Επίθεση στους Θεσμούς για την καθυστέρηση των δόσεων – Τι φοβίζει την κυβέρνηση

Μάλιστα κάνει λόγο για απόδοση ευθυνών για την τακτική που ακολουθούν στην καταβολή των δόσεων με το σταγονόμετρο και τη χαρακτηρίζει συμπεριφορά Σάιλοκ και εκφράζει φόβους ότι θα υπάρξουν δυσκολίες στην εξυπηρέτηση του χρέους αν συνεχιστεί η τακτική των Θεσμών στην καταβολή των δόσεων, αφού « καμία οικονομική οντότητα δεν καλύπτει το σύνολο των χρηματοδοτικών της αναγκών από ίδιους πόρους χωρίς νέο δανεισμό και ανακύκλωση χρεών», επισημαίνει χαρακτηριστικά. Γι αυτό το πρόβλημα πρέπει να αποδοθούν σημαντικές ευθύνες στους θεσμούς που δεν παρέχουν καμία στήριξη. Η τακτική των δόσεων με το σταγονόμετρο είναι συμπεριφορά Σάιλοκ.

Πιο συγκεκριμένα το υψηλόβαθμο στέλεχος επισημαίνει ότι από πέρσι τον Αύγουστο είχε συμφωνηθεί να εκταμιευθούν ποσά ειδικά για την εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του παρελθόντος αλλά δεν τα είδαμε ποτέ. Και προσθέτει τονίζοντας ότι τους λέμε συνεχώς ότι αυτή η αβεβαιότητα κοστίζει ακριβά στην πραγματική οικονομία αλλά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν (και μας κάνουν συστάσεις για το ποιες δαπάνες πρέπει να κόψουμε). Αμφισβητούν συνεχώς τα στοιχεία μας χωρίς να μας εξηγούν πως υπολογίζουν τα δικά τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκτίμηση του ΔΝΤ ότι το 2015 θα κλείσει με πρωτογενές έλλειμμα -0,6% του ΑΕΠ!

Παράλληλα διευκρινίζει ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική «στάσης πληρωμών» στο εσωτερικό ούτε δημιουργία ληξιπρόθεσμων οφειλών. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Επίσης «χτυπάει καμπανάκι» για τα διαθέσιμα κονδύλια του Δημοσίου, αφήνοντας να εννοηθεί πως αν συνεχιστεί η στάση των Θεσμών θα υπάρξει πρόβλημα εξυπηρέτησης του χρέους, παρότι υπογραμμίζει ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κίνδυνος λέγοντας ότι «στις πληρωμές χρέους, οι τόκοι είναι 1,717 δις και τα χρεολύσια 490 εκατ. στο δίμηνο. Τον Μάρτιο έχουμε περίπου 1,8 δις πληρωμές τόκων και χρεολυσίων, δηλαδή στο πρώτο τρίμηνο φτάνουν τα 4 δις (ποσό που ξεπερνάει τις πρωτογενείς δαπάνες ενός μήνα). Με άλλα λόγια, πληρώνουμε δαπάνες τεσσάρων μηνών με τα έσοδα τριών.

Όμως, συνεχίζει, δεν υπάρχει κανένας άμεσος κίνδυνος στα ταμειακά διαθέσιμα αλλά η κατάσταση εξ ορισμού δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστο. Καμία οικονομική οντότητα δεν καλύπτει το σύνολο των χρηματοδοτικών της αναγκών από ίδιους πόρους χωρίς νέο δανεισμό και ανακύκλωση χρεών».

Οσον αφορά για την εκτέλεση του προϋπολογισμού το υψηλόβαθμο στέλεχος αναφέρει:

Το σημαντικά μεγαλύτερο πλεόνασμα σε σχέση με τον στόχο κατανέμεται περίπου ισομερώς σε υψηλότερα έσοδα και χαμηλότερες δαπάνες. Και από τις δυο πλευρές, η εικόνα οφείλεται σε συγκυριακούς παράγοντες που αναλύονται παρακάτω. Με τα δεδομένα που έχουμε δεν τίθεται θέμα διαφοροποίησης του προϋπολογισμού σε ετήσια βάση.
Η υστέρηση των φορολογικών εσόδων οφείλεται κυρίως στις εισπράξεις από τον ΕΝΦΙΑ. Το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων εισπράχθηκε μέσα στο 2015 και όχι το 2016. Τα συνολικά έσοδα είναι σχεδόν 2,67 δις (έναντι στόχου 2,65) που δημοσιονομικά καταγράφεται στο 2015.

Τα μη φορολογικά έσοδα (παράβολα, προμήθειες, μερίσματα, κλπ) είναι ιδιαίτερα αυξημένα κυρίως λόγω του υψηλότερου μερίσματος από την ΤτΕ κατά 325 εκατ. πάνω από την πρόβλεψη (775 αντί 450).
Η πληρωμή για την κάλυψη ελλείμματος του ΕΛΕΓΕΠ γίνεται σταδιακά ενώ η πρόβλεψη ήταν να γίνει εφάπαξ. Στο πρώτο δίμηνο είχαν προβλεφθεί 281 εκατ και πληρώσαμε μόνο 78, δηλαδή εξοικονομήσαμε 203 εκατ. που θα πληρωθούν τους επόμενους μήνες (8 δόσεις).

Αποδόσεις στην ΕΕ (συνεισφορές στον κοινοτικό προϋπολογισμό) ζητήθηκαν 193 εκατ. λιγότερα από όσα είχαμε προβλέψει (386 αντί 579).

Καταναλωτικές δαπάνες από μεταφορά πληρωμών του 2015, που δεν πρόλαβαν να ολοκληρωθούν, στο 2016. Οι σχετικά χρονοβόρες διαδικασίες της λογιστικής μεταφοράς περιόρισαν τις δαπάνες κατά 203 εκατ. κάτω από την πρόβλεψη.
Λιγότερα αιτήματα επιχορηγήσεων στον κοινωνικό προϋπολογισμό (ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία και κοινωνική προστασία) κατά 122 εκατ. καθώς υπάρχουν αρκετά ταμειακά διαθέσιμα.

Στις πληρωμές χρέους, οι τόκοι είναι 1,717 δις και τα χρεολύσια 490 εκατ. στο δίμηνο. Τον Μάρτιο έχουμε περίπου 1,8 δις πληρωμές τόκων και χρεολυσίων, δηλαδή στο πρώτο τρίμηνο φτάνουν τα 4 δις (ποσό που ξεπερνάει τις πρωτογενείς δαπάνες ενός μήνα). Με άλλα λόγια, πληρώνουμε δαπάνες τεσσάρων μηνών με τα έσοδα τριών.
Δεν υπάρχει κανένας άμεσος κίνδυνος στα ταμειακά διαθέσιμα αλλά η κατάσταση εξ ορισμού δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστο. Καμία οικονομική οντότητα δεν καλύπτει το σύνολο των χρηματοδοτικών της αναγκών από ίδιους πόρους χωρίς νέο δανεισμό και ανακύκλωση χρεών.