Οι Αρχές ανησυχούν για το φαινόμενο των απαγωγών στη χώρα μας, καθώς έχουν σημειωθεί είκοσι απαγωγές σε δέκα χρόνια, έχουν συλληφθεί οι πενήντα πέντε από τους εξήντα δράστες και οι συνολικές απαιτήσεις για λύτρα αγγίζουν τα πενήντα εκατομμύρια ευρώ.
Σε αυτό το φαινόμενο, των απαγωγών, στη χώρα μας κάνει «Αυτοψία» απόψε μέσα από την εκπομπή του ο Αντώνης Σρόιτερ συναντώντας ανθρώπους που έπεσαν θύματα απαγωγής, αλλά και έναν από τους δράστες που έλαβε μέρος στην απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου.
Συγκλονιστική η μαρτυρία της Σοφίας Γκόντα, κόρης του πρώην Δημάρχου Ιωαννίνων, που περιγράφει στην κάμερα, λεπτό προς λεπτό, τις ημέρες της απαγωγής της. «Είδα τρείς άνδρες με όπλα να έρχονται πάνω μου. Πάγωσα! Την έχω σκεφτεί 100 φορές εκείνη τη στιγμή. Κανένα πνεύμα αυτοσυντήρησης. Τρόμαξα τόσο πολύ, δεν το πίστευα, ήταν σαν μια κινηματογραφική σκηνή. Δεν μπόρεσα να πω ούτε βοήθεια. Η πρώτη σκέψη ήταν βιασμός ενώ η χειρότερη είναι ότι θα με πάνε Αλβανία για να μου πάρουν τα όργανα. Ευτυχώς που δεν μου είπαν τα λύτρα που ζητούσαν. Εάν το ήξερα θα αυτοκτονούσα. Τους ενημέρωνα για κάθε κίνησή μου, ακόμη και όταν άλλαζα πλευρό. Συνεχώς τους ρωτούσα θα με σκοτώσετε;»
Στην κάμερα της εκπομπής του ALPHA μιλά και ο Αριστείδης Μπρούτσας, που όταν ήταν 11 χρόνων τον απήγαγαν από την πλατεία του χωριού του στην Εύβοια όπου έπαιζε. Οι τρεις απαγωγείς του τον οδήγησαν στο βουνό και μπροστά του τηλεφώνησαν για τα λύτρα, αλλά όταν τον άφησαν λίγο μόνο για να πάρουν προμήθειες κατάφερε να λυθεί και να φτάσει στο χωριό του.
«Σκεφτόμουν πώς θα μπορούσα να φύγω. Στις 4-5 τα ξημερώματα με έδεσαν δεν είχαν κάρτα και φαγητό. Μου έβαλαν ταινία στο στόμα και μου έδεσαν τα πόδια και τα χέρια. Φοβήθηκα πάρα πολύ. Έτριψα το πρόσωπό μου να βγάλω τις ταινίες. Λόγω της ευλυγισίας που είχα κατάφερα να λύσω με τα δόντια μου το σχοινί που είχαν δέσει τα χέρια μου και τα πόδια μου μαζί. Κάνοντας μικρά βήματα κατάφερα να φτάσω στο χωριό. Συνεχώς κοιτούσα πίσω μου μήπως με εντοπίσουν ξανά. Όσο εγώ είχα φύγει αυτοί μιλούσαν συνεχώς με τον πατέρα μου για τα λύτρα. Τους δύο τους έπιασαν την επόμενη μέρα στο τρένο. Ο τρίτος συνελήφθη πριν από έναν χρόνο», λέει στον Αντώνη Σρόιτερ για την απαγωγή του.
Ο δημοσιογράφος όμως, μιλά και με έναν από τους απαγωγείς του Περικλή Παναγόπουλου, ο οποίος από τις φυλακές όπου κρατείται, λέει: «Κοιτάξτε θεωρώ για το χρήμα ότι “μιλάει” και όπως και στη δική μας περίπτωση απαγωγής δεν συλληφθήκαμε ούτε κατά τη διάρκεια της απαγωγής ούτε τίποτα, συλληφθήκαμε αργότερα. Μας συνέλαβε η αστυνομία αργότερα. Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο ένα μεγάλο νούμερο χρημάτων να το διαχειριστούν άνθρωποι, οι οποίοι στο παρελθόν δεν είχαν τόσα χρήματα. Το χρήμα καμία φορά σε φέρνει σε άλλες καταστάσεις και πιστεύω ότι είναι η παγίδα αυτή και μια απαγωγή να μην εξιχνιαστεί τη στιγμή που γίνεται, αλλά αργότερα η αστυνομία έχει μεγάλα πλεονεκτήματα να το πράξει το πράγμα. Θεωρώ πιο δύσκολο να νικήσεις τη ρουφιανιά. Η τεχνολογία είναι πάντα δύσκολο να νικηθεί αλλά όχι ακατόρθωτο. Το άλλο είναι ακατόρθωτο. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω δεν θα το έκανα. Για δυο πολλούς σοβαρούς λόγους. Η άποψη είναι η δική μου προσωπική. Πρώτον δεν θα έπαιρνα ξανά ποτέ το βάρος αυτής της ευθύνης που σας είπα και πριν ώστε να συμβεί το παραμικρό και να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή από όπου και εάν προέρχονταν αυτή, ή από την άλλη μεριά, ή από τη δική μας μεριά και δεύτερον μετά από κάποια χρόνια φυλακή έχω αντιληφθεί ότι η ελευθερία ενός ανθρώπου αξίζει πολύ περισσότερα από οτιδήποτε άλλο. Τα χρόνια στην φυλακή ούτε αναπληρώνονται ούτε πληρώνονται και δυστυχώς μετά από κάποια χρόνια στη φυλακή σου μένουν μέσα στην ψυχή σου κάποια σημάδια που θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να τα αποβάλλεις ακόμη και όταν βγεις από τη φυλακή για χρόνια».
Απόψε, στις 23:45, ο Αντώνης Σρόιτερ μέσα από την εκπομπή του στον ALPHA κάνει «Αυτοψία» σε υποθέσεις απαγωγών που έχουν συμβεί στη χώρα μας από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 μέχρι σήμερα και έχουν απασχολήσει την κοινή γνώμη.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163