Το αρρύθμιστο χρέος στους πολίτες

Ευνοούσαν οι συγκυρίες. Νομισματική ένωση, ανάπτυξη, προοπτικές, ρευστότητα, Ολυμπιάδα. Πίεζαν άλλες συγκυρίες, που τις λέγαμε και πληγές . Τρομοκρατία , εμπρησμοί στα δάση , λαθρονηοπομπές της μετανάστευσης.

Απαιτούσαν επιτακτικά , άλλες συγκυρίες όπως η ακραία πόλωση στο Αιγαίο με τα τρομερά δυστυχήματα των αερομαχιών και η μάχη επικράτησης στη στρατηγική αντιπαράθεση του κεφαλαίου έρευνα –διάσωση .

Και ,σχεδόν επέβαλλαν, τους διαγωνισμούς για τα σούπερ πούμα , άλλες τραγικές καταστάσεις όπως οι απανωτές πτώσεις ελικοπτέρων του ΕΚΑΒ σε δύσκολες πτήσεις αεροδιακομιδών ασθενών από τα νησιά του Αιγαίου , κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες. Δυστυχήματα που προκάλεσαν πανελλήνια συγκίνηση και κατακραυγή.

Έτσι , κατά σειρά και σε βάθος περίπου 10 χρόνων, αυτά τα επιχειρησιακά ελικόπτερα πολλών δυνατοτήτων απέκτησαν , οι Ένοπλες Δυνάμεις , το Λιμενικό Σώμα , το υπουργείο υγείας την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων και τέλος το Πυροσβεστικό Σώμα , την περίοδο των τρομερών δασικών πυρκαγιών , στο μέσον της προηγούμενης δεκαετίας. Μάλιστα το ένα από τα δύο της πυροσβεστικής ήταν χορηγία εφοπλιστικού ιδρύματος .

Δεν ήταν σίγουρα από τα μεγάλα πακέτα των εξοπλιστικών τα σούπερ πούμα . Εδώ το τυφλό, πειραματικό και ανεπαρκές C41 της …ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων κόστισε περίπου τα ίδια και έγινε σε μεγάλο μέρος άχρηστα υλικά συσκευασμένα σε κοντέινερ. Προμήθεια , η οποία μαζί με τα συναφή της ασφάλειας του 2004, ξεπέρασε συνολικά το ένα δις ευρώ , χωρίς ποτέ κανείς μέχρι τώρα να λογοδοτήσει επί της ουσίας για την υπόθεση ,παρά τις ρηχές έρευνες .

Την ίδια τύχη με τα μπάζα του C41 κόντεψαν να έχουν και τα δυο σούπερ πούμα της Πυροσβεστικής , που έμειναν ασυντήρητα και λυμένα σε κομμάτια, επί χρόνια , από μάντρες της Αττικής μέχρι αποθήκες της Ισπανίας και της Γαλλίας . Εξαιτίας της έλλειψης πόρων αλλά και σφοδρού ανταγωνισμού των συντηρητών και προμηθευτών , γύρω από τα απομεινάρια των ιπτάμενων μέσων Αστυνομίας , Πυροσβεστικής και Λιμενικού .

Η υπόθεση των σούπερ πούμα , κατόπιν καταγγελιών και όχι ανεξαρτήτων ερευνών , δημιούργησε τις συνθήκες μιας ακόμη πολιτικής κατάρριψης . Και το ερώτημα είναι, πότε επιτέλους σ αυτή τη χώρα , πραγματικά ανεξάρτητες αρχές θα βρουν την άπλα και την ενθάρρυνση να μπουν στους επιτηδευμένα κλειστούς λυμεώνες τους δημοσίου χρήματος , όπου τα τελευταία χρόνια 30 χρόνια τέθηκαν τα θεμέλια της χρεοκοπίας ;

Είναι απόλυτο χρέος απέναντι σε αδύναμους ανθρώπους, που γονατίζουν μπροστά στις παγερές λογιστικές οθόνες του Taxis και στα γκισέ εφοριών, για τις 100 δόσεις , και την ρύθμιση καταστάσεων που μοιάζουν πια αρρύθμιστες . Ακριβώς γιατί η αδικία και η προδοσία που αισθάνονται διάφορες κατηγορίες πολιτών και δη ψηφοφόρων είναι μεγέθη μη επιδεχόμενα περιοδικών ρυθμίσεων .