Πόσο φόβο αντέχουμε ;

Απάντηση στα παραπάνω και πολλά ακόμη κρίσιμα ερωτήματα θα δώσει ο βραχυχρόνιος ορίζοντας των εξελίξεων και η δυναμική του ασύμμετρου πολέμου που μοιάζει να έχει κηρυχθεί τους τελευταίους μήνες στην Ευρωπαϊκή επικράτεια . Μιας επικράτειας της οποίας οι αρμοί σπάνε από τον τρόμο , με ορατό τον κίνδυνο ενός θεσμικού και πολιτικού κατακερματισμού , που θα την φέρει χρόνια πίσω και από την κοπιώδη εποχή των νομικών προσαρμογών και εναρμονίσεων γιαυτό το επίζηλο και ετοιμόρροπο πλέον ευρωπαϊκό κεκτημένο .

Αυτή η ,άγνωστων διαστάσεων, δυναμική των πολεμιστών της ασύμμετρης τρομοκρατίας , η οργάνωση και οι εφεδρείες της στο κυρίως ευρωπαϊκό σώμα των μεγάλων πρωτευουσών και θεσμικών κέντρων είναι που θα καθορίσει τις εξελίξεις στο επίπεδο αυτών των απευκταίων και φρικτών δράσεων .Αλλά και θα καθορίσεις επίσης τις εξελίξεις στο επίπεδο των αντιδράσεων και κατ επέκταση των ισορροπιών πάνω στο τραχύ δίλημμα , ασφάλεια ή δικαιώματα. Γενναιόδωρη δυτικοευρωπαική δημοκρατία ανεξαρτήτως του φόρου αίματος ή περιστολή ελευθεριών και δικαιωμάτων σε βαθμό ανταγωνιστικό με τον ακραίο και πρωτόγονο ισλαμικό φονταμενταλισμό ;

Πριν από 15 χρόνια οι ΗΠΑ , δεχόμενες το πλήγμα του αιώνα στην καρδιά του Μανχάταν εκπόνησαν και αφομοίωσαν ένα νέο ολοκληρωτικό δόγμα εσωτερικής ασφάλειας που εξήγαγαν παγκοσμίως ακόμη και στην Ευρώπη, που δεν κατάφερε παρ όλα αυτά να αποφύγει τα γεγονότα του Λονδίνου της Μαδρίτης , πιο πρόσφατα του Παρισιού ή των Βρυξελλών σήμερα, που ήταν και εξόχως αναμενόμενο σύμφωνα με επίσημες τοποθετήσεις των τελευταίων ημερών.

Η δομή της Αμερικής ως χώρας και υπερδύναμης στάθηκε ικανή να μην την απορυθμίσει επί μακρόν . Απεναντίας η Ευρώπη της ολοένα και περιοριζόμενης συνοχής και αυξανόμενης περιχαράκωσης ,που δείχνει να βουλιάζει από την προσφυγική πίεση και την αδυναμία επιβολής ανάσχεσης της από της Τουρκία , μοιάζει καταδικασμένη σε μακροχρόνια δοκιμασία τους προσεχείς δύσκολους καιρούς. Καιρούς κατά τους οποίους τείχη φοβίας και σύνορα δυσπιστίας θα ορθωθούν σε μια επικράτεια διακαή πόθο καταφυγής εκατομμυρίων Αράβων και Ασιατών.

Ο αντίκτυπος αυτής της ευρωπαϊκής δοκιμασίας θα είναι εντονότερος και πιεστικότερος στη χώρα μας, που δεν αποκλείεται να κινδυνεύσει να αποκοπεί ως φλεγμαίνουσα σκωληκοειδής απόφυση . Αυτό εξαιτίας εκτάκτων καταστάσεων που αναμένεται να προκληθούν από το σχέδιο παρωδία σχετικά με την αξιοπιστία αλλά και την αντικειμενική δυνατότητα της Τουρκίας να διαδραματίσει τον καταλυτικό ρόλο ,που επ αμοιβή της ανατέθηκε για τον περιορισμό των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών . Αλλά και εξαιτίας της διαφαινόμενης αδυναμίας της χώρα μας να υπηρετήσει δόγματα και επώδυνες πρακτικές ασφάλειας σε μια συγκεχυμένη και ιδεοληπτική συγκυρία με παντελή απουσία κουλτούρας ισορροπιών πάνω στο άξονα ασφάλεια – ατομικά δικαιώματα .