Ο κόσμος των νέων που αντί να φύγουν στο εξωτερικό, επέλεξαν να μείνουν στη χώρα και να δημιουργήσουν τη δική τους καινοτόμα επιχείρηση.
Ενας κόσμος που έχει πετύχει πάρα πολλά, που διακρίνεται στο εσωτερικό και το εξωτερικό με τα επιτεύγματά του, που πήρε ακόμα και δηλώσεις ικανοποίησης από κυβερνητικούς παράγοντες, αλλά πέραν αυτού ουδέν.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις απαξιούσαν να ασχοληθούν με το ζήτημα. Ηταν απορροφημένες από τις διαπραγματεύσεις, σπαταλούσαν τη δημιουργική τους σκέψη επεξεργαζόμενες σχέδια και κόλπα για να προστατεύσουν τα πελατάκια τους και τους κομματικούς στρατούς στο Δημόσιο, καθώς και πως θα αποφύγουν ριζικές μεταρρυθμίσεις που έχει απόλυτη ανάγκη η χώρα, μεταρρυθμίσεις που αποτελούν όρους επιβίωσης και δεν είχαν καμία σχέση με την τρόικα και τους δανειστές.
Παρά τις δυσκολίες, παρά τις αντιξοότητες και τα εμπόδια που έθετε η ελληνική γραφειοκρατία και σε πείσμα της ελληνικής μιζέριας οι start-ups συνέχισαν να προοδεύουν, να αυξάνονται και να επεκτείνονται και στο εξωτερικό.
Σημάδι της προόδου αδιαμφισβήτητο αποτελεί το γεγονός πως μέσα στην κρίση, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που αποθαρρύνει τους επενδυτές οι ελληνικές start-ups προσέλκυσαν από την αρχή του χρόνου κεφάλαια 30 εκατομμυρίων ευρώ.
Είναι γεγονός πως ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης εκθείασε την κατηγορία αυτή των επιχειρήσεων πολλές φορές, καθώς και το ταλέντο των νέων Ελλήνων. Όμως, ως εκεί.
Αλλά τα λόγια δεν αρκούν. Η κυβέρνηση αντί να ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με τη διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς, θα έπρεπε να δώσει ιδιαίτερο βάρος στις «νεοφυείς», όπως λέγονται στα ελληνικά επιχειρήσεις. Να βρει χρόνο να ασχοληθεί με το μέλλον, την ελπίδα, τους νέους ανθρώπους και τις επιχειρήσεις που είναι φορείς της ανάπτυξης.
Θα μπορούσε να καθιερώσει τη δημιουργία τους με μία απλή αίτηση στη νομαρχία (το είπε ο Βαρουφάκης, αλλά δεν έκανε τίποτα), να τις απαλλάξει από ασφαλιστικές εισφορές μέχρι να αρχίσουν να βγάζουν κέρδη ή για ένα ικανό χρονικό διάστημα (το είπε πάλι ο Βαρουφάκης αλλά δεν έκανε τίποτα), να τις χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ ή άλλα κοινοτικά προγράμματα χωρίς γραφειοκρατία, χωρίς ενδιάμεσους.
Και το καλύτερο θα ήταν να τις πάρει υπό την προστασία του ο πρωθυπουργός. Να ασχοληθεί ο ίδιος προσωπικά γιατί αποτελούν το μέλλον για τη χώρα, αλλά και για τους νέους. Αποτελούν την ελπίδα, την προοπτική και αντιπροσωπεύουν ότι πιο δυναμικό, φρέσκο και ελπιδοφόρο για την ανάπτυξη.