Τρίτη, 26 Νοε.
15oC Αθήνα

Χωριά χωρίς ρεύμα… εν έτει 2014!

Χωριά χωρίς ρεύμα… εν έτει 2014!

Ίσως κάποιος πει ότι είναι… τυχεροί που δεν έχουν ρεύμα, που η ΔΕΗ δεν έχει φτάσει ακόμα στο χωριό τους, αφού έτσι… γλιτώνουν τα χαράτσια. Εκτός όμως, την… αστεία αυτή αντιμετώπιση, η κατάσταση που βιώνουν οι κάτοικοι των χωριών, μόνο αστεία δεν είναι, αφού χρειάζεται στην Ελλάδα, εν έτει 2014, να ζουν χωρίς ρεύμα, όχι από ανάγκη, αλλά λόγω αδιαφορίας των υπευθύνων.

 Μπορεί να σας φαίνεται ότι αυτό είναι από τα άγραφα, αλλά δυστυχώς συμβαίνει στα Άγραφα!
Την απόδειξη θα τη δείτε σήμερα το βράδυ, μέσα από την εκπομπή «60΄Ελλάδα» όπου ο Νίκος Μάνεσης βρέθηκε στα χωριά των Αγράφων και όπως μου είπε «Αυτή την Τετάρτη θα βιώσουμε τη θρυλική δεκαετία του ‘50. Θα δούμε έγχρωμα μαυρόασπρες εικόνες από ταινίες που έχουμε όλοι δει όταν είμαστε παιδιά. Είναι αδιανόητο στον 21ο αιώνα να αντικρίζεις οδικό δίκτυο σαν αυτό που αντικρίσαμε στα Άγραφα. Είναι αδιανόητο! Φρικτοί χωματόδρομοι. Υπάρχει ένας καλός χωματόδρομος πάρα πολλών χιλιομέτρων που ενώνει κάποια χωριά μεταξύ τους, υπάρχουν όμως κάποιοι χωματόδρομοι στους οποίους βλέπεις διάσπαρτα αγκωνάρια. Δηλαδή, για να πας στο χωριό σου θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις τεθωρακισμένο! Επίσης, υπάρχουν γέφυρες που χτίστηκαν το ’50 και το ’60, οι γέφυρες του στρατού, οι γνωστές μεταλλικές. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το 2014, παραμονές δημοτικών εκλογών και ευρωεκλογών, ανακαλύψαμε οικισμούς όπου ακόμα δεν έχουν φτάσει οι πυλώνες της ΔΕΗ, δεν υπάρχει ρεύμα, και δεν έχει ρεύμα για οικονομικούς λόγους, επειδή είναι μακριά. Ζούνε άνθρωποι σήμερα χωρίς ρεύμα. Και δεν ζουν χωρίς ρεύμα γιατί δεν πλήρωσαν, ζουν χωρίς ρεύμα γιατί δεν έχει φτάσει ακόμα η ΔΕΗ στα χωριά τους, η ΔΕΗ που μας ρημάζει με τους φουσκωμένους λογαριασμούς, η ΔΕΗ που μας έχει ξεσκίσει όλους μας».

