Οι 12 νομικοί κατέθεσαν σήμερα παρέμβαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας με την οποία τάσσονται υπέρ της διενέργειας του δημοψηφίσματος και ζητούν να απορριφθεί ως απαράδεκτη η αίτηση ακύρωσης.
Μεταξύ άλλων οι 17 γνωστοί δικηγόροι ζητούν την απόρριψη της προσφυγής κατά του δημοψηφίσματος γιατί η προκήρυξη του –όπως και η άρνηση ή η παράλειψη προκηρύξεώς του – δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη προσβλητή με αίτηση ακυρώσεως και επίπλέον διότι σε κάθε περίπτωση, ο έλεγχος του κύρους και των αποτελεσμάτων δημοψηφίσματος που ενεργείται υπάγεται στην αρμοδιότητα του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίο.
Επιπλέον όσο αφορά τους λόγους ουσίας που επικαλούνται οι δύο πολίτες στην αίτηση ακύρωσης του δημοψηφίσματος που κατέθεσαν στο ΣτΕ οι 17 δικηγόροι υποστηρίζουν ότι πρέπει να απορριφθούν διότι μεταξύ αλλων τα δύο έγγραφα που τίθενται σε δημοψήφισμα άπτονται ζητημάτων που αφορούν την ίδια την κυριαρχία του ελληνικού κράτους στο σύνολό της. Επιπλέον, επισημαίνοουν πως η αναφορά στο άρθρο 44 παράγραφος 2 εδάφιο β’ του Συντάγματος που εισάγει εξαίρεση στα “δημοσιονομικά” νομοσχέδια δεν αφορά το προκηρυχθέν δημοψήφισμα αφού ούτε “ψηφισθέν νομοσχέδιο” είναι το αιτούμενο του δημοψηφίσματος ούτε βέβαια “δημοσιονομικό».
Την ίδια στιγμή επισημαίνουν πως: “το πλήρες κείμενο της πρότασης των Τριών Θεσμών προς την Ελληνική Κυβέρνηση, επί της οποίας διεξάγεται το προκηρυχθέν δημοψήφισμα, έχει δοθεί στη δημοσιότητα από το Υπουργείο Εσωτερικών, με την επίσημη μετάφραση από τη Μεταφραστική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών”.
Επίσης, οι 17 νομικοί επισημαίνουν στην παρέμβαση που κατέθεσαν στο ΣτΕ πως : ” Εστω και αν η ελληνική πολιτική τάξη υπήρξε απόλυτα φειδωλή στην ενεργοποίηση των διατάξεων του άρθρου 44 του Συντάγματος αφού επί 41 χρόνια (μετά το διεξαχθέν δημοψήφισμα για την μορφή του πολιτέυματος το 1974), υπάρχουν ευρωπαϊκά και διεθνή παραδείγματα δημοψηφισμάτων που καθιστούν τον ισχυρισμό των αιτούντων αβάσιμο.
Έτσι, στη Γαλλία και στην Ολλανδία το 2005 τέθηκε ενώπιον του γαλλικού και του ολλανδικού λαού ερώτημα για την έγκριση ή μη του Ευρωσυντάγματος, ενός ζητήματος απείρως πιο “πολυσύνθετου” και “περιγραφόμενου με ειδικούς τεχνικούς και επιστημονικούς όρους” οι οποίοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι ήταν “αδύνατο να γίνουν κατανοητοί από τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων”, καθώς ήταν αποτέλεσμα πολύχρονων και επίμοχθων διαπραγματεύσεων ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα νομικά τους επιτελεία στο ανώτατο κρατικό επίπεδο”.Παράλληλα, επισημαίνουν πως : “στην περίπτωση του επίδικου δημοψηφίσματος, η ημερομηνία του Προεδρικού Διατάγματος που το προκηρύσσει είναι η 28/06/2015, οπότε η ημερομηνία της 05/07/2015 είναι “εντός τριάντα ημερών από τη δημοσίευση του προεδρικού διατάγματος”. Αν ο νομοθέτης επιθυμούσε να προσδιορίσει μια ελάχιστη χρονικά “προεκλογική περίοδο” θα το έπραττε, κάτι το οποίο ωστόσο δεν προκύπτει από τις σχετικές διατάξεις”.