Αξιοποιώντας τη «χαμένη» ενέργεια

«Θέλουμε να περάσουμε την απόδοση των κτιρίων σε ένα νέο επίπεδο», δήλωσε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του πανεπιστημίου Νέας Νότιας Ουαλίας, Δρ. Deo Prasad.
«Στο παρελθόν οι επιστήμονες εργάζονταν χωριστά για τα φωτοβολταϊκά, την ενεργειακή απόδοση και την επάρκεια του νερού, ωστόσο τώρα ψάχνουμε μια ολοκληρωμένη λύση που θα εφαρμόζεται εξαρχής», τόνισε.
Η καινοτομία των συγκεκριμένων φωτοβολταϊκών συνίσταται στο ότι οι ηλιακές κυψέλες «χτίζονται» στο κτίριο και αντί να προσκολλώνται στη στέγη, στην ουσία αποτελούν τη στέγη.
Η ανάπτυξη των πρωτοποριακών φωτοβολταϊκών εντάσσεται στο ευρύτερο πρόγραμμα που διεξάγει το πανεπιστήμιο για την αξιολόγηση της ενεργειακής επάρκειας και της αποδοτικότητας των υφιστάμενων τεχνολογιών παραγωγής ενέργειας.
Ειδικότερα, στο πλαίσιο του προγράμματος «Low carbon living», οι ερευνητές εξετάζουν ποικίλες τεχνολογίες ανανεώσιμης ενέργειας και αξιολογούν τον τρόπο λειτουργίας τους, καθώς και το πόσο πρακτικές ή ακριβές είναι όταν προορίζονται για εμπορική διάθεση.
Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα των ερευνητών μέχρι στιγμής είναι τα ηλιακά πάνελ που αιχμαλωτίζουν τη θερμότητα που αναπτύσσεται πίσω από τις ηλιακές κυψέλες και τη χρησιμοποιούν για να θερμάνουν αέρα ή νερό.
Οι ηλιακές κυψέλες μετατρέπουν τα φωτόνια του ήλιου σε ηλεκτρισμό, ωστόσο παράγουν, ως παραπροϊόν, μεγάλη ποσότητα αναξιοποίητης θερμότητας.
Η θερμότητα αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί με την πρόβλεψη ενός μικρού, καλά μονωμένου χώρου στο πίσω μέρος των φωτοβολταϊκών, όπου ο αέρας θα θερμαίνεται άνετα στους 25 βαθμούς Κελσίου.
Λόγω της αυξημένης ανθεκτικότητας, τα συγκεκριμένα φωτοβολταϊκά πανέλα μπορούν να αποτελέσουν τα ίδια την στέγη ενός σπιτιού.