Μνημόνια ασφάλειας

Σε άλλες ανέμελες εποχές αδιασάλευτης ροής των δανεικών και ρουτινιάρικης αλλά ταυτοχρόνως σούπερ ελλειμματικής διεκπεραίωσης των προϋπολογισμών, η ατζέντα της ασφάλειας και το πακέτο κοινωνικά δικαιώματα ήταν στο πρώτο επίπεδο της αντιπαράθεσης.

Πρωτοστατούσε στο πεδίο αυτό , από την ιδεολογική του φύση, αλλά ανέξοδα και εκ τους ασφαλούς η παλιά μικρή βάση του κόμματος της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και στα χρόνια που υπήρχε η πολυτέλεια της δικομματικής εναλλαγής στην εξουσία οι σημερινοί κυβερνητικοί εταίροι έτρωγαν τις σάρκες τους για την διαχείριση των θεμάτων Ασφάλειας, Τάξης και Δικαιοσύνης παρά το γεγονός ότι οι πυρήνες της πολιτικής τους ήταν ,από ένα σημείο και μετά , σχεδόν απαράλλαχτοι.

Και ήταν τέτοιοι επειδή ένα πλήθος νόμων, κανονισμών και υποχρεωτικών κοινοτικών οδηγιών για την ασφάλεια και την δικαιοσύνη περνούσε αν και καθυστερημένα η αχώνευτα στην εγχώρια νομοθεσία. Όχι δυστυχώς ως προϊόν επιτροπών που αυτοτελώς έφτιαχναν σύγχρονους νόμους για να προλάβουν ανάγκες και καταστάσεις , αλλά επιτροπών που προσάρμοζαν τις ανάγκες που εμφάνιζαν οι συγκυρίες σε κάτι έτοιμο από τη νομοθετική ή επιχειρησιακή τράπεζα των Βρυξελλών ή του Στρασβούργου.

Επειδή λοιπόν οι νομοθετικές ρυθμίσεις που παρήγαγαν ώριμα πολιτικά συστήματα για να εφαρμοστούν από ώριμους θεσμούς σε πολιτικά ώριμες κοινωνίες εισάγονταν στην ημεδαπή όπως τα είδη μόδας ή οι συσκευές νέων τεχνολογιών , γι αυτό δημιουργούσαν και δημιουργούν παρενέργειες στην εγχώρια εφαρμογή -χρήση – κατανάλωση τους. Γι αυτό δημιουργούν μια ακόμη διελκυστίνδα ακραίας κοινωνικής και πολιτικής αντιπαράθεσης σε μια εποχή που οι διαχωριστικές γραμμές ακόμη και στην άποψη είναι τόσο απόλυτες και αγεφύρωτες .Γεγονός που αναδείχθηκε και στην υπόθεση Ρωμανού, προσφάτως.

Τώρα η ατζέντα της ασφάλειας περίπου αναγκαστικά θα επιστρέψει με κάθε αφορμή στην ατζέντα της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου γιατί ο πυρήνας της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το κεφάλαιο ασφάλεια –κοινωνικά δικαιώματα πρέπει να εναρμονιστεί με τα κοινοτικά κεκτημένα ,πρακτικές και υποχρεώσεις, δηλαδή να αλλοιωθεί .Αλλιώς το ζήτημα δεν τηρώ τις δεσμεύσεις των μνημονίων ίσως να είναι μικρότερο «έγκλημα » για τους εταίρους από το δεν τηρώ τις ρήτρες και τις υποχρεώσεις σε θέματα π.χ τρομοκρατίας, μετανάστευσης, Σένγκεν κλπ.

Η πρόκληση για την αξιωματική αντιπολίτευση και επίδοξη κυβέρνηση σε ό τι αφορά στην ατζέντα, ασφάλεια –κοινωνικά δικαιώματα είναι τεράστια δεδομένης της φύσης των μηχανισμών που την λειτουργούν και των μεγαλόστομων μη ρεαλιστικών δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί. Οι περίοδοι ανοχής προς κάθε εξουσία από πάσα κατεύθυνση , στις σημερινές συγκυρίες έχουν εκμηδενιστεί . Ιδιαιτέρως σε μια καταχρεωμένη χώρα που η διασφάλιση των δανεικών και τα όνειρα όποιας πλευράς για την ανάπτυξη είναι συνυφασμένα με μνημόνια ασφάλειας.