David Bowie, ο θρύλος: Ένας άνθρωπος, 1000 πρόσωπα, εκατομμύρια θαυμαστές και μια ΥΠΟΚΛΙΣΗ

Είτε σου άρεσε η μουσική του είτε όχι δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχτεί ότι ο David Bowie είναι ένας θρύλος. Είναι, γιατί, πως να το κάνουμε, οι θρύλοι δεν πεθαίνουν. Και Bowie, ή Μπάουι, ή Μπόουι, όπως θέλει και γουστάρει ο καθένας, θα ζει πάντα μέσα από τα τραγούδια του, μέσα από τη μουσική του, μέσα από τους ρόλους του, μέσα από τους πίνακές του ακόμη και από τα ρούχα που σχεδίασε.

Ο David Bowie έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Δευτέρας (11.01.2016, ώρα Ευρώπης) μετά από 18μηνη μάχη με τον καρκίνο. Κανείς δεν ήξερε, πέρα από τους πολύ δικούς του ανθρώπους. Δεν το δημοσιοποίησε ποτέ. Αντίθετα, φρόντισε ανήμερα των 69ων γενεθλίων του να κυκλοφορήσει το 25ο και τελευταίο όπως αποδείχθηκε άλμπουμ της τεράστιας καριέρας του. Το Blackstar.

Τη στιγμή που η είδηση του θανάτου του άρχισε να μεταδίδεται μέσω των διεθνών ΜΜΕ, η πρώτη αντίδραση ήταν πως πρόκειται hoax. Αλλά δεν ήταν. Είχε ανακοινωθεί επίσημα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook. «Ο Ντέιβιντ Μπάουι πέθανε ήσυχα σήμερα έχοντας δίπλα του την οικογένειά του έπειτα από μια γενναία μάχη 18 μηνών με τον καρκίνο”. Λίγα ακολούθησε το σπαρακτικό μήνυμα του γιου του στο twitter. Ο David Bowie ήταν νεκρός. Κάποιοι είπαν πως πήγε να συναντήσει τον Φρέντι Μέρκιουρι. Άλλοι πως ως Major Tom επέστρεψε στο διάστημα.

@ManMadeMoon

— Rian Johnson (@rianjohnson) January 11, 2016

Ένας χαρισματικός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος με 1000 πρόσωπα. Προκάλεσε, ξένισε, συγκίνησε. Έζησε στα άκρα μέχρι που γνώρισε, το 1990 το μοντέλο Ιμάν. “Μόλις την είδα άρχισα να σκέφτομαι τα ονόματα των παιδιών μας”, είχε δηλώσει. Δίπλα της, βρήκε το λιμάνι του. “Καθάρισε” από τα ναρκωτικά και μάλλον το πρώτο όνομα που σκέφτηκε ήταν Αλεξάντρια γιατί έτσι ονόμασαν την κόρη που απέκτησαν μαζί. Η Ιμάν, με την οποία παντρεύτηκε το 1992, ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής του. Και της δικής της.

Ο Ντέιβιντ Μπάουι ήταν ο Ζίγγι Στάρνταστ, το Major Tom, ο Αλαντίν Σέιν, ο Λεπτός Λευκός Δούκας. Ένας άνθρωπος που επηρέασε γενιές καλλιτεχνών και θαυμαστών. Κινούνταν με την ίδια ευκολία από τις συζητήσεις για τον Μπέκετ και τον Νίτσε μέχρι τις συνεργασίες με τον Λου Ριντ και τον Ίγκι Ποπ. Πειραματίστηκε μέχρι τα άκρα, προκάλεσε όταν υπερασπίστηκε δημόσια τον Χίτλερ, έπαιξε στο σινεμά, στο θέατρο, σχεδίασε ρούχα, ζωγράφισε πίνακες, έγραψε τραγούδια και μιούζικαλ.

