Οι τελευταίες εξελίξεις με την θορυβώδη παράσταση διαμαρτυρίας στην είσοδο της Βουλής και το γενικότερο κλίμα της ευρείας κινητοποίησης ενός χώρου , που αυτά τα έκανε σε «συστημικές» κυβερνήσεις , έχουν φέρει αμηχανία και σύγχυση .
Και εκ των πραγμάτων τοποθετούν στο βωμό της πυράς και της αδηφάγου ενδοκυβερνητικής σκυταλοδρομίας αριστεροφροσύνης και αντιεξουσιαστικής πλειοδοσίας έναν υπουργό που δημοσιοποίησε άποψη πως την «αριστερά του τίποτα » δεν την χρειάζεται ο λαός και η χώρα. Άποψη στη βάση πάγιων θέσεων του ,που προκάλεσαν κομματική οργή.
Προφανώς είναι μια προσπάθεια του καθηγητή να θέσει ξανά και ως υπουργός το πλαίσιο στα όρια του οποίου θα κινηθεί το προσεχές διάστημα αν του το επιτρέψει η ενδοκυβερνητική χορεία των ομάδων που κάνουν αντιπολίτευση σε χώρους πολιτικής ευθύνης που δεν τους περνάει η άποψη. Αλλά και το πλαίσιο μιας ηρωικής εξόδου αν απαιτηθεί .
Ο ελιγμός της απορρόφησης του χαρτοφυλακίου Δημόσιας Τάξης από το υπουργείο Δικαιοσύνης παρότι από τον ίδιο παρουσιάζεται ως δική του θέση για ενιαία πολιτική διαχείριση των χώρων , όπως ισχύει σε διάφορες προηγμένου τύπου ευρωπαϊκές διακυβερνήσεις μοιάζει στην ουσία μια αποτυχία του σχήματος με την πρωτοκαθεδρία του Ν. Βούτση.
Δημιουργεί επίσης το πλαίσιο μιας μεταβατικής περιόδου και ενός πειραματισμού σε μια περίοδο που το ασφυκτικό οικονομικό πλαίσιο αποσπά μεγάλη ενέργεια από τον κεντρικό κυβερνητικό πυρήνα . Δεν περισσεύει λοιπόν η πολυτέλεια για διαχείριση τριβών και κρίσεων οι οποίες είναι αλήθεια πως εξυπηρετούν σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια της σημερινής αντιπολίτευσης ,που θέλει να καταδείξει πως εκτός από την οικονομική ασφυξία ελλοχεύει και το κοινωνικό χάος .
Ενδεχομένως ,η διασπορά αυτών των φόβων να λειτουργήσει πιο δραστικά για τα κοινωνικά αντανακλαστικά ακόμη και από τον κίνδυνο της οριστικής χρεοκοπίας εκτιμούν προφανώς στην αντιπολίτευση που ως κυβέρνηση πλάσαρε το δόγμα της μηδενικής ανοχής ασχέτως αν ορισμένες φορές στο όνομα της νομιμότητας στην ουσία την παραβίασε .
Πριν ο Γ. Πανούσης παραλάβει το υπουργείο του, τα κάγκελα έφυγαν από την Βουλή και λίγο μετά κυκλοφόρησε μια εγκύκλιος για την μεταναστευτική διαχείριση που σχεδόν έβγαζε τους φραγμούς στα σύνορα . Επρόκειτο για δυο φαινομενικά υπηρεσιακές αποφάσεις στο πλαίσιο διακηρυγμένων κυβερνητικών θέσεων για τις οποίες ένας αξιωματικός προήχθη και ένας άλλος έχασε το κεφάλι του .
Ήταν το πιο χαρακτηριστικό δείγμα του ενδοκυβερνητικού διαγκωνισμού για τον τομέα της δημόσιας τάξης, που έθεσε την βάση αποσταθεροποίησης ενός υπουργού . Που ενώ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σταθεροποιητικός και ευρύτερα αποδεκτός μετριοπαθής παράγοντας δεν αποκλείεται να προορίζεται ως αναλώσιμος και αποδιοπομπαίος που δεν κατάφερε να κάνει τους μηχανισμούς ασφάλειας όσο αριστερούς τους θέλει η καθαρόαιμη εκδοχή του κομματικού ακροατηρίου.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163