«Ήρθα να βρω την τύχη μου στην Αλβανία»

Από τη μία πλευρά των συνόρων η καταπράσινη Πίνδος με τα ειδυλλιακά τοπία, τις προστατευόμενες περιοχές και τα γραφικά χωριά και από την άλλη, οι βιομηχανικές μονάδες σχεδόν παντού κατά μήκους του δρόμου. Η διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας κοντά στα σύνορα στην Κακαβιά, είναι αισθητή, όπως καταγράφεται και από την κάμερα της εκπομπής «360ο». Η Σοφία Παπαϊωάννου για την εκπομπή της στον ALPHA ταξίδεψε στην περιοχή και συνάντησε τον Αντώνη Ούζα, που το 1993, ο 23χρονος τότε νεαρός έλληνας αποφάσισε να πάει αντίθετα στο ρεύμα. «Όταν οι Αλβανοί πήγαιναν στην Ελλάδα για να βρουν την τύχη τους, εγώ ήρθα να βρω την τύχη μου στην Αλβανία», αναφέρει. Τα προϊόντα της επιχείρησής του σήμερα κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο αλβανικής αγοράς. Μάλιστα, η σύγχρονη τυροκομική μονάδα του έχει την τελευταία πιστοποίηση ISO, ενώ η φίρμα θεωρείται ντελικατέσεν. Στο ερώτημα πόσο εύκολο είναι να ανοίξει κάποιος μια επιχείρηση στην Αλβανία, ο Αντώνης Ούζας αναφέρει ότι «σε δύο ημέρες μπορεί να βγει άδεια».
Στην επιχείρησή του, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από τα σύνορα στην Κακαβιά, εργάζονται 40 εργάτες – Αλβανοί και Έλληνες ομογενείς. Στην έδρα των πωλήσεων της εταιρείας στα Τίρανα εργάζονται άλλα 30 άτομα.

Επίσης, περισσότεροι από 800 βοσκοί δίνουν σήμερα γάλα στην επιχείρηση του Αντώνη Ούζα, ανάμεσά τους και Έλληνες ομογενείς που είχαν αναζητήσει μία καλύτερη τύχη στην Ελλάδα και που επέστρεψαν στην περιοχή για να δραστηριοποιηθούν στην κτηνοτροφία.
Ένας από αυτούς είναι ο Ηλίας Τζελής που έστησε μία σύγχρονη φάρμα προβάτων εφαρμόζοντας πρωτοποριακές κτηνοτροφικές μεθόδους, η οποία του αποδίδει σήμερα ικανοποιητικά έσοδα. Η φάρμα σήμερα έχει 400 πρόβατα, ενώ έχει δυνατότητα να εκμεταλλευτεί τα διπλάσια και όπως λέει στην κάμερα της εκπομπής «Το αποφάσισα πριν από 4 χρόνια, επειδή πιστεύω ότι τέτοιες εποχές με την κρίση τα μόνα που μπορούν να επιβιώσουν είναι η κτηνοτροφία και η γεωργία».
Ως πλέον επιτυχημένη στην Αλβανία θεωρείται η ελληνική επιχείρηση εμφιάλωσης και παραγωγής χυμού με έδρα κοντά στο Αργυρόκαστρο. Ο Χρήστος Κούρος, γεννήθηκε στο Κεφαλόβρυσο, ένα χωριό κοντά στα σύνορα με την Αλβανία που απέχει 60 χιλιόμετρα από τα Γιάννενα. Το 1990 αποφάσισε και εκείνος να πάει αντίθετα από το ρεύμα των Αλβανών μεταναστών που έρχονταν προς την Ελλάδα. Αρχικά ξεκίνησε ως αντιπρόσωπος γνωστής ελληνικής εταιρείας χυμών αλλά το 2006 είδε την ευκαιρία και εκμεταλλεύτηκε κάτι που είναι διάσημο στην περιοχή: το νερό, το οποίο αποτελεί το 80% του χυμού. Έτσι ξεκίνησε να κάνει ο ίδιος την παραγωγή χυμού στην Αλβανία. Προχώρησε σε επένδυση της τάξης των 6 εκατομμυρίων ευρώ και μέσα σε ένα χρόνο έβγαλε στην αγορά το χυμό που παράγεται πια στην Αλβανία, ενώ όπως λέει στη Σοφία Παπαϊωάννου «Έχουμε καλύτερης ποιότητας νερό, το παίρνουμε από το χωριό δίπλα, το Λιμπόχοβο. Μάλιστα υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι η αδερφή του Αλή Πασά από το Τεπελένι, που είναι 40 περίπου χιλιόμετρα από εδώ, ερχόταν στο Λιμπόχοβο και έπινε νερό», τονίζοντας πως «Ρισκάραμε. Τι άλλο να κάναμε, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Μετά όμως, από όλα αυτά τα ρίσκα που πήραμε, μας βγήκε σε πάρα πολύ καλό»!

Απόψε, στις 23:45, οι «360ο» και η Σοφία Παπαϊωάννου εντοπίζουν τους Έλληνες που πηγαίνοντας αντίθετα από το μεταναστευτικό ρεύμα, πήγαν και πέτυχαν στην Αλβανία, αποδεικνύοντας ότι οι ευκαιρίες είναι παντού, αρκεί να τις εντοπίζεις και να τολμάς να ρισκάρεις!