Η Αλίκη Σταματίνα Βουγιουκλάκη γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου ή του 1933 ή του 1934 κάτι που παραμένει ακόμη άγνωστο, και πέθανε στις 23 Ιουλίου του 1996.
Κόρη του πρώην Νομάρχη Αρκαδίας, νομικού Ιωάννη Βουγιουκλάκη και της Αιμιλίας Κουμουνδούρου, υπήρξε ίσως η δημοφιλέστερη ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής, στην Αθήνα. Η οικογένειά της κατάγεται από το χωριό Λάγια της Μάνης. Αδελφός της ο σκηνοθέτης Τάκης Βουγιουκλάκης.
Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε με Λίαν Καλώς. Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο και από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 άρχισε να εμφανίζεται στον κινηματογράφο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σύντομα καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε (από τον Φιλοποίμενα Φίνο αρχικά) Εθνική Σταρ της Ελλάδας. Το 1960, της απονεμήθηκε το 1ο Βραβείο ερμηνείας Α’ Γυναικείου ρόλου στο Α’ Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου.
Ο Μάριος Πλωρίτης υπήρξε σύντροφος της. Στις 18 Ιανουαρίου 1965 παντρεύτηκε με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, συμφοιτητή της στη Δραματική Σχολή και στις 4 Ιουνίου 1969 γεννήθηκε ο γιος τους, Γιάννης. Στις 5 Ιουλίου 1975, οι δύο ηθοποιοί πήραν διαζύγιο (επισήμως λόγω ασυμφωνίας συμβιώσεως). Μαζί πρωταγωνίστησαν σε πολλά κινηματογραφικά και θεατρικά έργα, από τα πιο εμπορικά και πετυχημένα στην ιστορία του ελληνικού θεάματος.
Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε τη Βουγιουκλάκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο. Το 1975 έφερε στην Ελλάδα τα μιούζικαλ, με το έργο του Νιλ Σάιμον “Καμπίρια”. Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το “Καμπαρέ”, τη “Τζούλια” και την “Εβίτα” με τελευταίο το μιούζικαλ “Η μελωδία της ευτυχίας”.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έκανε ένα δεύτερο γάμο το 1980 με τον κύπριο επιχειρηματία Γιώργο Ηλιάδη, ο οποίος έμεινε μυστικός για πολλά χρόνια μετά τη λήξη του. Η τελετή έγινε κυριολεκτικά στο κέντρο της Αθήνας (στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών) και το γεγονός αποκάλυψε το 1993 η ίδια σε τηλεοπτική εκπομπή. (Ενώπιος Ενωπίω – Νίκος Χατζηνικολάου).
Τελευταίος σύντροφος της ζωής της για μια δεκαετία (1986 – 1996) ήταν ο ηθοποιός Κώστας Σπυρόπουλος.
Πέθανε στις 23 Ιουλίου 1996 στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο. Η σορός της τέθηκε σε διήμερο λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 25 Ιουλίου 1996 η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της αλλά και απλού κόσμου παρά την αποπνικτική ζέστη που επικρατούσε.
Δέκα χρόνια μετά το θάνατό της, απεβίωσε και η μητέρα της Έμμυ (Αιμιλία Βουγιουκλάκη – Κουμουνδούρου) στις 29 Ιουνίου 2006, σε ηλικία 96 ετών.
Μια μερίδα της κριτικής διατύπωσε αρκετές επιφυλάξεις, όχι τόσο για το ταλέντο της και τον επαγγελματισμό της όσο για τους μανιερισμούς και τα στερεότυπα που εισήγαγε στον χώρο του θεάματος.
Σαν προσωπικότητα ήταν τελειομανής και της άρεσε η οικονομία, γι’ αυτό κατάφερε να αποκτήσει σημαντική περιουσία, η οποία όμως χάθηκε αργότερα σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας των κακών χειρισμών των κληρονόμων της. Πολιτικά ανήκε στη δεξιά παράταξη με ιδιαίτερη συμπάθεια στον Αντώνη Σαμαρά,το κόμμα του οποίου στήριξε δημόσια.
