Ρυθμιστής του τελικού αποτελέσματος των εκλογών της Γαλλικής Δημοκρατίας εμφανίζεται η ακροδεξιά, που μέχρι προσφάτως συγκυβερνούσε στην Ολλανδία. Την ίδια περίοδο ο Νορβηγός εξολοθρευτής Μπρέιβικ παραληρεί δικαζόμενος στο παγκόσμιο ακροατήριο και στις δημοκρατίες γύρω από τη Βαλτική και τις βόρειες θάλασσες τα ανοιχτά φασιστικά συνέδρια διαδέχονται το ένα το άλλο.
Μετά την σοβούσα κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, την κρίση φτώχιας στην ευρύτερη περιφέρεια της Ένωσης και τις ασταμάτητες εγχύσεις μεταναστευτικών πληθυσμών από την ταραγμένες ζώνες της Ασίας και της κοντινής Ανατολής, μια ιδεολογία γεμάτη κινδύνους και παραμορφώσεις μοιάζει να απειλεί κατακτήσεις δεκαετιών.
Κάτω από αυτό το ευρωπαϊκό κλίμα τα ποσοστά εισόδου στη Βουλή, που οι δημοσκοπήσεις εξασφαλίζουν στη Χρυσή Αυγή δεν πρέπει να προκαλούν κατάπληξη στο κατακερματισμένο εγχώριο πολιτικό σκηνικό. Ένα σκηνικό στο οποίο αναπτύσσεται μια πολύσημη μάχη ψηφοθηρίας από ένα πληθυσμό έμπλεο γενικού θυμού, δυσφορίας, οργής, αγανάκτησης, αμηχανίας και αυτοσυντήρησης.
Ένα πληθυσμό κυριαρχούμενο από ένστικτα, που τελικά θα γείρουν τον ζυγό της προτίμησης προς τη πλευρά του κυρίαρχου συναισθήματος είτε αυτό είναι της προσδοκίας έστω του γλίσχρου πλέον συμφέροντος είτε της μηδενιστικής ισοπέδωσης. Μια κοινωνία που μένει πονεμένη και άφωνη από τη βιαιότητα της παρέμβασης σε μια ροή ζωής. Κάτι σαν ένα μελίσσι εξορισμένο από τους μικρούς ή μεγάλους ανθοφόρους θάμνους, που εξαγριωμένο ψάχνει οτιδήποτε να τσιμπήσει.
Ένα ακροατήριο βαριά ενοχλημένο από τα μικρά και μεγάλα ολόγυμνα ψέματα, μνημονιακών και αντιμνημονιακών, τυχοδιωκτών και ανευθυνουπεύθυνων που συνωστίζονται στον προβλήτα της διακυβέρνησης. Ασχέτως αν αυτοπροσδιορίζονται ως καπετάνιοι, ή καμαρότοι. Ποιάς διακυβέρνησης δηλαδή, όταν ακούς στη γέφυρα πλοήγησης τον Τόμσεν, τον καθοδηγητή της υπολογισμένης εσωτερικής υποτίμησης να λέει καθαρά ότι αν δεν εισπραχθούν οι παλιοί και νέοι φόροι, τέλος τα προνοιακά επιδόματα και κάθε πολιτική κοινωνικής μέριμνας.
Κι ύστερα έρχεται ο επίδοξος αυτοδύναμος πρωθυπουργός να υπόσχεται ότι θα περικόψει τους συντελεστές φορολόγησης, ενώ βρίσκονται στη ουρά για δίκες οι προσαγόμενοι για κλοπή του ΦΠΑ και οι άνεργοι άνω του εκατομμυρίου θα αναζητούν απεγνωσμένα το προσωρινό μαξιλάρι του βοηθήματος. Κι ύστερα έρχονται κι άλλοι να λένε πως θα τροποποιήσουν τη σύμβαση που οι ίδιοι υπέγραψαν και άλλοι πως θα του δώσουν μόνιμο εξιτήριο από τη χώρα, ενώ ξέρουν πως πιθανότερο είναι να χρειαστούν οι ίδιοι, έλεγχο διαβατηρίου για την Ευρώπη.
Την επομένη των εκλογών η πραγματικότητα δεν είναι βέβαιο ότι θα εκδικηθεί τους μεγάλους και μικρούς ψεύτες των ερειπίων, που σκορπούν σύγχυση και πλάνη σε απεγνωσμένους ή αμήχανους πολίτες. Οι μεν ψάχνουν κάτι να πιαστούν κι οι δε κάτι να τσιμπήσουν. Ποτέ δεν έψαχναν οι πολίτες τόσο απελπισμένα τι θα ψηφίσουν και ποτέ δεν ήταν τόσο αβέβαιοι οι μέσοι άνθρωποι για την οποιαδήποτε επιλογή τους. Και πώς να είναι αφού ούτε οι εναλλακτικοί αριστεροί σχηματισμοί μπορούν να συγκλίνουν σε ένα ρεαλιστικό σχέδιο διαχείρισης της επόμενης μέρας που φέρνει περισσότερο σε νύχτα.