Το δίκιο και το άδικο του Αλέξη Τσίπρα

Η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας έχουν δίκιο να μην εμπιστεύονται το Σόιμπλε και άλλους πιστωτές. Η στάση τους ήταν τιμωρητική απέναντι στη χώρα, αλλιώς δεν θα προκαλούσαν μείωση του ΑΕΠ 25%, τρομακτική ανεργία, φτώχεια και απελπισία. Παρά το λάθος που ομολόγησε το ΔΝΤ στην πολιτική που εφαρμόστηκε, συνεχίστηκε η ίδια πολιτική για άλλα δύο χρόνια ενώ θέλουν να συνεχιστεί και με τη νέα κυβέρνηση.

Μάλιστα για να εφαρμόσουν τις πολιτικές τους δεν σταμάτησαν μπροστά σε κανένα εμπόδιο. Ούτε καν στις συνθήκες και τους ευρωπαϊκούς κανόνες που ο Σόιμπλε καλεί την κυβέρνηση να σεβαστεί. Οι Γερμανοί έκαναν κουρέλι συνθήκες και κανόνες και επομένως δεν έχουν το ηθικό υπόβαθρο να τους επικαλούνται τώρα.

Έχει δίκιο ο Αλέξης Τσίπρας όταν υποστηρίζει ότι οι Γερμανοί και οι συνοδοιπόροι τους θεωρούν το ΣΥΡΙΖΑ σαν ένα ιό που τείνει να εξαπλωθεί στην Ευρώπη και επέλεξαν να συντρίψουν την κυβέρνηση για να στείλουν μήνυμα στους Podemos, στην Ισπανία, σε Ιταλούς, Πορτογάλους, Γάλλους και άλλου αμφισβητίες της γερμανικής ηγεμονίας.
Είναι δηλαδή πολιτική και ιδεολογική η αντιμετώπιση και όχι αντιμετώπιση που υπάρχει μεταξύ εταίρων που από κοινού αναζητούν λύση.

Έχει απόλυτο δίκιο ο Αλέξης Τσίπρας όταν τονίζει ότι η ΕΚΤ έβαλε θηλιά στο λαιμό. Κανονικά μετά τη συμφωνία στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου η ΕΚΤ θα έπρεπε να λειτουργεί σαν η Ελλάδα να βρίσκεται σε πρόγραμμα γιατί ο Ντράγκι σε δηλώσεις του ζήτησε μία συμφωνία και όχι συγκεκριμένη συμφωνία και η συμφωνία αυτή υπάρχει.
Εχει άδικο, όμως ο Αλέξης Τσίπρας όταν συνεχίζει να λειτουργεί στο πλαίσιο της «δημιουργικής ασάφειας».

Έχει επίσης άδικο όταν αντιμετωπίζει τους Γερμανούς σαν αντιπάλους (παρότι είναι και μάλιστα με εχθρική διάθεση), γιατί τους επιτρέπει να ταμπουρώνονται σε θέσεις εχθρικές και να επικαλούνται την εμπιστοσύνη. Στρατηγικά, θα έπρεπε η επιλογή να ήταν η εξουδετέρωση της γερμανικής επιθετικότητας με την αφαίρεση όλων εκείνων των ανούσιων τοποθετήσεων και ενεργειών που δίνουν στους Γερμανούς το «φύλλο συκής». Το πινγκ-πονγκ δηλώσεων και αντιδηλώσεων, χαρακτηρισμών μόνο για εσωτερική κατανάλωση ενδείκνυνται και δεν βοηθά καθόλου στις διαπραγματεύσεις.

Έχει άδικο να διαπραγματεύεται στο εξωτερικό με κριτήριο την επικοινωνιακή τακτική στο εσωτερικό.
Είχε επίσης άδικο και μάλιστα μεγάλο μέχρι τώρα που δεν εμφάνιζε κοστολογημένες και ποσοτικοποιημένες προτάσεις.
Συνεχίζει να έχει άδικο γιατί δεν εμφανίζει ένα συνολικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, ένα εθνικό πρόγραμμα ανάπτυξης με νέο φορολογικό καθεστώς, με επενδυτικούς κανόνες, ιδιωτικοποιήσεις, αξιοποίηση της περιουσίας του κράτους.

Οι προτάσεις Βαρουφάκη μπορεί να κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν παύουν να είναι μία ατελής λίστα με μέτρα αποσπασματικά τα οποία δεν εντάσσονται σε ένα συνολικό πρόγραμμα, γιατί δυστυχώς τέτοιο πρόγραμμα δεν υπάρχει.

Έχει άδικο ο Αλέξης Τσίπρας όταν δεν βάζει στο τραπέζι το βαρύ πυροβολικό που είναι οι λίστες Νικολούδη, οι έλεγχοι και οι διασταυρώσεις που γίνονται και προπαντός τα αποτελέσματα που ως τώρα δείχνουν 20 δις. φοροδιαφυγή και στόχο είσπραξης 2 δις. ως το τέλος Ιουνίου και άλλα τόσα μέχρι το πέρας του καλοκαιριού.
Έχει άδικο επίσης γιατί δεν επιταχύνει την είσπραξη των χρημάτων από τις λίστες.

Αλλά το μεγάλο άδικο είναι πως αφήνει μόνο του το Βαρουφάκη να συντάξει μία λίστα αντί να συστήσει ένα όργανο από όλα τα υπουργεία για τις μεταρρυθμίσεις που θα κληθούν να θεσπίσουν και να εφαρμόσουν. Ένα μεταρρυθμιστικό συμβούλιο που θα καταρτίσει ένα συνολικό και πλήρες μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα το οποίο θα επιτρέψει στο Βαρουφάκη να διαπραγματευθεί από καλύτερες θέσεις.

Αλέξη έχει άδικο να καθυστερείς στη διακυβέρνηση της χώρας και θα έχεις απόλυτο δίκιο αν προχωρήσεις γρήγορα και με τόλμη στις τομές που έχει ανάγκη ο τόπος.

Προώθησε τώρα όλα τα μέτρα που δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος, δεν πλήττουν τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος και δεν εμποδίζουν την ανάπτυξη, τις τρεις κίτρινες κάρτες που υπάρχουν στην απόφαση του Eurogroup.