Δυστυχώς στους πέντε μήνες που η κυβέρνηση Παπανδρέου διαχειρίζεται την οικονομική κρίση της χώρας είναι πάντα ένα βήμα πίσω από τις εξελίξεις. Και αυτό είναι ότι πιο επικίνδυνο για μία χώρα στο χείλος της καταστροφής αφού της στερεί το δικαίωμα να σχεδιάζει τη σωτηρία της και την καταδικάζει να άγεται και να φέρεται χωρίς καμία πιθανότητα να ορθοποδήσει.
Ας το δούμε αναλυτικά:
Αρχικά η κυβέρνηση υποστήριζε ότι “υπάρχουν τα λεφτά”. Γρήγορα κατάλαβε ότι δεν υπάρχουν τα λεφτά, αλλά δήλωνε σίγουρη ότι η χώρα θα μπορέσει με τις δικές της δυνάμεις να ξεπεράσει την κρίση. Διαβεβαίωνε τότε ότι η Ελλάδα θα μπορεί πάντα να δανείζεται απρόσκοπτα από τις αγορές. Έτσι έχασε πολύτιμο χρόνο από το να ζητήσει βοήθεια εκτινάσσοντας τα spreads σε ύψη που καθιστούσαν το δανεισμό μας αδύνατο.
Στράφηκε τότε στην Ε.Ε. υποστηρίζοντας ότι από εκεί θα πάρει τη βοήθεια που χρειαζόταν. Και υποστήριζε ότι η λύση στο πρόβλημα μας θα είναι ευρωπαϊκή και δεν θα αναγκαστούμε να προσφύγουμε στο ΔΝΤ, αφού κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανότητο για χώρα της ευρωζώνης. Εκείνη την περίοδο κηρύξαμε και τον πόλεμο στους διεθνείς κερδοσκόπους και τους ξεκαθαρίσαμε ότι θα τους κλείσουμε στη φυλακή!
Σήμερα η Ελλάδα έχει συρθεί στη λύση του ΔΝΤ με ολίγη ευρωπαϊκή συμμετοχή και ο κ. Παπανδρέου προσπαθεί να μας χρυσώσει το χάπι. Διαβεβαιώνει ότι αυτή η λύση δεν θα επιφέρει νέα πιο δυσβάσταχτα μέτρα και θα είναι επαρκής για την ανάταξη της οικονομίας μας.
Ως προς τα νέα μέτρα είναι δεδομένο ότι θα χρειαστούν. Το επιτάσσουν όλοι. Η Μέρκελ, οι ελεγκτές που είναι εδώ, το ΔΝΤ και όποιος άλλος έχει λόγο στην παγκόσμια οικονομία. Από σήμερα άρχισε να το παραδέχεται και ο υπουργός Οικονομικών.
Αλλά και ως προς την επάρκεια του πακέτου της βοήθειας υπάρχει θέμα. Οι αγορές αντίθετα με όσα υποστηρίζει η ελληνική κυβέρνηση έχουν “βάλει στο τραπέζι” το ενδεχόμενο η Ελλάδα να μην μπορέσει ούτε με τα χρήματα Ε.Ε.-ΔΝΤ να αποφύγει την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της. Η κυβέρνηση το απορρίπτει κατηγορηματικά. Όπως και όλα τα προηγούμενα που τελικά υλοποίησε. Κάποιοι όμως επιμένουν ότι αυτό είναι αναπόφευκτο.
Αν όντως συμβαίνει θα είναι το πιο σοβαρό πλήγμα για τη χώρα, αφού υποτίθεται ότι πέρνουμε τη βοήθεια ακριβώς για να αποτρέψουμε αυτό το ενδεχόμενο. Το κύρος της θα τρωθεί ανεπανόρθωτα, η αξιοπιστία της θα χαθεί για πολλά χρόνια, ενώ οι ελληνικές τράπεζες θα κλυδωνιστούν άρα και το σύνολο της οικονομίας θα κινδυνεύσει από μία ύφεση που δεν θα έχει προηγούμενο.
Άραγε θα αποδειχθούν και πάλι σωστές οι αγορές ή θα υπάρξει έστω μια περίπτωση που η κυβέρνηση θα αποδειχθεί ότι δεν έχασε πολύτιμο χρόνο και έκανε σωστή εκτίμηση;
