Το ίδιο ισχύει και για τους αεραγωγούς και τα φωτιστικά σώματα (με LED φώτα ημέρας), αλλά κυρίως για τις… αιχμηρές του γραμμές, το σφηνοειδές σχήμα των παραθύρων πίσω και τα αεροδυναμικά τελειώματα στα μαρσπιέ -και όχι μόνον. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν -σε ό,τι αφορά στο φαίνεσθαι της πρώτης εντύπωσης- ίσως την πλέον σπορτίβ πρόταση σε σεντάν της premium κατηγορίας.
Τι έγινε λοιπόν; H Lexus απαρνήθηκε το χαρακτήρα της; Πέρασε από τα ήρεμα, πολυτελή και αθόρυβα σεντάν σε κάτι πιο επιθετικό; Η απάντηση έχει δύο σκέλη: Το πρώτο μας παραπέμπει στο ISF της προηγούμενης γενιάς (που σημαίνει πως η Lexus δεν έφτιαχνε πάντα αυτό που αγγλιστί αποδίδεται ως… smooth αυτοκίνητο) και το δεύτερο είναι πως με κάποιο τρόπο έπρεπε οι Ιάπωνες να απαντήσουν στον ανταγωνισμό, όπως αυτός οριοθετείται κύρια από τα γερμανικά σεντάν της κατηγορίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
