«Το τείχος σου δεν θα εμποδίσει την πορεία μας», «η αγάπη ξεπερνάει το μίσος» (love trumps hate, αμετάφραστο λογοπαίγνιο με τη χρήση του ρήματος trump) έγραφαν τα πλακάτ στην πλατεία, τόπο συγκέντρωσης των μελών κοινωνικών κινημάτων στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1960. Ορισμένοι έφεραν μεξικανικές σημαίες, άλλοι ομοιώματα της Χίλαρι Κλίντον σε αυτή την ειρηνική συγκέντρωση, στην οποία αρκετοί πήγαν με τα μικρά τους παιδιά.
«Δεν είναι ο δικός μας πρόεδρος!» φώναζε το πλήθος. Η αστυνομική διεύθυνση της Νέας Υόρκης εκτίμησε ότι ο αριθμός των διαδηλωτών ήταν 1.200. «Είμαστε εδώ για να υποστηρίξουμε τους ανθρώπους που προσβάλλει ο Τραμπ, για να δείξουμε στα παιδιά μας ότι έχουμε κι εμείς κάτι να πούμε, για να υποστηρίξουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα», ανέφερε η Κιμ Μπάγερ, 41 ετών. «Ποτέ δεν φοβόμουν για τη ζωή μου», συνέχισε, «πρέπει να ξεσηκωθούμε, να κάνουμε θόρυβο».
Έχουν γίνει πολλές ακόμη συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ μετά τις προεδρικές εκλογές της Τρίτης σε ένδειξη διαμαρτυρίας εναντίον του αποτελέσματος ή ανησυχίας για το τι θα σημάνει η προεδρία Τραμπ. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του, ο Ντόναλντ Τραμπ καταφέρθηκε επανειλημμένα εναντίον των Μεξικανών και απείλησε ότι θα ανεγερθεί ένα τείχος στα σύνορα του Μεξικού με τις ΗΠΑ, ενώ στο στόχαστρό του βρέθηκαν επίσης οι παράτυποι μετανάστες και οι μουσουλμάνοι, ενώ έκανε σεξιστικές δηλώσεις σε βάρος πολλών γυναικών.
Ο Τζέιμι, ένας άλλος διαδηλωτής στην Ουάσινγκτον Σκουέρ, δήλωσε ότι με τη συμμετοχή του θέλει να «στείλει ένα μήνυμα αγάπης σε κάθε άνθρωπο που αισθάνεται ότι απειλείται, που φοβάται ότι θα γίνει στόχος, στους μετανάστες, τα μέλη μειονοτήτων, σε όλους όσοι αναστατώθηκαν από το αποτέλεσμα» των εκλογών αυτής της εβδομάδας. Διαδηλώσεις έγιναν επίσης στο Μαϊάμι και στην Ατλάντα, όπως και στη Βοστόνη.
Η Λέσλι Χολμς, 65 ετών, από το Ουίλτον του Κονέτικατ, επιβιβάστηκε σε τρένο και έκανε μια διαδρομή μιας ώρας για να συμμετάσχει σε μια από τις διαδηλώσεις — την πρώτη στην οποία κατέβηκε από το 1970, όταν συμμετείχε σε κινητοποιήσεις εναντίον του πολέμου στο Βιετνάμ στο Σαν Φρανσίσκο. Αυτοχαρακτηρίστηκε «αριστερή του καναπέ», αλλά πρόσθεσε πως «δεν πρόκειται να κάθεται στον καναπέ της πλέον»: «δεν θέλω να ζω σε μια χώρα στην οποία οι φίλοι νιώθουν αποκλεισμένοι, φοβισμένοι (…) τα παιδιά μου θα μεγαλώσουν σε έναν κόσμο που είναι τρομακτικός, και τα εγγόνια μου μπορεί να αποκλειστούν από θέσεις δουλειάς και την πολιτική και την εκπλήρωση των προοπτικών τους, επομένως είμαι εδώ για αυτά», εξήγησε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