Κατάφερε να κάνει τους πάντες να ακούν τη μουσική του και να σιγοτραγουδούν τα τραγούδια του. Είτε ήταν μια γυναίκα που έκανε τα ψώνια της στο σούπερ μάρκετ είτε μια έφηβη που ήθελε να κάνει την επανάστασή της. Κι αν κάποιος ήξερε από “επανάσταση” ήταν ο David Bowie. Δεν είναι μόνο οι 140 εκατομμύρια δίσκοι που πούλησε στην καριέρα του. Είναι πολλά περισσότερα απ’ αυτό. Ποιος άλλος “τράβηξε” περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες σε έκθεση αφιερωμένη σε εκείνον. Μόνο ο Μπάουι στο “David Bowie Is” που εγκαινιάστηκε το 2013 στο Λονδίνο.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς και γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου του 1947 στο Μπρίξτον, μια λαϊκή γειτονιά στο νότιο Λονδίνο. Η οικογένειά του φτωχή. Έφηβος 16 ετών ακόμη έμπλεξε σε καυγά, τραυμάτισε σοβαρά το αριστερό του μάτι και η διεσσχταλμένη κόρη του έδινε την εντύπωση πως τα μάτια του είχαν διαφορετικό χρώμα.

Περίπου εκείνη την εποχή, αποφασίζει να παρατήσει το σχολείο για να ασχοληθεί με τη μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του, τη μουσική. Η πρώτη απόπειρα δεν έχει επιτυχία. Αλλά όταν το 1969 βγάζει το τραγούδι Space Oddity, μια μπαλάντα για την ιστορία του Major Tom, ενός αστροναύτη που χάνεται στο διάστημα, η καριέρα του Bowie απογειώνεται. Είναι η αρχή μιας ζωής σαν παραμύθι, με σκοτεινές και φωτεινές στιγμές. Όπως όλα τα παραμύθια.

Τρία χρόνια μετά, προκαλεί (για πρώτη αλλά όχι τελευταία) φορά σάλο: εμφανίζεται με τα μαλλιά του βαμμένα πορτοκαλί και πολύχρωμες φόρμες με στρας και δηλώνει ομοφυλόφιλος. Είναι ο πρώτος που φορά φόρεμα (στη σκηνή και εκτός αυτής) προκαλώντας σχόλια και αντιδράσεις. Λέγεται πως κάποιος, κάποτε, απείλησε να τον πυροβολήσει. Όλος ο κόσμος ασχολούνταν μαζί του. Με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του και τη μουσική του. Είχε πετύχει το σκοπό του. Ο βιογράφος του Ντέιβιντ Μπάκλι είχε δηλώσει πως τα περί ομοφυλοφιλίας ήταν απλά ένας τρόπος να προκαλέσει ο Bowie. Όχι πως δεν έχουν ακουστεί εκατομμύρια για τις σεξουαλικές του σχέσεις, ακόμη και ότι η πρώτη σύζυγός του τον είχε πιάσει στο κρεββάτι με τον Μικ Τζάγκερ. Δεν έκρυψε ποτέ το πάθος του για έρωτα και σεξ…

Πάντα τον ενδιέφεραν οι πειραματισμοί, είτε ήταν μουσικοί είτε σεξουαλικοί, είχε πάει με άνδρες αλλά όπως δήλωσε κάποτε, παρέμενε πάντα «κρυφά» ετερόφυλος. Ο Ziggy Stardust (1972) έγινε… παγκόσμιο trend, όπως θα λέγαμε και σήμερα. Ένας εξαιρετικός δίσκος που έστειλε τον Μπάουι στο πάνθεον των θρύλων της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.

Η Βρετανία άρχισε πια να μην τον χωρά. Και έτσι αποφάσισε να κάνει το άλμα στην Αμερική, το 1974. Δεν εγκαταλείπει τα εκκεντρικά κοστούμια, το βάψιμο στο πρόσωπο και τα… πολύχρωμα μαλλιά. Είναι η εποχή που είναι ο άρχοντας του glam rock. Ο άνθρωπος με τα 1000 πρόσωπα. Τα ψυχολογικά προβλήματα και τα ναρκωτικά κάνουν την εμφάνισή τους. Είχε δηλώσει πως κάπνιζε 50 τσιγάρα την ημέρα. Αλλά αυτή δεν ήταν η μοναδική του κατάχρηση. Η χρήση κοκαΐνης τον κάνει σκιά του εαυτού του.

