Η κυβέρνηση πολύ σωστά έχει διαπιστώσει και έχει ως θέση τη μη επιβολή πρόσθετων φόρων γιατί θα κάνουν κακό στην οικονομία. Η ορθή αυτή θέση κοινοποιήθηκε στους πιστωτές όταν η οικονομία βάδιζε ακόμα με ρυθμό που θα είχε σαν αποτέλεσμα ανάπτυξη 2,9% το 2015.
Αρχισαν οι διαπραγματεύσεις, τα πρώτα εμπόδια και οι συγκρούσεις προκάλεσαν τα πρώτα σημάδια της αστάθειας στην οικονομία.
Στις 20 Φεβρουαρίου όταν άνοιξε ένα παράθυρο για συμφωνία στο Eurogroup επανήλθε ένα μέρος της αισιοδοξίας που είχε χαθεί.
Οσο, όμως περνούσαν οι μέρες και δεν υπήρχε συμφωνία, πύκνωναν τα δημοσιεύματα αρχικά για Grexit, στη συνέχεια Graccident, ακολούθως για χρεοκοπία εντός του ευρώ. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια σαν μαύρο και απειλητικό σύννεφο καθόταν πάνω από την οικονομία, επιδείνωναν το κλίμα, σκορπούσαν φόβο με αποτέλεσμα οι καταναλωτές να περιορίζουν τις αγορές, οι επενδυτές να μεταθέτουν τα σχέδια για το μέλλον μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Γενικώς η οικονομία μπήκε στη σφαίρα της απαισιοδοξίας και του φόβου για το αύριο.
Το κλίμα επιδείνωναν υπουργοί και βουλευτές με τις ανεύθυνες δηλώσεις που τροφοδοτούσαν το ήδη βαρύ κλίμα φόβου και ανασφάλειας (το αστείο είναι πως ορισμένοι νόμιζαν πως με τις δηλώσεις τους για στάση πληρωμών και χρεοκοπία διευκόλυναν τις διαπραγματεύσεις).
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που έδειξαν οι μετρήσεις του ΙΟΒΕ, σύμφωνα με τις οποίες το οικονομικό κλίμα επέστρεψε 18 ως 20 μήνες πίσω.
Αν στα προαναφερόμενα ψυχολογικού τύπου αίτια προσθέσετε και το πραγματικό οικονομικό, την έλλειψη ρευστότητας, τότε συμπληρώνεται το παζλ που λέει πως η οικονομία από θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης αναμένεται πλέον –σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μιας πλευράς των Θεσμών- να κλείσει το χρόνο με αρνητικό πρόσημο.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει λιγότερα έσοδα για το Δημόσιο, λιγότερες θέσεις εργασίας και λιγότερα χρήματα στα ταμεία των ασφαλιστικών ταμείων.
Και επειδή η κυβέρνηση δεσμεύεται για πρωτογενές πλεόνασμα τουλάχιστον 1,5% φέτος, γίνεται αντιληπτό ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με περισσότερους φόρους.
Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να συνθηκολογήσει και να υποταχθεί στους πιστωτές; Όχι ασφαλώς. Επρεπε να φροντίσει να κλείσει γρήγορα τη διαπραγμάτευση ώστε να μην επηρεαστεί η πραγματική οικονομία από αυτή, να μην καλλιεργεί η ίδια (υπουργοί και βουλευτές με δηλώσεις τους) αβεβαιότητα και ανασφάλεια για τη θέση της χώρας στο ευρώ, να προωθεί μεταρρυθμίσεις που βοηθούν την οικονομία (για παράδειγμα ίδρυση επιχειρήσεων χωρίς γραφειοκρατία, κατάργηση γραφειοκρατικών εμποδίων στις εξαγωγές, πάταξη της γραφειοκρατίας στο Δημόσιο, επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης) και γενικώς να στεγανοποιήσει την οικονομία με τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος και τη λήψη μέτρων αν χρειαζόταν.
Γιατί φέτος χάρη στην πτώση της τιμής του πετρελαίου και την άνοδο του τουρισμού η χώρα θα μπορούσε να έχει πολύ υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, περισσότερα έσοδα το Δημόσιο και μείωση της ανεργίας.
Για άλλη μία φορά επιβεβαιώθηκε αυτό που από τη στήλη τονίζουμε πως στις σημερινές συνθήκες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, οι ιδεολογικές εμμονές και αγκυλώσεις κάνουν κακό στην οικονομία και πως δεν υπάρχει μπλε, πράσινη, κόκκινη ή ροζ οικονομία. Υπάρχει ανταγωνιστική ή νεκρή οικονομία.
Πάντως, το τρένο δεν έχει ακόμα χαθεί. Αν η κυβέρνηση κλείσει γρήγορα μία συμφωνία, αλλάξει το κλίμα, εξασφαλιστεί η ρευστότητα και αξιοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό τα κοινοτικά κονδύλια, τότε ο ρυθμός ανάπτυξης μπορεί να είναι θετικός και αρκετά υψηλός.
Αν δε προωθηθούν και σωστές μεταρρυθμίσεις που απελευθερώνουν το δυναμισμό της οικονομίας τότε το 2016 είναι εφικτό να δούμε ένα αναπτυξιακό μπουμ.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163