Αυτά, πάνω κάτω, κοιτάζουν στα τηλεοπτικά κανάλια. Μπορεί επίσημα να μην το παραδέχονται ότι… κατηγοριοποιούν τους τηλεθεατές, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ποια είναι όμως, αυτή η «αλήθεια»;

Στα επιτελεία λοιπόν των περισσοτέρων καναλιών (και δεν λέω «όλων» γιατί δημόσια λίγοι θα το παραδεχτούν!), τα νούμερα τηλεθέασης που κοιτάζουν κυρίως είναι αυτά του «δυναμικού κοινού». Με σκοπό να «τσιμπήσουν» αυτούς τους τηλεθεατές γίνονται οι περισσότερες εκπομπές και με στόχο αυτό το κοινό προβάλλεται το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός τους. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί, όπως θεωρείται, αυτό είναι το «αγοραστικό κοινό», αυτοί δηλαδή που θα καταναλώσουν, οπότε και σε αυτούς πρέπει να προβληθεί το μεγαλύτερο διαφημιστικό πακέτο!

Από την άλλη όμως, σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, τα τελευταία χρόνια με την οικονομική κρίση που επικρατεί στη χώρα μας, οι περισσότεροι άνεργοι ανήκουν σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Ωστόσο ο… μύθος ή όχι του «δυναμικού κοινού» ζει και βασιλεύει στα επιτελεία των τηλεοπτικών σταθμών που είναι σαφές (άσχετα, όπως είπα, αν οι περισσότεροι δεν το παραδέχονται) ότι «σκοτώνουν» τους τηλεθεατές όταν δεν ανήκουν σε αυτό. Είπαμε: το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματός τους είναι μόνο για το «δυναμικό κοινό».

Το αστείο δε με αυτή την τηλεοπτική πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότεροι (για να μην πω όλοι) από τους επιτελείς που στήνουν τα προγράμματα αυτά έχουν ξεπεράσει… κατά πολύ το ηλικιακό αυτό target group. Κι επίσης, αρκετοί από τους ίδιους τους παρουσιαστές που αγωνιούν για τις επιδόσεις τους στο «δυναμικό κοινό» προσπαθούν επίσης να… ξεχάσουν πότε πέρασαν στο μεγαλύτερο ηλικίας target group. 

Αλλά όπως και η κοινωνία που απεικονίζει, έτσι και η τηλεόραση φαίνεται ότι δίνει σημασία σε ορισμένα… πλάσματα μέσα από τις plasma πλέον τηλεοπτικές οθόνες της!