Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα για εθνικό διάλογο με σκοπό την συναίνεση στα μεγάλα εθνικά θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα ήταν ξεκάθαρο ότι πέραν της πολιτικής ουσίας κρυβόταν και αρκετή δόση επικοινωνιακής διαχείρισης.
Αυτό έγινε ακόμη πιο σαφές όταν μεσούσης της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Μέγαρο Μαξίμου επιχείρησε να εκθέσει την αντιπολίτευση και ιδίως τη ΝΔ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη στο ασφαλιστικό ζήτημα διαρρέοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι με τη στάση τους υπονομεύουν την εθνική κόκκινη γραμμή για μη περικοπή των συντάξεων.
Μάλιστα με το τέλος της σύσκεψης μοιράστηκε non paper με το έργο των κυβερνήσεων από το 2010 έως το 2014 τονίζοντας ότι “η κυβέρνηση θωρακίζει οριστικά τις κύριες συντάξεις με ένα πλέγμα βιώσιμων παρεμβάσεων το οποίο έχει κόστος 1,8 δισ.ευρώ, ενώ οι μέχρι σήμερα μνημονιακές παρεμβάσεις σε συνδυασμό με το PSI “κούρεψαν” περισσότερο από 50 δισ. ευρώ από το ασφαλιστικό και το άφησαν σε μια παραπαίουσα κατάσταση η οποία οδηγεί σε κατάρρευση το 2018″.
Είναι προφανές ότι το ασφαλιστικό αποτέλεσε τη λυδία λίθο για να αποκαλυφθούν εν δυνάμει νέες συμμαχίες σε κυβερνητικό επίπεδο με την έννοια ότι ΠΟΤΑΜΙ και ΕΚ έβαλαν ουσιαστικά παρά τις επιφυλάξεις τους την υπογραφή τους σε μια γραμμή μίνιμουμ συναίνεσης εν αντιθέσει με τη ΝΔ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη που για εσωκομματικούς λόγους στάθηκαν απέναντι στην τακτική της κυβέρνησης κάνοντας λόγο για επικοινωνιακά παιχνίδια και ευχολόγια.
Κατά το Μέγαρο Μαξίμου τα κόμματα της αντιπολίτευσης και ιδίως η ΝΔ και η ΔΣ “λειτούργησαν προς ίδιο μικροπολιτικό όφελος και όχι για να συμβάλλουν στην ενίσχυση στης διαπραγματευτικής θέσης της κυβέρνησης και της χώρας”.
Πάντως η είδηση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών ήταν η σχεδόν ομόφωνη στάση, διαφώνησε η ΝΔ, στην αλλαγή του εκλογικού νόμου επι το αναλογικότερον από την παρούσα Βουλή, με κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών γεγονός που σημαίνει ότι οι επόμενες εθνικές εκλογές όποτε γίνουν θα γίνουν ουσιαστικά με απλή αναλογική βάζοντας και τυπικά τίτλους τέλους στο ενδεχόμενο αυτοδύναμων κυβερνήσεων.
Μια άλλη παράμετρος του νέου εκλογικού νόμου, που ίσως και να κρύβει… εκπλήξεις στο μέλλον, είναι πως μπορεί να “ενεργοποιήσει” δυνάμεις που υπάρχουν μέσα σε κόμματα και να “προκαλέσει” τη διάσπασή τους.
Μ.Α.