Η χώρα μπαίνει στην πιο κρίσιμη κοινωνική καμπή της μεταπολιτευτικής της ιστορίας.

Τα σκληρά μέτρα και η αναπόφευκτη αναταραχή, αλλά και η ύφεση που θα επιφέρουν θα δοκιμάσουν την αντοχή της κυβέρνησης και της κοινωνίας. Ήδη οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι πηραν μόλις 250 ευρώ αντί για το επίδομα άδειας. Άρα θα έχουν ελάχιστα χρήματα για να δαπανήσουν στις διακοπές τους και δε θα μπορέσουν όπως κάθε χρόνο να κλείσουν τις “τρύπες” των χρεών τους όπως προγραμμάτιζαν.

Περισσότεροι απο 1000 συμβασιούχοι υπάλληλοι της ΕΡΤ απολύθηκαν και χιλιάδες άλλοι από διάφορες υπηρεσίες θα χάσουν τη δουλειά τους τους επόμενους μήνες. Εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενοι θα πρέπει να πληρώσουν διπλό ΕΤΑΚ, έκτακτες εισφορές κλπ. Ο ΦΠΑ αυξάνεται και θα συμπαρασύρει τα περισσότερα είδη πρώτης ανάγκης.

Η ανεργία κάθε μήνα σημειώνει ρεκόρ. Η κίνηση στα μαγαζιά είναι σε ελεύθερη πτώση.

Βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη στιγμή. Αρχίζουμε να εισπράτουμε λιγότερα αλλά δεν έχουμε ακόμη μάθει να ζούμε με λιγότερα. Ενώ υπάρχουν και πολλοί που μένουν άνεργοι σε μια οικονομία που βρίσκεται σε βαθιά ύφεση, άρα οι πιθανότητες να βρουν δουλειά είναι πολύ περιοριμένες.

Σε μιά χώρα χωρίς κοινωνικές δομές για την προστασία των αδύναμων είναι βέβαιο ότι όλα αυτά θα προκαλέσουν μεγάλη αναταραχή αφού θα υπάρχουν πολλοί που δε θα ελπίζουν σε τίποτα και δε θα περιμένουν βοήθεια από πουθενά. Το φθινόπωρο που έρχεται ίσως να είναι εκρηκτικό γιατί ένας άνθρωπος που χάνει τη δουλειά του δεν είναι απλώς ένας φτωχός άνθρωπος. Είναι ένας άλλος άνθρωπος! Και τότε θα υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι.

Τέτοιου μεγέθους κρίσεις δεν ξεπερνιούνται με…ασπιρίνες.Ο καθένας από μας με πρώτη την κυβέρνηση πρέπει να αναλογιστεί την ευθύνη του. Να απλώσει δίχτυ προστασίας στο διπλανό του και να αρθρώσει λόγο υπεύθυνο και παράδειγμα ουσιαστικό. Επειδή βουλιάξαμε πρέπει να αλλάξουμε για να επιβιώσουμε. Ολοι.

Είναι ώρα ύψιστης ευθύνης.