Οι δικηγόροι της Αθήνας υποστηρίζουν ότι η επιβολή του νέου τέλους, που στην ουσία, όμως, πρόκειται για νέο φόρο, αντίκειται σε διατάξεις του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Παράλληλα είναι αντίθετος και σε παλαιότερες αποφάσεις του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, αλλά και στη νομολογία του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Καρλσρούης (Γερμανίας) και του Γαλλικού Συνταγματικού Συμβουλίου.
Ακόμη, οι δικηγόροι υπογραμμίζουν ότι το νέο τέλος επιβάλλεται αδιακρίτως σε όλους τους ιδιοκτήτες “δομημένων επιφανειών”, χωρίς να συνεκτιμά περαιτέρω ουσιώδεις παράγοντες, που προσδιορίζουν την αληθινή φοροδοτική τους ικανότητα.
Ειδικότερα, όπως προσθέτουν, δεν λαμβάνει καθ’ όλου υπ’ όψιν την παραγωγή ή όχι εισοδήματος από την ακίνητη αυτή ιδιοκτησία και, περαιτέρω, το ύψος του εισοδήματος αυτού, ενώ για τη διάγνωση της πραγματικής φοροδοτικής ικανότητας του ιδιοκτήτη δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν «ούτε το εν γένει αποκτώμενο εξ αυτού εισόδημα, ώστε να εξακριβώνεται η πραγματική δυνατότητά του να καταβάλει τον φόρο, που αντιστοιχεί στην ακίνητη περιουσία του, αλλά και συνολικώς τους φόρους που του αναλογούν». Επιπρόσθετα, για τον υπολογισμό του νέου φόρου λαμβάνονται υπ’ όψιν «μόνο η επιφάνεια του ακινήτου, η τιμή ζώνης αυτού και η παλαιότητα αυτού».
Αντίθετα, δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν «άλλοι ουσιώδεις προσδιοριστικοί παράγοντες, όπως ο συντελεστής ορόφου ή ο συντελεστής εμπορικότητας, οι οποίοι, βεβαίως, διαφοροποιούν την αξία των ακινήτων, γι’ αυτό και λαμβάνονται υπ’ όψιν και στο σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων».
Με τον τρόπο, όμως, αυτό υπολογισμού του νέου φόρου «διαπιστώνεται η παραβίαση των διατάξεων του άρθρου 4 του Συντάγματος», αναφέρεται στην προσφυγή.
Τέλος, αναφέρεται στην προσφυγή ότι με την είσπραξη του νέου φόρου από τη ΔΕΗ επιφέρεται συνταγματικώς ανεπίτρεπτη επέμβαση της Πολιτείας στον συμβατικό δεσμό μεταξύ των Ανωνύμων Εταιρειών, που παρέχουν το ηλεκτρικό ρεύμα, και των αντισυμβαλλομένων τους ιδιωτών».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163