Είναι 15 ημέρες πια που το κλίμα αισιοδοξίας που είχε διαμορφωθεί για την πορεία της ελληνικής οικονομίας έχει άρδην ανατραπεί. Τόσο το τραυματικό τελευταίο ταξίδι του πρωθυπουργού στη Γερμανία όσο και οι εκθέσεις της Ε.Ε. και οι δημόσιες τοποθετήσεις ευρωπαίων πολιτικών και οικονομολόγων φέρνουν ξανά το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας ως περίπου αναπόφευκτο. Μέχρι και ο γερμανός υπουργός οικονομικών μας είπε την περασμένη Παρασκευή ότι δεν είναι δα και τόσο τρομερό να ξαναγυρίσουμε στη δραχμή!

Όλα αυτά έρχονται σε μια αναπάντεχη στιγμή. Η ελληνική οικονομία έχει κάνει τεράστια βήματα τους τελευταίους μήνες. Αντιμετωπίζει βέβαια το μέγα θέμα της ύφεσης. Ομως από τη μια οι κινήσεις απελευθέρωσης της αγοράς και από την άλλη τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής που επίκειται και που επί τέλους θα δημιουργήσει(?) το σταθερό μηχανισμό στηήριξης των κρατών μελών του ευρώ υποτίθεται ότι θα έδιναν την πνοή και τη σταθερότητα για να αρχίσει η ανάπτυξη και να ξαναβγούμε στις αγορές. Ετσι τουλάχιστον μας έλεγαν…

Παρ΄ όλα αυτά και παρ’ ότι ως χώρα έχουμε κάνει ΟΛΑ όσα μας επέβαλαν οι δάνειστές μας ,έρχονται τώρα οι ίδιοι και μας λένε ότι το χρέος μας δεν αντιμετωπίζεται.

Ερώτημα πρώτο.

Υπάρχει κάτι που ως τώρα δεν υλοποιήσαμε από όσα σκληρά μας ζήτησαν?

Η απάντηση είναι όχι.

Ερώτημα δεύτερο.

Αυτοι δε μας διαβεβαίωναν ότι εάν κάνουμε όσα σκληρά μας ζητούσαν θα τα καταφέρουμε;

Η απάντηση είναι ναι.

Ερώτημα τρίτο.

Τι άλλαξε ξαφνικά; Αφου οι οικονομικοί δείκτες εξελίσσονται όπως είχαν σχεδιαστεί. Γιατί τώρα θυμήθηκαν ότι το χρέος δεν μπορεί να μειωθεί;

Απάντηση γι’ αυτό δεν έχουμε. Και κάποιος πρέπει να μας τη δώσει.

Εκτος αν κρύβεται στα περιβόητα 50 δις της πώλησης κρατικής περιουσίας. Αν δηλαδή από την αρχή εκεί στόχευαν κάποιοι και τώρα λόγω της διστακτικότητας της κυβέρνησης βλέπουν τα σχέδια τους να κινδυνεύουν και κινητοποιούν τους μηχανισμούς τους.

Όπως και να ‘χει άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Θα ξεπουλήσουμε. Ας βρούμε τουλάχιστον τον τρόπο αυτό να μη γίνει σκανδαλωδώς και να αποφέρει στον τόπο τη λύτρωση και την ανάκτηση ενός μέρους της εθνικής κυριαρχίας που έχει χαθεί.