Μπορεί η κυβέρνηση να αισιοδοξεί πως είναι κοντά σε συμφωνία για την αξιολόγηση, όμως, σύμφωνα με πληροφορίες του newsit.gr υπάρχουν τρία μεγάλα “αγκάθια” τα οποία και θα μονοπωλήσουν τις διαπραγματεύσεις από την ερχόμενη Δευτέρα 4 Απριλίου.
Τα “αγκάθια” κατανέμονται και στις τρεις κατηγορίες από τις οποίες θα προέλθουν τα 5,4 δισ. ευρώ του αλμυρού λογαριασμού, δηλαδή στο φόρο εισοδήματος, το ασφαλιστικό και τους έμμεσους φόρους.
Στην πρώτη κατηγορία ενώ έχουν συμφωνήσει στο ύψος των φόρων, δίνεται μάχη για τα κοινωνικά και εισοδηματικά στρώματα που θα φορτωθούν τα πρόσθετα βάρη. Το ΔΝΤ πρωτίστως, αλλά και οι άλλοι Θεσμοί θέλουν τα βάρη να ξεκινήσουν από τα πολύ χαμηλά εισοδήματα, πράγμα που επιτυγχάνεται με τη μείωση του αφορολογήτου και με τυχόν αύξηση του πρώτου συντελεστή από το 22 στο 22,5%.
Όμως, η κυβέρνηση αντιδρά και επιδιώκει τα βάρη να τα σηκώσουν τα στρώματα που έχουν εισοδήματα μεγαλύτερα από 30.000 ευρώ το χρόνο.
Εκτός από τους οποιουσδήποτε ομολογημένους λόγους που άπτονται της λειτουργίας της οικονομίας, της ηθικής και της κοινωνικής δικαιοσύνης, υπάρχουν και ισχυροί, ενδεχομένως πιο ισχυροί, ανομολόγητοι λόγοι που πηγάζουν από τις εκτιμήσεις για το πολιτικό κόστος, την εκλογική συμπεριφορά και τα στρώματα που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα.
Ο συλλογισμός που ακούγεται πολύ συχνά σε κυβερνητικά γραφεία είναι πως αν επιβαρυνθούν με φόρους τα εισοδήματα κάτω των 30.000, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα δεχθεί ένα τεράστιο πολιτικό και εκλογικό πλήγμα. Θα το πληρώσει δηλαδή ακριβά στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Ακόμα και στην πολύ δύσκολη ως απίθανη περίπτωση που εξαντληθεί η τετραετία.
Επίσης, εκφράζεται και το επιχείρημα πως ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα εκπροσωπεί κυρίως κοινωνικές τάξεις των οποίων τα μέλη εισοδηματικά βρίσκονται κάτω από τις 30.000 ευρώ και επομένως δεν είναι εύκολο και λογικό να τους επιβαρύνει με πρόσθετους φόρους.
Το δεύτερο “αγκάθι” εντοπίζεται στο ασφαλιστικό και ακριβέστερα στις επικουρικές συντάξεις και τις εργοδοτικές και εργατικές εισφορές. Από τη στιγμή που το κουαρτέτο δεν απέκλεισε την αύξηση των εργοδοτικών και εργατικών εισφορών, η κυβέρνηση επιχειρεί να συμφωνήσει στην αύξηση κατά 1,5% (1% οι εργοδότες και 0,5% οι εργαζόμενοι) ώστε να πέσει μικρότερο “μαχαίρι” στις επικουρικές συντάξεις.
Αν δεν τα καταφέρει, τότε οι περικοπές ενδέχεται να ξεπεράσουν ακόμα και το 30% για το πιο υψηλό τμήμα των επικουρικών (η μείωση θα γίνει με κλίμακα και τμηματικά).
Το τρίτο “αγκάθι” συνδέεται με τους έμμεσους φόρους. Στην κυβέρνηση ακόμα δεν γνωρίζουν αν ο ΟΠΑΠ θα συμφωνήσει τελικά σε αύξηση της φορολογίας, ενώ και ορισμένες από τις προτάσεις που έχουν αποκλειστεί, όπως το τέλος στις τραπεζικές συναλλαγές καθιστούν πολύ δύσκολη την εξεύρεση των εσόδων ύψους 1,8 δισ. ευρώ από την αύξηση των φόρων στη βενζίνη, το ντίζελ κίνησης, το φυσικό αέριο, την κινητή τηλεφωνία, το μέρισμα των μετόχων και άλλες μορφές που έχουν βρεθεί ή ακόμα αναζητούνται.
Επίσης, υπάρχει ο φόβος ότι κάποιες προτάσεις μπορεί να απορριφθούν από το κουαρτέτο, όπως για παράδειγμα οι μεγάλες αυξήσεις στο ντίζελ κίνησης, γιατί θα θεωρηθεί ότι πλήττουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
Πάντως, η κυβέρνηση προετοιμάζεται πυρετωδώς ώστε η συμφωνία να κλείσει το αργότερο ως τις 15 Απριλίου. Για το σκοπό αυτό την Παρασκευή θα γίνει σύσκεψη όλων των εμπλεκόμενων στις διαπραγματεύσεις ώστε να διαμορφωθεί η τελική πρόταση που θα κατατεθεί στο κουαρτέτο την ερχόμενη Δευτέρα 4 Απριλίου που θα ξεκινήσει ο νέος γύρος των διαπραγματεύσεων.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163