Ωστόσο, όπως μου είπε ο Νίκος Μάνεσης, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν «Οι κάτοικοι έχουν μια στωικότητα, έχουν μάθει. Μας είπαν: “Έχουμε διαμαρτυρηθεί εκατό φορές σε πολιτικούς, σε δήμαρχους, σε φορείς και η απάντηση ήταν θα…, θα…, θα…! Τι να κάνουμε επιβιώνουμε, εάν είχαμε την οικονομική δυνατότητα να φύγουμε από αυτή την περιοχή θα φεύγαμε”. Βέβαια, η περιοχή είναι μαγευτική, η φύση είναι υπέροχη, αλλά και τα προβλήματα των κατοίκων πολλά. Σε κάποια χωριά των Αγράφων, το ρόλο του γιατρού τον έχει αναλάβει η μαία, ή η γεροντότερη, τους παίρνει την πίεση, τους κόβει βεντούζες, μιλάμε για πρωτόγονες καταστάσεις. Να είσαι δηλαδή χωρίς γιατρούς, χωρίς δρόμους και χωρίς ρεύμα; Και πάμε να βγούμε σε ανάπτυξη; Και πάμε για ευρωεκλογές; Και μιλάμε για πρωτογενές πλεόνασμα; Ποιο πρωτογενές πλεόνασμα; Οι άνθρωποι εκεί ζουν στον προηγούμενο αιώνα. Βέβαια, οι άνθρωποι χαμογελάνε. Ξέρεις, ο άνθρωπος είναι πολύ προσαρμοστικό ον, τον άνθρωπο να τον βάλεις και σε μια σπηλιά κάποια στιγμή θα προσαρμοστεί. Και αν μέσα στην σπηλιά του φέρεις και ένα κουτί σπίρτα για να ανάβει φωτιά θα είναι και ευτυχισμένος. Σε αυτούς τους ανθρώπους εκεί αν τους πάνε ρεύμα θα είναι ευτυχισμένοι. Ξέρεις τι μου είπαν κάτοικοι του οικισμού που δεν έχουν ρεύμα; “Δεν θέλουμε τίποτα ρε παιδιά, ρεύμα θέλουμε, να έχουμε ένα ψυγείο να βάζουμε το φαγητό μας, διότι τη δεύτερη μέρα το πετάμε”. Φαντάσου ένας άνθρωπος να είναι ευτυχισμένος με ένα ψυγείο. Παρ’ όλα αυτά οι άνθρωποι είναι σκληροτράχηλοι και επιβιώνουν σε ένα πραγματικά μαγευτικό περιβάλλον σε ότι έχει να κάνει το φυσικό τοπίο. Τα χωριά εκεί είναι πολύ αραιοκατοικημένα, τα παιδιά είναι ελάχιστα, οι γυναίκες είναι ελάχιστες, οι νέοι άνδρες προσπαθούν να βρουν γυναίκα να παντρευτούν, αλλά γυναίκες δεν υπάρχουν. Ποια γυναίκα να πάει τώρα να ζήσει στην ερημιά χωρίς ρεύμα, για πες μου; Φεύγοντας από εκεί κράτησα και πολλά αισιόδοξα μηνύματα. Το αισιόδοξο είναι ότι ο Έλληνας επιβιώνει παντού. Στα 1100 μέτρα υψόμετρο υπάρχει μια στάνη, στη μέση του πουθενά. Μέσα στη στάνη υπάρχει ένα σπιτάκι, εκεί στο σπιτάκι ζει ένας 40χρονος κτηνοτρόφος με τα 4 παιδιά του, τη μητέρα και τον πατέρα του. Το πρώτο παιδί είναι 18 χρονών και χωρίς φροντιστήρια και με ποδαρόδρομο και με ταλαιπωρία για να πάει σχολείο μπήκε στο Πανεπιστήμιο και σπουδάζει μαθηματικός. Αυτό το παιδί στα διαλλείματα από το διάβασμά του έβοσκε γίδια. Έτσι γεννιέται η ελπίδα! Αυτή είναι η ελπίδα και η απάντηση σε όλους εμάς που γκρινιάζουμε. Εγώ εκεί γνώρισα ανθρώπους που είναι πολεμιστές, που είναι μαχητές, σε αντίθεση με κάποιους άλλους μεμψίμοιρους που κλαίνε γιατί τους πόνεσε το νύχι. Όποιος θέλει να δει τη ζωή αλλιώς, ας πάει μια εβδομάδα στα Άγραφα και είμαι σίγουρος ότι θα είναι ευχαριστημένος με αυτά τα λίγα τα οποία έχει».

Απόψε, στις 24:00, ο Νίκος Μάνεσης μέσα από την εκπομπή του «60΄Ελλάδα» στον ALPHA, μας ταξιδεύει στα χωριά των Αγράφων, όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει στις αρχές της δεκαετίας του ’50 γιατί για ακόμα μία φορά όπως αποδεικνύεται, οι κυβερνώντες αδιαφορούν!

Media Τελευταίες ειδήσεις

Σχολιάστε