Το καμπανάκι χτύπησε ενόψει της συνόδου κορυφής των οκτώ μεγαλύτερων οικονομιών (G8) στις ΗΠΑ μέσα στον Μάιο, αλλά και άλλων σημαντικών συνόδων που θα ακολουθήσουν αργότερα, όπως του G20 και του «Ρίο+20».
Οι κορυφαίοι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ινδία, τη Βρετανία, τη Βραζιλία, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ινδονησία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, το Μεξικό, τη Ν.Αφρική, το Μαρόκο και τη Ρωσία, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και το BBC, ζητούν από τις μεγαλύτερες βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες να δώσουν μεγαλύτερη σημασία στις επιταγές και τις προειδοποιήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, με δεδομένο ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φθάσει τα 9 δισεκατομμύρια το 2030 από περίπου 7 δισεκατομμύρια σήμερα, γεγονός που θα αυξήσει κι άλλο τις πιέσεις πάνω στη Γη και στην ανθρωπότητα.
Την πρωτοβουλία για την κοινή δήλωση είχε η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ, χώρα που φιλοξενεί φέτος τη σύνοδο G8. Όπως δήλωσε εκ μέρους της ο δρ Μάικλ Κλεγκ, «οι περισσότερες κυβερνήσεις λαμβάνουν υπόψη τους την επιστήμη» και τόνισε ότι αυτό είναι αναγκαίο ώστε «οι μελλοντικές γενεές να έχουν μία ποιότητα ζωής τουλάχιστον ανάλογη με αυτή που απολαμβάνουμε σήμερα».
Οι κορυφαίοι επιστημονικοί φορείς ζητούν να δοθεί προτεραιότητα στην ταυτόχρονη αντιμετώπιση των αναγκών της ανθρωπότητας για νερό και ενέργεια ως ενιαίο πλέον πρόβλημα, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος για ελλείψεις και στα δύο. Καλούν ακόμα να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα των υποδομών στις φυσικές καταστροφές (όπως σεισμοί, τσουνάμι και πυρηνικά ατυχήματα) και να βελτιωθεί η μέτρηση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, ώστε να διασφαλίζεται καλύτερα ότι οι χώρες τηρούν τις διεθνείς δεσμεύσεις τους για τη μείωση της ρύπανσης.
Το πρόβλημα του νερού και της ενέργειας είναι αλληλεξαρτημένα, κατά τους επιστήμονες, επειδή όλες οι βασικές ενεργειακές πηγές (ορυκτά καύσιμα, πυρηνική ενέργεια, υδροηλεκτρική) τελικά βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην ύπαρξη άφθονων ποσοτήτων νερού για την ψύξη των ενεργειακών εγκαταστάσεων, την κίνηση των ατμοστροβίλων ή την άμεση παραγωγή ενέργειας (όπως στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια δίπλα στα φράγματα). Από την άλλη, μεγάλες ποσότητες ενέργειας απαιτούνται σε όλο τον κόσμο για την άντληση του νερού, τον καθαρισμό και την αφαλάτωσή του.
«Είναι απολύτως σίγουρο ότι θα συμβούν καταστροφές», ανέφερε ο δρ Μάικλ Κλεγκ και πρόσθεσε ότι οι παράκτιες περιοχές θα είναι κατ΄ εξοχήν ευάλωτες και στο μέλλον, γι’ αυτό πρέπει να δοθεί έμφαση στην προστασία τους. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι οι παγκόσμιες ζημιές από τις φυσικές καταστροφές ξεπέρασαν τα 200 δισεκατομμύρια δολάρια το 2005, το 2008 και το 2011, ενώ οι απώλειες ζωής ήσαν γενικά μικρότερες στις ανεπτυγμένες χώρες, με το κύριο βάρος να πέφτει στις πιο φτωχές.
