Ο τριμέτωπος του Αλέξη Τσίπρα

Σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με τρία μεγάλα μέτωπα. Μπορεί στο ορίζοντα να μην έχει παρά μόνο προβλήματα και ανοιχτούς λογαριασμούς, αλλά τα καίρια, τα σημαντικά και τα καταλυτικά είναι τρία.

Οι διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, η πίεση από τις αριστερές και αριστερίστικες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και κατά την άποψή μας ο ¨πόλεμος¨ κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.

Με τους εταίρους παρά τη συμφωνία για επεξεργασία σχεδίου συμφωνίας το μέτωπο παραμένει ανοιχτό, αφού οι ισοροπίες κρέμονται σε μία κλωστή και όπως φάνηκε στο έκτακτο Eurogroup ακόμα και από την ερμηνεία όρων και λέξεων.

Τη Δευτέρα αν υπάρξει συμφωνία, μπορεί φαινομενικά να κλείσει το μέτωπο, αλλά μόνο φαινομενικά. Γιατί θα είναι πάντα ανοιχτό και θα εξαρτάται από την πορεία της υλοποίησης των δεσμεύσεων.

Το δεύτερο μέτωπο απαρτίζουν οι συνιστώσες που αντιμετωπίζουν μαξιμαλιστικά τις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση και ζητούν να μην υπάρξει ούτε καν ¨΄έντιμος συμβιβασμός¨.

Ο κλεφτοπόλεμος άρχισε. Ηδη έπεσαν οι πρώτες μπαλωθιές από δευτεροκλασάτα ως επί το πλείστον στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν η Αριστερή Πλατφόρμα και οι αριστερίστικες συνιστώσες κρίνουν πως η κυβέρνηση έβαλε πολύ νερό στο κρασί της και πολύ…μνημόνιο στο συμβιβασμό, τότε ο κλεφτοπόλεμος δεν αποκλείεται να πάρει τη μορφή αντάρτικου και οι οπλαρχηγοί των συνιστωσών να ζωστούν τα φυσεκλίκια και να βγουν στο κλαρί.

Εδώ θα δοκιμαστεί η συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και η αποφασιστικότητα και το τσαγανό του Τσίπρα να βάλει στη θέση τους συνοδοιπόρους που απειλούν με εκτροχιασμό τη χώρα και με πτώση την κυβέρνηση.

Βεβαίως, πολλά θα εξαρτηθούν από τη δύναμη που διαθέτουν στη Βουλή οι αντάρτες. Ομως, στο σημείο αυτό αξίζει να επισημάνουμε πως το πολιτικό κεφάλαιο που κέρδισε ο πρωθυπουργός τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης της χώρας λογικά θα πρέπει να τους προβληματίσει. Και λέμε λογικά, γιατί εκεί που υπεισέρχεται η ιδεολογική αρτιοσκλήρωση, για να μην πούμε ιδεολογικός φονταμενταλισμός, η λογική δεν έχει θέση. Οπότε όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά.

Το μέτωπο, όμως, που θα κρίνει τα πάντα είναι εκείνο που οφείλει να ανοίξει η κυβέρνηση και αν είναι δυνατόν για λόγους καθαρά συμβολικούς ο ίδιος ο πρωθυπουργός, είναι με τους φοροφυγάδες, τους λαθρεμπόρους και τα κυκλώματα της διαφθοράς.

Και είναι απολύτως κρίσιμο γιατί, όπως είδαμε και στις προγραμματικές δηλώσεις η υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος εξαρτάται απόλυτα από τα έσοδα που θα έχει η κυβέρνηση από την πάταξη της φοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου και της διαφθοράς.

Από αυτά εξαρτάται αν ο προϋπολογισμός θα εκτελεστεί κανονικά, αν το μέτωπο με τους δανειστές θα είναι ήρεμο ή θα περνά κρίσεις και αν η κυβέρνηση θα μπορέσει να προχωρήσει σε φοροελαφρύνσεις, θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την ανθρωπιστική κρίση, ακόμα κι΄ αν θα βάλει τη χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης.

Εκείνο που ξέρουμε είναι πως η κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να αποτύχει. Γιατί τότε η χώρα και ο λαός θα πληρώσει πανάκριβα την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.