Οι αδερφές Mardini εγκατέλειψαν τη Δαμασκό τον Αύγουστο. Ήταν ανάμεσα στο κύμα Σύρων που εγκατέλειπαν τη χώρα. Ταξίδεψαν στο Λίβανο και μετά στην Τουρκία όπου πλήρωσαν λαθρέμπορους για να περάσουν στην Ελλάδα. Το τουρκικό λιμενικό γύρισε το σκάφος τους πίσω την πρώτη φορά. Τη δεύτερη φορά επιβιβάστηκαν σε ένα μικρό φουσκωτό. Μέσα σε μισή ώρα άρχισε να βάζει νερά. Ήταν απελπιστικά φορτωμένο με πρόσφυγες και οι περισσότεροι από όσους επέβαιναν δεν ήξεραν να κολυμπούν.
Με τους ανέμους να ενισχύονται στο Αιγαίο, πέταξαν όλες τις τσάντες στη θάλασσα για να τα καταφέρουν. Όταν ούτε αυτό στάθηκε αρκετό, η Sarah και η Ysra Mardini μαζί με 3 ακόμη κολυμβητές πήδηξαν στο νερό. Γατζώθηκαν στα σκοινιά στο πλάι της βάρκας μέχρι να φτάσουν στη Λέσβο. Χρειάστηκαν 3 ώρες. “Δεν φοβόμουν ότι θα πεθάνω. Ό,τι και αν συνέβαινε, θα μπορούσα να κολυμπήσω για να φτάσω στο νησί. Το πρόβλημα ήταν ότι είχα άλλους 20 ανθρώπους μαζί μου. Στη Συρία εργαζόμουν σε μια πισίνα για να παρακολουθώ να μην πνιγεί κανένας. Αν άφηνα κάποιον να πνιγεί ή να πεθάνει δεν θα μπορούσα να συγχωρήσω τον εαυτό μου”, σημειώνει η 17χρονη Sarah.
Στις εβδομάδες που ακολούθησαν, ξενοι τους έδωσαν ρούχα, ενώ άλλοι τους έκλεψαν. Φίλοι τους συνελήφθησαν στα σύνορα και τα πανάκριβα εισιτήρια αποδείχτηκαν άχρηστα, καθώς οι αρχές αρνούνταν να αφήσουν τρένα γεμάτα πρόσφυγες να διασχίζουν τα σύνορα. Οι δύο αδερφές τελικά κατάφεραν να φτάσουν στην Αυστρία και μετά στη Γερμανία. Λίγο μετά την άφιξή τους στο Βερολίνο, μια φιλανθρωπική οργάνωση τους έφερε σε επαφή με έναν σύλογο κολύμβησης που εδρεύει κοντά στο προσφυγικό καταφύγιό τους. Ο σύλλογος αγκάλιασε τις δύο ανήλικες αθλήτριες και τις έβαλε σε καθημερινό πρόγραμμα κολύμβησης.
Ο προπονητής τους Sven Spannekrebs δηλώνει πως οι δύο αδερφές έχουν κάνει απίστευτη πρόοδο αν και είναι ρεαλιστικός ως προς τις προοπτικές τους ως αθλήτριες. “Μπορούν να κολυμπήσαν στο υψηλότερο επίπεδο για τον αραβικό κόσμο, αλλά υπάρχει διαφορά στην Ευρώπη λόγω των συνθηκών προπόνησης”. Η Ysra, που ειδικεύεται στην πεταλούδα, θέτει υψηλούς στόχους. “Ίσως όταν μάθω γερμανικά να αρχίσω και το σχολείο. Θέλω να γίνω πιλότος. Σε ό,τι αφορά την κολύμβηση θέλω να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες”.
Η μεγαλύτερη αδερφή της Sarah μάχεται πλέον με τη γραφειοκρατία για να φέρει την υπόλοιπη οικογένειά της στη Γερμανία. Σε ό,τι αφορά την κολύμβηση, προτιμά την κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων. “Μου φαίνεται ότι έχω ισορροπημένη ζωή εδώ. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι καλό στη ζωή μας αν δεν κολυμπάμε”. Οι δύο νεαρές κοπέλες από τη Συρία δηλώνουν πως όλα ήταν καλά μέχρι να αρχίσει ο πόλεμος. Όταν ξεκίνησαν οι συγκρούσεις, η οικογένειά τους μετακόμιζε για να αποφύγει τις μάχες. Οι γονείς τους προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν το μέλλον τους και ήθελαν να συνεχίσουν την κολύμβηση. Η 17χρονη Ysra είχε εκπροσωπήσει τη Συρία σε αγώνες στην Τουρκία. “Ήμασταν 40 – 50 κολυμβητές και τώρα έχουμε μείνει 10 ή 7. Θέλουμε να έχουμε μέλλον. Θέλω να πάω στο κολέγιο. Θέλω να γίνω διεθνής κολυμβήτρια όπως και η αδερφή μου. Αν μείνουμε εκεί δεν θα πετύχουμε κάτι επειδή η κατάσταση δεν είναι καλή στη Συρία”, είπε η 20χρονη Sarah.
Πηγή: AP