητικοί επενδυτές ανακτούν την εμπιστοσύνη τους στην ελληνική οικονομία.
Ωστόσο στο εσωτερικό η κατάσταση εξακολουθεί επιδεινούμενη. Η ύφεση δεν αναστρέφεται, η ανεργία εξακολουθεί να αυξάνεται και η μιζέρια κυριαρχεί.
Προφανώς θα ισχυριστεί κάποιος γνώστης ότι πρώτα θα βελτιωθεί το ευρύτερο οικονομικό περιβάλλον και μετά αυτό θα αποτυπωθεί στην κοινωνία.
Όμως οι διοχετευόμενες φήμες για νέες μειώσεις μισθών και συνταξιούχων συνεχώς επανέρχονται. Όπως και αυτές για νέους καμουφλαρισμένους φόρους που θα μειώσουν και άλλο το διαθέσιμο εισόδημα. Αυτά επιτείνουν το κλίμα ανασφάλειας και φόβου.
Η κυβέρνηση αν όντως τελείωσε με τα υφεσιακά μέτρα, οφείλει να το διατρανώσει και να το αποδείξει. Να μας πείσει ότι εδώ είναι ο πάτος. Για να μετρήσουμε τα απομεινάρια μας και να προσπαθήσουμε να προγραμματίσουμε ξανά τη ζωή μας. Να σταματήσουμε να φοβόμαστε ότι αύριο θα έρθει μια νέα «κατραπακιά» φόρων ή περικοπών.
Δε θέλουν μόνο οι επενδυτές σταθερό περιβάλλον. Το χρειάζονται πρωτίστως οι πολίτες που είδαν το κράτος πολλάκις τα τελευταία χρόνια να τους εξαπατά!