Μαρκ Ρούτε: Ο εργένης πρωθυπουργός που ήθελε να γίνει πιανίστας [pics]

Μετά το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ολλανδία και τη νίκη του κόμματός του, ο 50χρονος Ρούτε ετοιμάζεται για την τρίτη θητεία του ως πρωθυπουργός στη χώρα της τουλίπας. Οπαδός της ελεύθερης αγοράς, “κέρδισε” πόντους από τη σκληρή στάση και τη διπλωματική κόντρα με την Τουρκία. Πήρε πίσω, επί της ουσίας, τους… “πόντους” που είχε χάσει με την οικονομική πολιτική του και την περικοπή δαπανών κατά τη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη.

Είναι το μικρότερο από επτά παιδιά μιας μεσοαστικής οικογένειας. Το 2010 έγινε πρώτος φιλελεύθερος πρωθυπουργός της Ολλανδίας από το 1918. Εργένης, συχνά επικαλείται την Μάργκαρετ Θάτσερ και τον Ουίνστον Τσόρτσιλ ως πρότυπα.

Χαλαρός, αισιόδοξος, “δεν έχω ταλέντο στην απαισιοδοξία και τη γκρίνια”, λέει χαρακτηριστικά, και προσιτός, ο Ρούτε έχει κερδίσει φίλους εντός και εκτός του κοινοβουλίου. Ο αντισυμβατικός πρωθυπουργός, εργάζεται με μερική απασχόληση ως καθηγητής σε μια Σχολή Εμπορικών Σπουδών σε μια φτωχική συνοικία της Χάγης, όπου διδάσκει κάθε Πέμπτη μια ώρα.

Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου NOS μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ο Ρούτε απάντησε ότι το πρώτο πράγμα που θα κάνει σήμερα το πρωί είναι να πάει στη σχολή για να διδάξει, στη συνέχεια θα έχει συνάντηση με τα στελέχη του κόμματός του και μετά με τους ηγέτες άλλων κομμάτων.

Οδηγεί ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, χρησιμοποιεί ένα κινητό τηλέφωνο παλιάς τεχνολογίας (αλλά αγαπάει τις selfie και πάντα βγάζει όταν του το ζητούν) και εξακολουθεί να μένει στο διαμέρισμα που αγόρασε όταν αποφοίτησε από το ιστορικό πανεπιστήμιο του Λέιντεν (το παλαιότερο στην Ολλανδία) με μεταπτυχιακό στην Ιστορία το 1992.

Ντυμένος με τζιν, φούτερ και αθλητικά παπούτσια, ο ψιλόλιγνος πολιτικός εμφανίζεται συχνά τις Παρασκευές τα απογεύματα στο κέντρο της Χάγης, κάποιες φορές μάλιστα γευματίζει σε τοπική πιτσαρία.

Περιγράφει τον εαυτό του ως άνθρωπο της ρουτίνας, που εξακολουθεί να τρώει με την 90χρονη μητέρα του ινδονησιακή κουζίνα τα σαββατόβραδα. Έχει παραδεχτεί ότι επηρεάστηκε βαθιά από τον θάνατο του πατέρα του καθώς και ενός από τους αδελφούς του, ο οποίος πέθανε από AIDS το 1989. “Πάντα υπήρξαμε μια φιλελεύθερη οικογένεια και η αιτία θανάτου του αδελφού μου δεν ήταν ποτέ ταμπού”.

Παρότι τα αρχικά του σχέδια ήταν να γίνει πιανίστας, στο πανεπιστήμιο εντάχθηκε στο φιλελεύθερο κόμμα και αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην πολιτική.

“Ο Μαρκ Ρούτε είναι ένας Ολλανδός με το αμερικανικό όνειρο”, γράφει στη βιογραφία που κυκλοφόρησε το 2010 με τίτλο “Όλα για την πολιτική”, ο επί τουλάχιστον 20ετία φίλος του Ντερκ Γιάν Έπινγκ. “Για εκείνον, η δύναμη μιας πόλης όπως η Νέα Υόρκη ή μιας χώρας όπως οι ΗΠΑ είναι ότι οι άνθρωποι που γεννιούνται χωρίς τίποτα μπορούν στ’ αλήθεια να κάνουν κάτι στη ζωή τους”, προσθέτει ο Ερικ Τριντάμερ, ο πρώην εκπρόσωπος της κοινοβουλευτικής του ομάδας.

Πίσω από την φιλική και ευγενική προσωπικότητα κρύβεται ένας οξυδερκής πολιτικός, ο οποίος συγκρίνει τον εαυτό του με τους τους συντηρητικούς της Βρετανίας (είναι καλός φίλος του πρώην πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον) ή με προσωπικότητες από το CDU της Άνγκελα Μέρκελ.

Ο Ρούτε έδειξε για πρώτη φορά την δύναμη και την πυγμή του στη διάρκεια εσωκομματικής σύγκρουσης το 2006-07 όταν τελικά απομάκρυνε τον κυριότερο αντίπαλό του επειδή επανειλημμένως αμφισβητούσε τις ικανότητές του να ηγηθεί του κόμματος.

Σχημάτισε την πρώτη του κυβέρνηση εντασσόμενος σε συνασπισμό τον οποίο υποστήριζε το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) του ακροδεξιού Βίλντερς, που αποχώρησε από τις συνομιλίες για τα μέτρα λιτότητας τον Απρίλιο του 2012 ρίχνοντας έτσι την κυβέρνηση.

Ο Ρούτε ορκίστηκε να μη συνεργαστεί ποτέ ξανά μαζί του. “Ο Βίλντερς είναι ένας απαισιόδοξος άνθρωπος, ο οποίος αποποιήθηκε των ευθυνών του. Εγώ, αντιθέτως, είμαι ένας υπεραισιόδοξος άνθρωπος”.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
Φωτογραφίες: Reuters, ΑΠΕ – ΜΠΕ