Την ιδέα μου την έδωσε φίλος απόστρατος ο οποίος με πλήρη ειλικρίνεια και παρρησία είπε πως θα δεχόταν να καθυστερήσει η πληρωμή ακόμα και δύο συντάξεων αν αυτό βοηθούσε την πατρίδα να ξεφύγει από τη χρεοκοπία.
Είναι οι άλλοι συνταξιούχοι, είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, είμαστε όλοι εμείς οι άλλοι πολίτες έτοιμοι να κάνουμε τέτοια θυσία για την πατρίδα;
Σίγουρα όχι, γιατί αλλιώς δεν θα σηκώναμε τις καταθέσεις από τις τράπεζες, γιατί αλλιώς θα πληρώναμε τις υποχρεώσεις στην εφορία, γιατί αλλιώς θα συμμετείχαμε σε εσωτερικό δανεισμό, ας πούμε για έξι μήνες ή ένα χρόνο. Θα δανείζαμε δηλαδή τα χρήματα που πήραμε από τις τράπεζες με επιτόκιο υψηλότερο από το τραπεζικό και έτσι θα βοηθούσαμε τη χώρα να περάσει τον κάβο του 2015.
Θα το κάναμε; Σίγουρα όχι.
Του πρώτου ερωτήματος ακολουθεί ένα δεύτερο. Γιατί είναι ανέντιμο, όπως θα το χαρακτηρίσουν ορισμένοι, να μην καθυστερήσει τις πληρωμές το καταχρεωμένο Δημόσιο και είναι έντιμο να αποδέχεται η κυβέρνηση, τα κόμματα, η Βουλή, η Δικαιοσύνη και γενικότερα ολόκληρη η κοινωνία να καθυστερούν όχι ένα ή δύο, αλλά ακόμα και έξι μήνες οι πληρωμές στον ιδιωτικό τομέα;
Και συνεχίζουμε την προβοκάτσια. Η κυβέρνηση δεν θα έκανε ποτέ μία τέτοια ενέργεια όχι για λόγους δικαιοσύνης ή ηθικούς, αλλά γιατί το πολιτικό κόστος θα ήταν ανυπολόγιστο, τα κόμματα της αντιπολίτευσης ποτέ δεν θα στήριζαν γιατί καραδοκούν να αρπάξουν ότι μπορούν από το σαρκίο της κυβέρνησης κι εμείς δεν θα συναινούσαμε γιατί είμαστε συμφεροντολόγοι.
Αν κοιταζόμαστε όλοι στον καθρέφτη με πάσα ειλικρίνεια θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα πως αυτοί είμαστε και όσο δεν αλλάζουμε δεν έχουμε ελπίδες για πραγματική σωτηρία.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163