Ήταν σαφές από την πρωτολογία του πρωθυπουργού ότι δεν πήγε στην Βουλή για να εξασφαλίσει την συναίνεση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η τακτική του λεγόμενου σκληρού ροκ ακολουθήθηκε κατά γράμμα από τον κ. Τσίπρα αλλά όχι και από τον πολιτικό του αντίπαλο ο οποίος επιχείρησε να εμφανιστεί ως η ήρεμη δύναμη αλλά είναι αμφίβολο αν το κατάφερε.
Αν απομονώσει κανείς κομμάτια από αυτή την σύγκρουση θα διαπιστώσει τα εξής:
Η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να καταδείξει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ιδεολογικός του αντίπαλος σε βασικά ζητήματα φαίνεται να πέτυχε. Η φράση: «Θα στηρίξετε την συμφωνία με τους εργοδοτικούς φορείς που συμφώνησαν μαζί μου για αύξηση των εισφορών ή θα συνταχθείτε με το ΔΝΤ στο όνομα της ψευδοτεχνοκρατικής ιδεοληψίας που οδηγεί σε νέες περικοπές συντάξεων;» τα περιείχε όλα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την άλλη δεν ανέβασε τους τόνους όσο θα περιμένε κανείς. Ειδικά στην δευτερολογία του, όπου εκεί συνηθίζουν οι αρχηγοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης να βγάζουν στο τραπέζι τα πιο “δυνατά” τους όπλα, αυτό δεν έγινε. Ατάκες και απαντήσεις σε υψηλούς τόνους, σε τόνους όξυνσης δεν ακούσαμε. Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να απαντήσει “πολιτικά” και κόσμια θα έλεγε κανείς, ενώ θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι μετά την πρωτολογία του το Μέγαρο Μαξίμου είχε σπεύσει να εκδώσει ένα non paper με το οποίο ανακήρυτταν τους εαυτούς τους “νικητές” της αναμέτρησης στην Βουλή.
Ακόμα και όταν έβγαλε τον άσσο από το μανίκι του που ήταν η επιστολή της 23ης Ιουλίου 2015 που έστειλε η κυβέρνηση προς το Ταμείο προσβλέποντας στην συνεργασία δεν τον χρησιμοποίησε όπως θα περίμενε κανείς. Το ευφυολόγημα: «It’ s the IMF, Euklid», που είπε ο κ. Μητσοτάκης παραπέμποντας στην γνωστή φράση που χρησιμοποίησε προσφάτως ο Β. Σόϊμπλε παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού, δεν ήταν αρκετό για να ανεβάσει τους τόνους.
Και όταν άφησε να εννοηθεί ότι η ΝΔ θα καταθέσει εξεταστική για τα όσα είπε ο Γ. Βαρουφάκης ο κ. Μητσοτάκης δεν κορύφωσε όσο θα αναμενόταν την ομιλία του παρότι η υπόθεση Βαρουφάκη θεωρείται η αχίλλειος πτέρνα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Ο κ. Τσίπρας, δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν ο νικητής της χθεσινής πρώτης αναμέτρησης με τον Κυριάκο Μητσοτάξη στη Βουλή. Έπαιξε εντός έδρας με έναν αντίπαλο που εκ των πραγμάτων ήταν στην θέση του εξεταζόμενου. Όμως, ο πρωθυπουργός δεν πρέπει να ξεχνά ότι αυτή είναι μια πρώτη σύγκρουση στις πολλές που θα ακολουθήσουν. Και για να συνεχίσουμε με τους ποδοσφαιρικούς όρους παρότι το Μαξίμου θεωρεί ότι χθες βράδυ αναδείχθηκαν οι ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στα δυο κόμματα, αυτό δεν σημαίνει ότι η ομάδα που έχει την μεγαλύτερη κατοχή της μπάλας κερδίζει…