Το αποτέλεσμα των…περιφερειακών εκλογών του 2010 μου θυμίζει πολύ αυτό των βουλευτικών εκλογών του 2007.

Τότε μετά από ένα καλοκαίρι που κάηκε η Ελλάδα,μετά από μιά τετραετία χωρίς καθόλου έργο και μεταρυθμίσεις, ο ελληνικός λαός έδωσε μία ακόμη ευκαιρία στον Κ. Καραμανλή. Και χρειάστηκαν μόλις 24 μήνες για να του γυρίσει την πλάτη και να τον οδηγήσει από την πλειοψηφία στο -10% και στο ιστορικα χαμήλοτερο ποσοστό για το κόμμα του.

Σήμερα, ένα χρόνο μετά τις βουλευτικές εκλογές και έξι μήνες από το μνημόνιο, οι πολίτες δίνουν και στον Γ. Παπανδρέου μιά ακόμη ευκαιρία. Προφανώς το δίλημμα που έθεσε δεν άρεσε σε κανέναν. Ολοι θέλαμε να εκλέξουμε το δήμαρχο ή τον περιφερειάρχη με αυτοδιοικητικά και όχι…μνημονιακά κριτήρια. Ο πρωθυπουργός μας στέρησε αυτή τη δυνατότητα.

Και ήταν πολλοί αυτοί που του γύρισαν την πλάτη και δεν πήγαν να ψηφίσουν. Η αποχή σε κάποιες περιοχές ξεπερνά το 50%. Αλλά ο προσεκτικός παρατηρητής θα διαπιστώσει ότι ένα επιπλέον 6-7% από εκείνους που πήγαν να ψηφίσουν επέλεξε το λευκό ή το άκυρο. Δηλαδή σχεδόν 6 στους δέκα ψηφοφόρους σε ορισμένες περιοχές είπαν όχι σε όλες τις υφιστάμενες πολιτκές δυνάμεις.

Αλλά και από εκείνους που ψήφισαν κάποιον από τους υποψήφιους οι περισσότεροι ζήτησαν με τη στάση τους από τον πρωθυπουργό να συνεχίσει το έργο του. Το έκαναν όμως… λελογισμένα δίνοντας του περιορισμένο προβάδισμα περίπου 3 μονάδων.Οριακό για να συνεχίσει αλλά και για να αντιληφθεί ότι μας έχει εξαντλήσει.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν νίκη για τον κ. Παπανδρέου. Ηταν αυτό που εμείς στο Νewsit χαρακτηρίσαμε αποτέλεσμα της λογικής. Οι πολίτες του ζήτησαν να συνεχίσει ώστε να μην έχει το άλλοθι πως κάποιος τον σταμάτησε. Ο κ. Παπανδρέου χάραξε μια πορεία και υποσχέθηκε ένα αποτέλεσμα. Οι πολίτες του έδειξαν ότι απαιτούν να τα κάνει πράξη. Να μη χαραμίσει τις θυσίες τους. Το βάρος είναι τεράστιο. Και ο πρωθυπουργός δεν έχει καμία δικαιολογία. Οτι μας ζήτησε του το δώσαμε. Και περιμένουμε το αποτέλεσμα.

Χθες υποσχέθηκε αναπτύξη από το 2012 και απαλλαγή από το μνημόνιο το 2013. Προφανώς αυτά σημαίνουν ότι πολύ σύντομα θα ξαναθυμηθεί τους αδύναμους και θα τους ενισχύσει. Οτι επιτέλους θα δώσει πνοή στην ανάπτυξη που επί των ημερών του αντί να ενισχυθεί χάνει θέσεις στη διεθνή κατάταξη.

Χθες ο κ. Παπανδρέου ίσως πήρε την πρώτη και τελευταία του πίστωση από τον ελληνικό λαό. Για να πάρει την επόμενη δόση εξουσίας θα πρέπει να κάνει πράξη αυτά που υπόσχεται.