«Από την ημέρα που σώθηκε ο ανιψιός μου ο Μιχάλης και μετά, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να γνωρίσω τον Άγιο Εφραίμ… τον άγιο που έκανε καλά, το κλινικά νεκρό παλικάρι μας», λέει ο o ιδιοκτήτης του Ιερού Ναού του Αγίου Εφραίμ στην Ρογδιά Ηρακλείου, Μάρκος Βασιλάκης. Ο έμπορος της κεντρικής λαχαναγοράς Ηρακλείου, μαζί με την σύζυγο του και τα δύο του παιδιά, από το 2004 μέχρι σήμερα χτίζουν πέτρα πέτρα τον ναό που θεωρούν ναό της ψυχής τους.
Το 2002, το ανιψάκι του κ. Βασιλάκη, ο Μιχάλης μόλις είχε ενηλικιωθεί πήγαινε να ψωνίσει από το χωριό Κουνάβοι στα Πεζά. Δυστυχώς η μοίρα στον δρόμο του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Ένα άλλο αυτοκίνητο βγήκε από το βενζινάδικο της περιοχής και τον χτύπησε πολύ δυνατά. Από την σύγκρουση, τραυματίστηκε βαριά στο κεφάλι και μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Εκεί στην μονάδα εντατικής θεραπείας κάθισε για ένα βράδυ, με τα χαρτιά του να γράφουν ότι ήταν κλινικά νεκρός.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Το πρωί ο ανιψιός μου μεταφέρθηκε στο Βενιζέλειο για περαιτέρω εξετάσεις και ελέγχους, αλλά και νοσηλεία. Στο ΠΑΓΝΗ τότε δεν μπορούσαν να τον κρατήσουν. Για 19 μέρες ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, με πρησμένο όλο του σώμα και τις πληγές του να μυρίζουν από την κατάκλιση. Οι γιατροί δεν μας έδιναν καθόλου ελπίδες, για να σωθεί. Μέχρι και τραχειοτομή του είχαν κάνει» αναφέρει χαρακτηριστικά, ο κ. Μάρκος.
«Εμείς ως συγγενείς είχαμε ετοιμάσει τα πάντα. Ακόμη και φέρετρο είχαμε παραγγείλει και κηδειόσημα. Όλοι είχαμε απογοητευτεί μέχρι το πρωί εκείνης της μέρας στο νοσοκομείο, που είδα μια ψηλή ηλικιωμένη κυρία, με γκρίζα μαλλιά και μακρύ ράσο, να κρατά στα χέρια της ένα μπουκαλάκι με λάδι και να μου ζητά λίγο βαμβάκι. Πράγματι άρχισα να ψάχνω για βαμβάκι γιατί εκείνη την ώρα δεν κρατούσα στα χέρια μου, ζήτησα από την ξαδέλφη μου την μητέρα του παιδιού και τελικά βρήκα και της το πήγα. Μου λέει… να σταυρώσετε με το λαδάκι του Αγίου Εφραίμ το παιδί σας και μου δίνει το βαμβάκι με το λάδι… αμέσως μετά γυρνάω και το δίνω στην μητέρα του παιδιού που βρισκόταν πίσω μου. Γυρνάω πάλι πίσω για να ευχαριστήσω την κυρία και αυτή ήταν άφαντη… δεν την είδαν πουθενά, έτρεξα στις σκάλες, βγήκα έξω, ρώτησα γιατρούς, νοσηλευτές τίποτα. Τελικά ενοχλημένος και στεναχωρημένος όπως ήμουν αποφασίζω να φύγω από το νοσοκομείο. Για δύο μέρες δεν πήγαν καθόλου… καθόμουν απογοητευμένος σπίτι και περίμενα να ακούσω το κακό. Πράγματι σε δύο μέρες χτυπά το τηλέφωνο και προς έκπληξη όλων μαθαίνουμε ότι ο ανιψιός μου ο Μιχάλης, είναι καλύτερα… συνήλθε, είχε επαφή με το περιβάλλον και μεταφέρθηκε δίπλα σε μια παραεντατική όπως την έλεγαν οι γιατροί. Ενάμιση μήνα ήταν η παραμονή του Μιχάλη στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο. Τόσες μέρες χρειάστηκαν για να ζήσει ο Μιχάλης», μας λέει χαρακτηριστικά ο κ. Βασιλάκης και τα μάτια του βουρκώνουν.
«Οι γονείς του μετά το εξιτήριο πήγαν στην Αγγλία μαζί με τις εξετάσεις και τρέλαναν τους γιατρούς, όλοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ζει αυτός ο νέος. Και όμως ο ανιψιός μου ζει και βασιλεύει μετά από 15 χρόνια και είναι μια χαρά στην υγεία του».
Μετά την συγκλονιστική επίσκεψη στον Άγιο Εφραίμ στην Νέα Μάκρη, ο κ. Μάρκος Βασιλάκης αποφασίζει να κάνει ένα δώρο στον άγιο και επιλέγει μαζί με την γυναίκα του, να φτιάξουν μία εκκλησία στο όνομα του. Από το 2004 μέχρι σήμερα η εκκλησία του Αγίου Εφραίμ στην Ρογδιά, χτίζεται βήμα βήμα, λιθαράκι λιθαράκι από το κρητικό ζευγάρι, κάτοικοι και οι δύο Ηρακλείου.
πηγη: ekriti.gr
