Κι ας δούμε το πως:
Κάποτε το ΠΑΣΟΚ
Το “πρώτο” κόμμα μάλλον τρίτευσε. Ποσοστό του 14%-17% σε εθνικές εκλογές σημαίνει ότι στη νέα Ελλάδα αυτό το κόμμα δεν έχει νόημα ύπαρξης.
Γιατί δεν εκφράζει πλέον , δεν έχει τη δεδηλωμένη της δημοκρατικής παράταξης.
Ριζοσπαστισμό ως κίνημα δεν εκφράζει πλέον. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον καλύπτει.
Όπως άλλωστε και στον βολονταρισμό του λόγου.
Άρα πολιτικά έπεται.
Κεντροαριστερή σοβαρότητα και ευαισθησία στο κοινωνικό πεδίο δεν διαθέτει. Η Δημοκρατική Αριστερά το κάλυψε.
Διαχειριστική ικανότητα είχε αλλά την εξάτμισε, την παρέδωσε με τον κ. Παπανδρέου μαζί. Δεν είναι καν κόμμα εξουσίας με την έννοια αυτή.
Αυτό το τρίπτυχο πολιτικής-κοινωνικής-διαχειριστικής ικανότητας ήταν το ΠΑΣΟΚ. Γι αυτό κυριάρχησε. Γι αυτό σήμερα ξεπεράστηκε.
Η δημοκρατική παράταξη έχει παράδοση και βαθειές ρίζες. Διεκδικεί μια εκδοχή, ανάγνωση της νεοελληνικής ιστορίας. Όταν θα έχει νόημα, όταν οι συνθήκες θα το επιτάσσουν κι ο Ε. Βενιζέλος θα βρεθεί και ο Α. Παπανδρέου. Και ένα νέο κόμμα θα προκύψει.
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έγινε πολιτικά ΑΝΟΙΞΗ
Οι εκλογές έγιναν με επιμονή του κ. Σαμαρά. Στόχος του κόμματος η …αυτοδυναμία. Θα φτάσει δεν θα φτάσει το 20%.
Δυο κρίσιμες αποφάσεις δυο μέγιστα λάθη. Ο ορισμός της αστοχίας.
Στο 33% ήταν το απόλυτο ελάχιστο της συντηρητικής παράταξης. Δεν υπάρχει πια.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αλλά και η προσωπικότητα του κ. Σαμαρά, ο φοβικός, εσωστρεφής, δήθεν κυβερνητικός λόγος, απομόνωσαν την Ν.Δ. από την ταυτότητα της παράταξης.
Σοβαρότητα και προστασία, εγγύηση κρατικής υπόστασης, νομιμότητας, εθνικής ταυτότητας.
Το κράτος κατέρρευσε και ο κ. Σαμαράς συγκυβερνούσε. Ασόβαρα ως αντιπολίτευση, αναποτελεσματικά ως συμπολίτευση. Ο κ. Βορίδης το απέδειξε περίτρανα. Όπως και η αποφυγή του debate.
Η νομιμότητα χάθηκε στους δρόμους της Αθήνας και η Χρυσή Αυγή πήρε την μισή προστασία. Την υπόλοιπη, την κοινωνική την μοιράσθηκαν αριστερά και δεξιά, αντιμνημονιακά.
Η εθνική ταυτότητα περιορίσθηκε, από ολιγωρίες και διγλωσσία, στην υποστήριξη του μνημονίου. Δηλαδή έκανε τον Καμμένο άρχοντα.
Αν το ΠΑΣΟΚ απεσύρθη, η Ν.Δ. μεταλλάχθηκε σε περιορισμένο εκπρόσωπο μιας Πολιτικής Ανοιξης. Χωρίς ευρύτητα οριζόντων, χωρίς επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα.
ΤΟ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, στην αντιμνημονιακή λαίλαπα το ΚΚΕ δεν αύξησε τα ποσοστά του.
Απέτυχε.
Παρέμεινε ερμητικά κλειστό. Όχι απέναντι στον καπιταλισμό, όπως ισχυρίζεται. Απέναντι στην κοινωνία.
Μέρος του μεταπολιτευτικού συστήματος, συμπλήρωμα του δικομματισμού, ενεργό στη νομή της εξουσίας με την κατάληψη και εκφυλισμό των συνδικάτων. Η ΠΝΟ είναι η εικόνα και η κατάντια του.
Κινείται αλλού και αλλιώς. Στη μέση της κρίσης ασχολείται με το να αποκαταστήσει Ζαχαριάδη και Βελουχιώτη. Ιστορίες κοσμικής αγιοποίησης ή μεταφυσικής εκκοσμίκευσης.
Γι αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν του άφησε περιθώριο. Έκφρασε την Αριστερά και το περιθωριοποίησε.