Απεργία: Χωρίς πλοία 22 και 23 Σεπτεμβρίου

Από τις 06:00 της Πέμπτης 22 Σεπτεμβρίου έως τις 06:00 του Σαββάτου 24 Σεπτεμβρίου, τα πλοία όλων των κατηγοριών δεν θα εκτελέσουν κανένα δρομολόγιο.

Η ΠΝΟ, σε ανακοίνωσή της, αναφέρει ότι ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Θ. Δρίτσας, είναι πρόθυμος και ένθερμος υποστηρικτής των δηλώσεων και επιδιώξεων της πλοιοκτησίας. Σχετικά με πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ), Θεόδωρου Βενιάμη, για άνοιγμα δεκάδων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας για τους ναυτεργάτες στην ποντοπόρο ναυτιλία, εφόσον η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία αποδεχθεί την υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας με «ρεαλιστικούς όρους», η ΠΝΟ επισημαίνει ότι κάτι τέτοιο θα καταργήσει τα όσα μέχρι σήμερα, με αγώνες και προσπάθειες ετών, κατακτηθήκαν και θα καθιερώσει μισθούς πείνας τριτοκοσμικών χωρών με σημαίες ευκαιρίας.

Επίσης, υπογραμμίζει ότι εδώ και πολύ καιρό το συνδικαλιστικό όργανο των Ελλήνων ναυτικών έχει καταθέσει στους αρμοδίους συγκεκριμένες προτάσεις και για την καταπολέμηση της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας και για τις νέες θέσεις εργασίες και προσθέτει ότι η λύση είναι η ναυτολόγηση σε όλα τα πλοία να γίνεται μέσω του Γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας, με συγκροτημένα δικαιώματα αμοιβής και ασφάλισης, σύμφωνα με όσα ορίζουν οι συλλογικές συμβάσεις και οι ασφαλιστικοί νόμοι της χώρας.

Το συνδικαλιστικό όργανο των Ελλήνων ναυτικών επιτίθεται και εναντίον των μέσων ενημέρωσης, αναφέροντας ότι είναι αρωγός αυτών των μεθοδεύσεων, όπου με κατάπτυστα κίτρινα δημοσιεύματα φθάνουν στο επαίσχυντο σημείο να αναγράφουν ότι δήθεν η διοίκηση της ΠΝΟ δεν επιθυμεί τις νέες θέσεις εργασίας, γιατί με τις νέες προσλήψεις οι «εργατοπατέρες» θα χάσουν τις θέσεις τους.

Εξάλλου, η διοίκηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, στη σημερινή ανακοίνωσή της, τονίζει ότι με «τις νέες ρυθμίσεις και απαιτήσεις του τρίτου μνημονίου διαπιστώνεται ότι για ακόμη μία φορά οι επερχόμενες «απορυθμίσεις» και οι επαναϋπολογισμοί των συντάξεων δεν στοχεύουν στη δήθεν βελτίωση των δημοσιονομικών αποτελεσμάτων του κράτους, αλλά στην κυριολεξία σκοπεύουν στην ακόμη μεγαλύτερη φτωχοποίηση των εργαζομένων και των συνταξιούχων και στη δραματική μείωση μισθών και συντάξεων (κύριων και επικουρικών), χάριν της «ενίσχυσης της επιχειρηματικής ισχύος σε βάρος της εργασίας χάριν της ανταγωνιστικότητας».