Οι μουσικές επιτυχίες όμως δεν σταματούν. Το άλμπουμ David Live φτάνει στην 8η θέση του αμερικανικού τσαρτ, έρχεται και η επιτυχία του Fame, το οποίο συνέθεσε με τον Τζον Λένοξ και έγινε Νο1 και ένα χρόνο μετά το Young Americans τον εδραιώνει. Σιγά σιγά αποκτά νέα ακούσματα και ο ήχος του αλλάζει. Όμως πια έχει κερδίσει το στοίχημα και τους θαυμαστές του. Το 1976 εγκαταλείπει τον Ziggy Stardust και υποδέχεται τον Λευκό Ιππότη. Προκάλεσε σάλο όταν μίλησε δημόσια υπέρ του Χίτλερ και τον κατηγόρησε πως χαιρετούσε ναζιστικά. «Ήμουν τελείωσε τρελός. Με ένοιαζε μόνο η μυθολογία. Όλο αυτό με τον Χίτλερ ήταν λες και είχα ανακαλύψει τον βασιλιά Αρθούρο» θα πει μετά από χρόνια, σε μια δημόσια απολογία.

Το 1976 αφήνει τις ΗΠΑ και τη σύζυγό του Άντζι για να μετακομίσει στο Βερολίνο με τον γιο του Ζόουι. Από το 1976 έως το 1979 αναλαμβάνει την παραγωγή μαζί με τον Μπράιαν Ινο της τριλογίας “Low, Heroes και Lodger” που θα ανοίξει τον δρόμο στο “cold wave”. Το άλμπουμ του “Let’s dance” το 1983 κατακτά ένα νεότερης ηλικίας κοινό. Το 1988, κάνει στροφή στο hard rock με το συγκρότημα Tin Machine, αλλά δεν συναντά ιδιαίτερη επιτυχία.

Η δεκαετία του ’80 για τον Bowie στιγματίζεται από την επιστροφή του Major Tom, του ήρωα του Space Oddity, με το τραγούδι Ashes to Ashes, που για πολλούς είναι η δημόσια δήλωσή του για τη μάχη του με τα ναρκωτικά. Πέρα από τη μουσική, ο Μπάουι παίζει σε 28 ταινίας και ενσαρκώνει στο Μπρόντγουει τον Άνθρωπο Ελέφαντα.

Μετά από ένα διάστημα στην Ελβετία, μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Έχει αφήσει πίσω του τους “ρόλους” και τις εκκεντρικότητες και το 1999 γίνεται ο πρώτος καλλιτέχνης που ανεβάζει στο ίντερνετ το άλμπουμ Hours, επιτρέποντας στους θαυμαστές του να το “κατεβάζουν” επί πληρωμή. Πρωτοποριακός ακόμη και σε αυτό.

Τον Ιούνιο του 2003 κατά τη διάρκεια συναυλίας στο πλαίσιο γερμανικού φεστιβάλ υπέστη καρδιακό επεισόδιο πάνω στη σκηνή. Υποβλήθηκε σε εγχείρηση και οι γιατροί του συνέστησαν μακρά περίοδο ανάπαυσης. Αποφεύγει τις δημόσιες εμφανίσεις. Κάνει λίγες, δίπλα στο συγκρότημα από τον Καναδά Arcade Fire, την Alysia Keys (μαζί της σε φιλανθρωπική εκδήλωση έδωσε το τελευταίο του live το 2006) και τον Ντέιβιντ Γκίλμορ, κιθαρίστα των Pink Floyd. Τιμήθηκε με Grammy για τη συνολική προσφορά του το 2006.

Το 2013 και ενώ έχουν αρχίσει να οργιάζουν οι φήμες για την υγεία του, ο Bowie βγάζει το άλμπουμ The next day. “Να ‘μαι λοιπόν, όντως δεν πεθαίνω”, είχε ουρλιάξει παρουσιάζοντας το ομώνυμο τραγούδι. Σιγά σιγά, άρχισε να γίνεται ένας ήσυχος οικογενειάρχης, που κυκλοφορούσε με τζιν και γυαλιά πρεσβυωπίας. Αλλά ήταν πάντα ο David Bowie. Το 2015 υπογράφει το μιούζικαλ Lazarus.

“Η φιλία του Ντέιβιντ ήταν το φως της ζωής μου. Ουδέποτε συνάντησα κάποιον τόσο σπουδαίο. Ήταν ο καλύτερος”, έγραψε ο 67χρονος Βρετανός σταρ της ροκ Ιγκι Ποπ, συνεργάτης του Μπάουι κυρίως στα χρόνια του Βερολίνου και κυρίως την εποχή της σύνθεσης του τραγουδιού “China Girl”. Ακόμη πιο πολύ συγκλονίζει το μήνυμα της Άννι Λέξοξ: μια βαθιά υπόκλιση!

Φωτογραφίες: Reuters, ΑΠΕ – ΜΠΕ