Όσο και αν φαίνεται περίεργο αυτή την ώρα μιας ακόμη κρίσιμης μάχης που πιθανό να κρίνει την πορεία της χώρας για τα επόμενα 50 χρόνια με βάση ορισμένα σενάρια, η Αθήνα φαίνεται να ξεμένει από “συμμάχους”, καθώς η στήριξη παρέχεται μόνο στα λόγια και για όλα τα άλλα κρύβονται πίσω από την τρόικα των δανειστών αναγκάζοντας τον κ. Στουρνάρα να κάνει λόγο για…”κόλαση” το επόμενο εξάμηνο!
Με το Βερολίνο να αναζητά ακόμη τον “μεγάλο συνασπισμό”, την Ουάσιγκτον, δηλαδή το ΔΝΤ να σκέφτεται να σηκωθεί να φύγει ή όχι από την Ευρώπη και τα οικονομικά της αδιέξοδα, η κυβέρνηση Σαμαρά επιχειρεί να στείλει “τελεσίγραφα” προς κάθε κατεύθυνση μάλλον για επικοινωνιακούς λόγους, καθώς γνωρίζει ότι η τρόικα και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι επειδή το πρόγραμμα δεν βγαίνει, ακόμη τουλάχιστον, αναζητούν νέες λύσεις στο πλαίσιο όμως της ίδιας συνταγής λιτότητας που έχει οδηγήσει σε 5 χρόνια ύφεσης και ανεργίας.
Εξαιτίας της σκληρής στάσης της τρόικας το Μέγαρο Μαξίμου “απειλεί” με το χαρτί των εκλογών και της έλευσης Τσίπρα στην εξουσία και ετοιμάζεται να δώσει σκληρή διαπραγματευτική μάχη σε πολιτικό επίπεδο γνωρίζοντας ότι το “ατύχημα” είναι πιθανό αλλά και ότι η ευρωπαϊκή πλευρά των δανειστών δεν σκοπεύει να προβεί σε κινήσεις και προτάσεις για την επίλυση του ελληνικού ζητήματος που θα ενισχύουν τον ευρωσκεπιτικισμό και τη ακροδεξιά ειδικότερα, ενόψει και των ευρωεκλογών του Μαϊου του 2014.
Για την κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Αντώνη Σαμαρά αλλά και τα κέντρα λήψης των αποφάσεων σε Ουάσινγκτον, Βρυξέλλες, Φρανγκφούρτη και Βερολίνο εκτός από το δημοσιονομικό και χρηματοδοτικό κενό, και την βιωσιμότητα του χρέους, υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο.
Το πολιτικό κενό. Η αδυναμία τους δηλαδή να αφουγκραστούν τα προβλήματα και τις αγωνίες των πολιτών, όχι μόνο στην Ελλάδα, και να δώσουν επιτέλους “πολιτική λύση” στο ελληνικό ζήτημα, που τείνει να εξελιχθεί στο οικονομικό Μεσανατολικό της Ευρώπης.