Αυτό ακριβώς κάνουν οι Τούρκοι διακινητές: χρησιμοποιούν ανήλικα παιδιά για να οδηγούν βάρκες από την Τουρκία στην Ελλάδα, τάζοντάς τους ότι θα περάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να πληρώσουν όπως οι υπόλοιποι πρόσφυγες και μετανάστες.
Την αποκάλυψη σοκ έκανε η πρώτη γυναίκα αντιστράτηγος στην ιστορία της Ελληνικής Αστυνομία, Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, προϊσταμένη του Επιτελείου του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. «Πολλές φορές τάζουν σε αυτά τα μικρά παιδιά, στους ανήλικους, ότι θα περάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να καταβάλλουν το χρηματικό αντίτιμο που απαιτούν συνήθως οι δουλέμποροι και φυσικά τάζοντάς τους μία καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Χρησιμοποιούν, λοιπόν, αυτά τα ανήλικα παιδιά και οδηγούν τις βάρκες και έρχονται στη χώρα μας. Έχουμε περιπτώσεις που έχουν συλληφθεί ανήλικα παιδιά. Το αδίκημα που διαπράττουν είναι το ίδιο με αυτό ενός ενήλικα. Απλώς η ποινή είναι ελαφρύτερη», λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η κα Τσιριγώτη.
Σημειώνει δε ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η εκτίμηση της Europol πως αγνοούνται 10.000 ασυνόδευτα παιδιά. «Το κεφάλαιο των ανηλίκων είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Όσον αφορά στη δήλωση του εκπροσώπου της EUROPOL, το νούμερο που χρησιμοποίησε δεν ευσταθεί. Δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι στις βάσεις δεδομένων της Σένγκεν και της INTERPOL έχουμε τις καταχωρήσεις των ανήλικων που εξαφανίζονται.
Να λάβουμε υπόψη μας ότι οι εξαφανίσεις ανηλίκων προέρχονται συχνά από διαφορές μεταξύ διαζευγμένων. Πολλές φορές καταγγέλλουν στην αστυνομία απαγωγές, εξαφανίσεις, ενώ είναι κάτι που συμβαίνει μεταξύ δύο χωρισμένων γονέων.
Τα ανήλικα, συνήθως, που απασχολούν και είναι καταγεγραμμένα στις βάσεις δεδομένων, ηλικιακά είναι από 14 έως 18 ετών. Και το τονίζω αυτό, γιατί έχει ιδιαίτερη σημασία. Όταν ένας γονέας έχει δηλώσει εξαφάνιση του παιδιού του, ό,τι το έχει πάρει ο άλλος γονέας και υπάρχει αυτή η δικαστική διαμάχη, δεν ενημερώνει ποτέ ότι αυτό το παιδί ξαναγύρισε.
Ταυτόχρονα, μετά από ένα χρόνο, υποθετικά πάντα μιλώντας, μπορεί το ίδιο παιδί να το πάρει πάλι ο άλλος γονέας και ξανακαταχωρείται. Δεν υπάρχει μηχανισμός ελεγκτικός στις βάσεις, για να μπορέσουμε να αποφύγουμε τις διπλοεγγραφές και τριπλοεγγραφές.
Γίνεται μία μεγάλη προσπάθεια στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να κατηγοριοποιηθούν τα επίπεδα των εξαφανίσεων. Οι λόγοι, δηλαδή, που εξαφανίζονται τα ανήλικα παιδιά. Και γίνεται μία μεγάλη προσπάθεια, γιατί ξέρετε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση όλα τα βήματα γίνονται με αργό ρυθμό. Εφ΄ όσον κατηγοριοποιηθούν αυτά, θα είναι πολύ πιο εύκολο να δούμε και εμείς για ποιο λόγο τα παιδιά είναι εξαφανισμένα. Σαφώς υπάρχουν και υποθέσεις που ένα ανήλικο παιδί το εκμεταλλεύονται οργανωμένα κυκλώματα», σημειώνει.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, οι εξαφανίσεις των ασυνόδευτων ανηλίκων στη χώρα μας ανέρχονται για το 2014 και το 2015 σε 1.481 και οι ανευρέσεις σε 385. Οι αναζητήσεις ανέρχονται σε 1.096. Από αυτά τα νούμερα η πλειονότητα των αναζητήσεων αφορούν αγόρια (1.080) και μόλις 16 είναι για κορίτσια. Όπως σημειώνεται από την Αστυνομία, οι παραπάνω αριθμοί αφορούν σε αριθμό εξαφανίσεων και ανευρέσεων και όχι αριθμό ατόμων που εξαφανίστηκαν ή βρέθηκαν. Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι κάποια από τα άτομα έχουν εξαφανιστεί περισσότερες από μία φορά μέσα στο ίδιο έτος, τότε οι πραγματικοί αριθμοί των ασυνόδευτων παιδιών που αναζητούνται είναι τελικά μικρότεροι.
Όπως αναφέρουν εξάλλου πηγές της ΕΛΑΣ, σχεδόν το σύνολο των παιδιών που εξαφανίζονται αφορά σε ηλικίες μεταξύ 15-18 ετών, ένα μικρό ποσοστό από 10 έως 14 ετών, ενώ είναι πολύ μικρό το νούμερο των παιδιών κάτω των 10 ετών. Ο μεγαλύτερος αριθμός των ασυνόδευτων είναι από το Αφγανιστάν και τη Συρία. Οι υπόλοιποι είναι κυρίως από την Αίγυπτο, το Πακιστάν, το Ιράκ, το Μαρόκο, το Μπαγκλαντές, την Παλαιστίνη, την Σομαλία, το Σουδάν και την Αλγερία.
Οι περισσότεροι εντοπίζονται εντός της ελληνικής επικράτειας και κυρίως στην Πάτρα, όπου προσπαθούν να διαφύγουν στην Ιταλία. Στο εξωτερικό, οι περισσότεροι εντοπισμοί έχουν γίνει στην Αυστρία και τη Γερμανία, χωρίς όμως να είναι δυνατό να προσδιοριστεί ο αριθμός τους. Σημειώνουν, επίσης, ότι κάποιοι από τους ανήλικους μετά τη διαφυγή τους επιστρέφουν από μόνοι τους στα ιδρύματα φιλοξενίας, ωστόσο συχνά οι υπεύθυνοι δε μεριμνούν να ενημερώσουν σχετικά με την επιστροφή τους τις υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ ώστε να παύσουν οι σχετικές αναζητήσεις τους.