Άλλοι το ονομάζουν Ευρώ- δραχμή, άλλοι μνημόνιο – αντιμνημόνιο. Η διαφορά δεν είναι αθώα μιας και οι πρώτοι ασχολούνται με τις, κατά την γνώμη τους, συνέπειες της αποδοχής ή μη της ψήφισης της δανειακής σύμβασης, ενώ οι δεύτεροι επιμένουν στην αντιπαράθεση επί των μέτρων χωρίς δεύτερη σκέψη για τις συνέπειες.
Το μισό ποτήρι ή μισοάδειο ή μισογεμάτο είναι που λένε και οι Άγγλοι.
Οι 45 βουλευτές των δύο- ακόμη μεγάλων κομμάτων- έχουν φυσικά θέμα μεταστέγασης ή γενικώς παρουσίας στις προσεχείς εκλογές.
Στο χώρο της κεντροαριστεράς οι δυνάμεις που … απεβλήθησαν μοιάζουν πιο ετερόκλητες και οι προσπάθειες της κ. Κατσέλη πιο μοναχικές.
Δεν ισχύει το ίδιο για τους βουλευτές της Ν.Δ. που ήδη συγκεντρώθηκαν και τα είπανε, διαθέτουν ευρεία γεωγραφική διασπορά, είναι έμπειροι κοινοβουλευτικοί και με κοινές αναφορές οι περισσότεροι στη λαική δεξιά, που ας μην το ξεχνάμε, σύσσωμη υποστήριξε τον Αντώνη Σαμαρά.
Οι διαγραφέντες βουλευτές της Ν.Δ συνιστούν οιωνεί κομματικό σχηματισμό στο δεξιό χώρο.
Πολύ περισσότερο που πέραν των αριθμητικών συσχετισμών, έχουν την ώρα αυτή κλειδωμένες σχέσεις με σημαντικά κοινωνικά στρώματα.
Γιατί από την κεντροαριστερά και προς τα δεξιά δεν υπάρχει, μετά την Κυριακή, κομματική έκφραση των αντιπάλων του μνημονίου.
Ο κ. Καρατζαφέρης που θα προσπαθήσει να καλύψει το κενό, έχει χάσει πολύ έδαφος και αρκετή αξιοπιστία από τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του.
Το θέμα δεν αφορά μόνο ή κυρίως σε κάποια συγκεκχυμένη κοινωνική διαμαρτυρία που ψάχνει να εκφρασθεί.
Ξαφνικά, οι πιο ισχυρές επαγγελματικές ομάδες ή συντεχνίες κατά άλλους, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί που παραδοσιακά κινούνται σε αυτό τον πολιτικό χώρο, βρίσκονται ορφανοί εκπροσώπησης αφού ο κ. Σαμαράς διέβη τον μνημονιακό Ρουβίκωνα.
Κι όμως , όλοι γνωρίζουν πως στην κρίση και την αναταραχή, οι κοινωνικές ανισότητες μεγαλώνουν. Και κανείς δεν θέλει να βρεθεί από την πλευρά των χαμένων.
Πως οι συντεχνίες θα υπερασπίσουν τα συμφέροντα τους όταν ρητά στο μνημόνιο περιγράφεται η κατάργηση μέρους των προνομίων τους;
Με τι θα τα αντικαταστήσουν, πως θα λειτουργήσουν ως ομάδες πίεσης και θα εκφρασθούν στους κοινοβουλευτικούς και κομματικούς συσχετισμούς;
Το ίδιο ισχύει και για τους ευγεςνείς ομολόγους τους των ΔΕΚΟ και τραπεζών, αλλά και φαρμακοποιών και λοιπών.
Οι εικοσιένα βουλευτές λοιπόν κάθε άλλο παρά ορφανοί αισθάνονται.
Το αντίθετο με την εναντίωσή τους στη δανειακή σύμβαση, αναδεικνύονται σαν φυσικοί ηγέτες ισχυρών επαγγελμαστικών και κοινωνικών συμφερόντων.
Στο βαθμό που ο κ. Σαμαράς προσπαθήσει να τους ανταγωνισθεί σε αυτό το πεδίο κινδυνεύει να υπερβεί ρητά τις δεσμεύσεις του. Και ο κος Σόιμπλερ… καραδοκεί έχοντας ήδη αποδείξει πόσο αποτελεσματικά μέτρα πειθούς διαθέτει.
Έτσι μοιάζει, σήμερα τουλάχιστον, αναπόφευκτη μια αναγκαστική συμπόρευση του κ. Σαμαρά με όσες “εχθρικές” δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ απομείνουν.
Αν πρόκειται για το μέτωπο της ευθύνης, αν θα εξελιχθεί σε “μεγάλη συμμαχία” ή όχι, αν, ποιοί και για πόσο θα το αντέξουν είναι πολύ νωρίς για να το υποθέσουμε.
Από την άλλη η μεταπολίτευση τέλειωσε και η συγκλονισμένη ελληνική κοινωνία παράγει νέες συγκρούσεις, οι οποίες και θα δημιουργήσουν νέες διαιρετικές γραμμές που θα οδηγήσουν και σε νέους κομματικούς σχηματισμούς και συσχετισμούς.
Αυτή η Κυριακή και η κίνηση Σαμαρά δεν θα περάσουν εύκολα ούτε θα ξεχασθούν!!
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163