Απολύσεις, απεργίες και συλλογικές διαπραγματεύσεις στο παζάρι με τους δανειστές

Οι πληροφορίες από την πλευρά των Θεσμών κάνουν λόγο για αλλαγές στο καθεστώς του ωραρίου της εργασίας ώστε να γίνει πιο ευέλικτο και να αυξηθεί το διευθυντικό δικαίωμα, πράγμα που σημαίνει ότι θα χειροτερεύσει το καθεστώς των υπερωριών, του χρόνου απασχόλησης και θα ενισχυθούν ακόμα περισσότερο οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οι οποίες στην πραγματικότητα σημαίνουν μικρότερες αμοιβές.
Μάλιστα προτείνεται ακόμα και η κατάργηση της υπερωριακής αμοιβής για ορισμένο χρονικό διάστημα και οι εργαζόμενοι αντί να να παίρνουν χρήματα να τους χορηγείται ρεπό από την επιχείρηση.
Για τις αλλαγές στο 13ο και 14ο μισθό η κυβέρνηση τονίζει σε όλους τους τόνους πως δεν έχει τεθεί τέτοιο ζήτημα από τους Θεσμούς, ενώ για τον κατώτατο μισθό η κατάσταση εμφανίζεται ως εξής: Με βάση το δεύτερο μνημόνιο και σε συνδυασμό με το τρίτο η κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει το καθεστώς με το οποίο θα καθοριστεί ο κατώτατος μισθός (584 ευρώ για τους πάνω των 25 ετών και 511 ευρώ για τους μικρότερους), πράγμα που σημαίνει πως αν ληφθούν υπόψη πληθωρισμός και ρυθμός ανάπτυξης, οι κατώτατοι μισθοί θα μειωθούν.
Με τα ισχύοντα σήμερα οι εργαζόμενοι δεν δικαιούνται να πάρουν τις αυξήσεις ανά τριετία γιατί είναι “παγωμένες” από το 2012 και μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από το 10%.
Επιπλέον οι πληροφορίες από τους Θεσμούς αναφέρουν ότι σκοπεύουν να θέσουν και το θέμα της κατάργησης του επιδόματος γάμου.
Επιπλέον το κουαρτέτο θέτει θέμα ανταπεργίας (λόκ – άουτ) και αύξηση της δυσκολίας στην προκήρυξη απεργιών, πράγμα που η κυβέρνηση απορρίπτει και θεωρεί ¨κόκκινη γραμμή¨.
Πάντως, αλλαγές αναμένονται στο συνδικαλιστικό νόμο. Προς την κατεύθυνση αυτή συμφωνεί και η κυβέρνηση, αλλά διαφωνεί σε πολλά σημαία των προτεινόμενων αλλαγών.