σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που θα κυκλοφορήσει την επόμενη βδομάδα.
Το Γαλλικό πρακτορείο αναφέρει ότι έχει ήδη αντίτυπο, σύμφωνα με το οποίο, η Επιτροπή στις Βρυξέλλες μελετά κατά πόσον είναι εφικτές τρείς επιλογές, η τελευταία απο τις οποίες- μη καθιστώντας αναγκαία την αλλαγή των συνθηκών της ΕΕ- “μπορεί γρήγορα να υλοποιηθεί”.
Οι επιλογές αφορούν είτε την πλήρη είτε την τμηματική “κοινή χρήση” του χρέους των κρατών της ευρωζώνης.
Οι τρείς επιλογές της “Πράσινης βίβλου” της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Η ριζοσπαστικότερη, είναι η πρώτη απο τις τρείς επιλογές. Στο κείμενο χαρακτηρίζεται και “αποφασιστικότερη”: “τα ευρω-ομόλογα” υποκαθιστούν τα σημερινά ομόλογα που κυκλοφορούν στα κράτη της ευρωζώνης, διαθέτουν όμως τις “κοινές εγγυήσεις” για όλη την ευρωζώνη.
Στη δεύτερη επιλογή, τα “ευρω-ομόλογα” διαθέτουν αυτές τις “κοινές εγγυήσεις” για όλη την ευρωζώνη, όμως καλύπτουν μέρος των αναγκών χρηματοδότησής των μελών της ευρωζώνης, αφού κάποια απο αυτά εξακολουθούν να εκδίδουν τα δικά τους κρατικά ομόλογα. Ομως, τέτοια ρύθμιση αφήνει “ευάλωτα” απέναντι σε τυχόν στάση πληρωμών υπερχρεωμένα μέλη της ευρωζώνης (αυτά δεν κατονομάζονται), σημειώνεται στο έγγραφο.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, χρειάζεται τροποποίηση το άρθρο 125 της συνθήκης της Λισαβόνας, κατά το οποίο “αποκλειστικά τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τις χρηματο-πιστωτικές δεσμεύσεις τους”.
Στην τρίτη επιλογή, κυκλοφορούν “ευρω-ομόλογα”, με παράλληλη κυκλοφορία κρατικών ομολόγων απο κάποια μέλη της ευρωζώνης. Στα “ευρω-ομόλογα” αυτής της τρίτης επιλογής, κάθε κράτος συνεισφέρει με τις εγγυήσεις του, στο ποσοστό όμως με το οποίο μετέχει στο κεφάλαιο του κάθε “ευρω-ομολόγου” αυτής της επιλογής.
Ετσι, τα μέλη της ευρωζώνης με πολύ υψηλά επιτόκια στα κρατικά ομόλογά τους “επωφελούνται σαφώς λιγότερο” στην υλοποίηση της επιλογής αυτής, οι όροι είναι ευνοϊκότεροι για τα μέλη της ευρωζώνης με την καλύτερη βαθμολόγηση πιστοληπτικής ικανότητας απο τους οίκους αξιολόγησης, επισημαίνει αυτό το έγγραφο.
Καμία αλλαγή στις συνθήκες δεν είναι αναγκαία, άρα η υλοποίηση είναι γρήγορη και “αντίθετα με τις δύο πρώτες επιλογές, μπορεί να βοηθήσει να αντιμετωπιστεί (στην ευρωζώνη) η παρούσα κρίση χρέους”.
