Το να χάνει κάποιος τη δουλειά του είναι πάντα πολύ άσχημο.
Σε εποχή τέτοιας ανεργίας είναι τραγικό.

Κάθε νέος άνεργος που προστίθεται στο 1,5 εκατομμύριο των ήδη υπαρχόντων είναι ένα προσωπικό αδιέξοδο και μια ακόμη γραμμή στην ύφεση. Άρα και οι εργαζόμενοι στους δήμους που τίθενται σε διαθεσιμότητα έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται.
Όμως δυστυχώς γι’ αυτούς πληρώνουν την τακτική που ακολούθησαν οι συνδικαλιστές τους εδώ και δεκαετίες.

Με συνεχείς κινητοποιήσεις που τιμωρούν την κοινωνία η οποία τους πληρώνει έχουν πια εξαντλήσει τις αντοχές μας. Για «ψήλου πήδημα» έκλειναν τους δήμους. Τα σκουπίδια σχημάτιζαν βουνά στους δρόμους. Η περίοδος των Χριστουγέννων ήταν το κλασικό τους πεδίο. Αν μετρήσουμε πόσες φορές τα τελευταία χρόνια κάναμε γιορτές με σκουπίδια στους δρόμους θα απελπιστούμε. Μέχρι και φωτάκια τους βάζαμε! Και…συνηθίσαμε πια…

Ήταν μια λαθεμένη πρακτική την οποία και συνεχίζουν. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλη τιμωρία από κανέναν. Όπως δεν μπορεί να πληρώνει άλλο και τις πανάκριβες και αναποτελεσματικές δημοτικές υπηρεσίες. Τα λάθη των δημάρχων που βόλευαν τους ημέτερους, τους προσχηματικούς και χαριστικούς διορισμούς που γίνονταν π.χ. δήθεν στην καθαριότητα για να έρθουν εντός μηνός οι αποσπάσεις στα γραφεία ,τη διαφθορά και την αδιαφορία . Χωρίς βέβαια να μηδενίζουμε και την προσφορά κάποιων υπηρεσιών και κάποιων υπαλλήλων που εκπληρώνουν με το παραπάνω την αποστολή τους.

Το μοντέλο που εφαρμόσαμε στην τοπική αυτοδιοίκηση απέτυχε παταγωδώς. Συνολικά. Είναι η ώρα να το επανεξετάσουμε. Συνολικά.
Για να μην ξαναζήσουμε τα ίδια σε λίγα χρόνια…