Ράγισαν καρδιές για τα 22 αγγελούδια - Εθνικό πένθος στο Βέλγιο

Δε μπορεί να χωρέσει ανθρώπου νους ότι 22 παιδιά δε θα ξαναχαμογελάσουν ποτέ. Δε θα ακουστεί ξανά η φωνή τους. Δε θα παίξουν, δε θα φωνάξουν. Μαζί τους έφυγαν και έξι ενήλικες, οι δυο οδηγοί του μοιραίου λεωφορείου και τέσσερις συνοδοί. Τραγωδία.

Στο μοιραίο λεωφορείο βρισκόταν συνολικά 46 παιδιά, 11 και 12 ετών. Τα 24 προέρχονταν από το δημοτικό σχολείο “Sint -Lambertus” της πόλης Εβερλεε, της φλαμανδικής επαρχίας Μπραμπάντ και 22 από το δημοτικό σχολείο “t Stekske” της πόλης Λομέλ της επαρχίας Λιμπούργκ, κοντά στα σύνορα με την Ολλανδία. Επτά από τα παιδιά του δεύτερου σχολείου ήταν από την Ολλανδία.

Τα τραυματισμένα παιδιά έχουν διακομιστεί σε έξι νοσοκομεία στη Βέρνη, τη Λωζάννη, τη Σιόν, το Μαρτινί, τη Βιέζ και τη Σιέρ, ενώ δεν αποκλείεται κάποια να διακομιστούν και σε πανεπιστημιακά νοσοκομεία.

Μια δεύτερη τραγωδία είναι πως υπάρχει ακόμη τώρα, περισσότερο από 12 ώρες μετά το δυστύχημα, υπάρχουν γονείς που δε γνωρίζουν αν τα παιδιά τους είναι ζωντανά ή νεκρά.
Έχουν συγκεντρωθεί στο καθολικό σχολείο Sint-Lambertus στο Βέλγιο και περιμένουν να μεταφερθούν στην Ελβετία.

Μια χώρα βυθισμένη στο πένθος. Ένα έθνος συγκλονισμένο. Στα σχολεία των θυμάτων, οι εικόνες σπάνε καρδιές. Γονείς, δάσκαλοι, φίλοι, συμμαθητές, συγγενείς συγκεντρώνονται για να ενημερωθούν ή να αναχωρήσουν με τα αεροσκάφη της βελγικής πολεμικής αεροπορίας για τον τόπο της τραγωδίας.

Και στα δύο σχολεία έχουν συσταθεί κέντρα ψυχολογικής υποστήριξης των γονέων.

Ο πρωθυπουργός του Βελγίου Έλιο Ντι Ρούπο κήρυξε εθνικό πένθος στη χώρα. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε η βελγική κυβέρνηση μετά τη λήξη του υπουργικού συμβουλίου σημειώνεται ότι “θα τηρηθεί μία ημέρα πένθους μετά την τρομερή καταστροφή”.

Τα αίτια του δυστυχήματος δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά. Κανείς δεν ξέρει αν το πούλμαν βγήκε από την πορεία του και προσέκρουσε στο τοίχωμα της σήραγγας γιατί ο οδηγός έτρεχε, είχε πιει, κοιμήθηκε ή κάτι έπαθε την ώρα που ήταν στο τιμόνι.

Όλοι περιμένουν να «μιλήσει» το σμπαραλιασμένο λεωφορείο, που από πούλμαν της χαράς έγινε τάφος για 28 ψυχές.

Ο γιατρός Ζαν-Πιερ Ντελάρ επικεφαλής των ελβετικών υπηρεσιών πρώτων βοηθειών συμμετείχε στην επιχείρηση απεγκλωβισμού των τραυματισμών από τα συντρίμμια του λεωφορείου. Το μπροστινό μέρος του διαλύθηκε εντελώς από τη μετωπική σύγκρουση και χρειάσθηκε πολύ χρόνο και ήταν μία εξαιρετικά οδυνηρή και τραγική επιχείρηση για τους διασώστες.

Σύμφωνα με τον Ελβετό γιατρό, αναμφίβολα η ταχύτητα με την οποία έτρεψε το λεωφορείο ήταν μεγάλη. Και δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο πολλά από τα παιδιά που νοσηλεύονται να μην τα καταφέρουν.

«Τα περισσότερα θύματα δυστυχώς φέρουν πολύ βαριά τραύματα, τραύματα που επιβαρύνουν τις προβλέψεις για την επιβίωσή τους. Στην πλειοψηφία τους πρόκειται για πολυτραυματίες», είπε.

Την ίδια ώρα, ο δήμαρχος της πόλης Λουβέν, κατηγόρησε τις βελγικές αρχές ότι άργησαν να τον ενημερώσουν για το τροχαίο.

“Ο διοικητής της αστυνομίας (της Λουβέν) ενημερώθηκε στις 05:45 τοπική ώρα και εγώ στις 06:15” για το δυστύχημα, “το οποίο συνέβη 800 χιλιόμετρα μακριά σε μία χώρα ιδιαίτερα σύγχρονη και προηγμένη τεχνολογικά”, δήλωσε ο Λουί Τομπάκ μιλώντας στους δημοσιογράφους μπροστά από το σχολείο Sint-Lambertus στην Εβερλέ, προάστιο της Λουβέν.

“Εκπλήσσομαι που χρειάστηκαν εννέα ώρες για να μάθουμε τι συνέβη”, πρόσθεσε.

“Προφανώς υπήρχαν άνθρωποι εκεί που ενημέρωσαν γύρω στις 02:15 (τοπική ώρα) με μήνυμα στο κινητό του τηλέφωνο τον διευθυντή του σχολείου (…). Κάποιος ενημέρωσε επίσης την αστυνομία γύρω στις 03:15 χωρίς όμως να μπορεί να διευκρινίσει το εύρος της καταστροφής, όμως επισήμως λάβαμε επιβεβαίωση γύρω στις 05:45”, σημείωσε ο Τομπάκ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