Ίσως χωρίς προγραμματισμό, αφού το δίκτυο υψηλής τάσης είναι ελλιπέστατο και ασθενές στις περιοχές κυρίως που αναπτύσσονται και κατασκευάζονται τα έργα.
Για να υποδεχθεί λοιπόν αυτά τα έργα, για τα οποία είχε δώσει άδειες και είχε εισπράξει την εγγύηση των 25.000€ ανά MW, έπρεπε να κατασκευάσει ένα μεγάλο κομμάτι νέων έργων υψηλής τάσεως.
Για την κατασκευή αυτή δεν είχε χρήματα ούτε μπορούσε να τα εξασφαλίσει, γι’ αυτό έλυσε το πρόβλημα, «εξαφανίζοντας» τις ΑΠΕ.
Πρόσφατα, μάλιστα, η κυβέρνηση της Βουλγαρίας αποφάσισε να σταματήσει, κάθε επένδυση και κάθε δραστηριότητα στις ΑΠΕ.
Ο εντεταλμένος σύμβουλος της εταιρίας Τέρνα Ενεργειακή, κος Γιώργος Σπύρου, εξήγησε με ποιον τρόπο έγινε αυτό:
«Η Βουλγαρία θέσπισε ένα καινούριο νόμο που αφορά τις ανανεώσιμες βάσει του οποίου οι τιμές των ΑΠΕ, η τιμή δηλαδή της MWh την οποία θα εισπράττει ο παραγωγός για όλη την ζωή δεν του είναι γνωστή».
Η «γνωστή» τιμή κάθε φορά ισχύει από την 1η Ιουλίου του έτους μέχρι την 30η Ιουνίου του επομένου έτους, δηλαδή ισχύει μόνο για 12 μήνες. Κάθε χρόνο θα μεταβάλλεται, όμως, χωρίς καμία δέσμευση από την ίδια την Πολιτεία της Βουλγαρίας.
Όμως, ένα έργο ΑΠΕ συνήθως απαιτεί για την αδειοδότηση, σχεδίαση, κατασκευή του, ίσως και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τα 3 χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι ο επενδυτής δεν γνωρίζει ποια θα είναι η τιμή της MWh.
«Μετακομίζουν» εκτός Ελλάδας ελληνικές εταιρείες στην ενέργεια
Κι έρχονται οι ξένες εδώ…κάπως έτσι διαμορφώνεται το σκηνικό στον χώρο της ενέργειας, αφού ακόμα και στις ΑΠΕ, το επενδυτικό τοπίο είναι ρευστό, μετά και τις καθυστερήσεις πληρωμών από τον ΛΑΓΗΕ (Λειτουργός της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας).
Το δυσοίωνο επιχειρηματικό τοπίο που επικρατεί στην Ελλάδα, αναγκάζει πολλές εταιρίες να ιδρύσουν θυγατρικές στα Βαλκάνια. Μια από αυτές τις εταιρίες, η Τέρνα Ενεργειακή, αναγκάστηκε λόγω του ρευστού οικονομικού περιβάλλοντος να μετακομίσει στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Πολωνία.
Ο εντεταλμένος σύμβουλος της εταιρείας, κος Γιώργος Σπύρου, μας τόνισε πως ο σημαντικότερος λόγος για την επενδυτική «μετανάστευση» ήταν το δανειοδοτικό, αφού δεν υπάρχει πλέον καμία τράπεζα που να δέχεται να δανείσει τους απαιτούμενους πόρους.
Το αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο μέρος ώριμων έργων, ακόμα και ημιτελών, να βρίσκονται «παγωμένα».
Η δεύτερη αιτία που αναγκάζει τις εταιρίες να φύγουν από την Ελλάδα, είναι το οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ΛΑΓΗΕ.
Σύμφωνα με τον κ. Σπύρου, Ο ΛΑΓΗΕ, οφείλει στους παραγωγούς την αξία της ενέργειας που παρήγαγαν από το Φεβρουάριο μέχρι σήμερα.
